Jump to content

daemon

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈdae̯moːn/(classice)
Syllabificatio phonetica: dae·mōn — morphologica: daemon

Notatio

[+/-]
Graeca Antiqua: δαίμων (daimōn).

Nomen substantivum

[+/-]

daem|ōn, -ŏnis masc.

  1. Vis divina; genius sive bonus, sive malus.
  2. (Eccl.) daemonium, genius malus; anima minor vel semidivina, praesertim, in religione Christiana, anima mala.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. daemōn daemonēs I
gen. daemonis daemonum II
dat. daemonī daemonibus III
acc. daemonem
daemona
daemonēs
daemonas
IV
abl. daemone daemonibus VI
voc. daemōn daemonēs V

Dictiones collatae

[+/-]

Synonyma

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]