Ludus pokerianus

Ludus pokerianus,^[1][2][3] vel ludus striatus,^[3][4] est genus ludorum aleatorium, qui chartis lusoriis et plerumque nummulis plasticis luduntur. Qui ludus maximi momenti hodie est, quod plurimis linguis hodiernis texas hold'em nominatur. Valde popularis factus est annis 2000, postquam ludus pokerianus interrete ludendus inventus est.

• 
  Nummuli plastici et chartae lusoriae.
• 
  Monas, rex, regina, eques, et decas eiusdem familiae (cordium) sunt optima compositio pokeriana.
• 
  Mensa pokeriana.
• 
  Daniel Negreanu, unus ex optimis lusoribus pokerianis annorum 2000.

-4 (corrigenda) Latinitas huius paginae corrigenda est. Si potes, corrige vel rescribe. Vide {{latinitas}}.

Haec commentatio vicificanda est ut rationibus qualitatis propositis obtemperet. Quapropter rogamus ut corrigas, praecipue introductionem, formam, nexusque extra et intra Vicipaediam.

Dum exacta origo immisso agitur, multi ludi scholares^? indicant ludum Gallicum Poque^? et ludum Persicum As-Nas^? quam maxime primis incitationibus^[5]. Exempli gratia, anno 1937 in editione Foster completi Hoyle, RF Foster scripsit "ludum immissorem, ut primum in Civitatibus Foederatis Americae, quinque schedulae singulis lusoriis ex viginti fasciculis electronicis, proculdubio Persicum ludum As- Nas ." Autem,^? in^? 1990 notionem immisso directam derivationem As-Nas impugnari coepit a ludis historicis quos David Parlett^? possidet. Certum autem est quod immisso in American South^? saeculo primo^? XIX, sicut in Mississippi^? Flumine et circa New Orleans,^? per 1830s adiuvit, ludum propagavit, pervulgatum est. One early description of poker was played on a steamboat in 1829 is recorded by the English actor, Joe Cowell.^? Ludus lusus est cum viginti chartis ordo ab Acc^? (alto) ad Decem (low).

Contra haec versio immissorum tantum studii septem-cardorum medio saeculo XIX apparuit et late a militaribus US divulgata est.^[5] Stapula^? facta est in multis Casinis^? secundum bellum secundum bellum^? mundanum, et favore crevit in Adventu Mundi Series Poker in^? annis 1970.^[6]

In ludo fortuito, ius tractandi manus proprie inter histriones versatur et insignitur tessera quae dicitur mangone^? (vel hircum^?). In Casino,^? domus venditor pro qualibet manu schedulas tractat, sed globulum (typice disci plastic albi) rotatur horologico inter scaenicos ut designet nominalem mangone ad ordinem sponsionis definiendum. Chartae horologia circa mensam immissam tractantur, singulatim.

Solent unus vel plures histriones ad sponsiones coactus, vel ante vel caecum (interdum utrumque). Mangone tergit chartas, scaenicus in sella dextrorsum secat, et venditor congruum numerum chartarum scaenicis singillatim agit, incipiendo a lusore ad sinistram. Chartae tractari possunt vel faciei vel faciei vel faciei, secundum varias immissos ludentes. Post initialem tractatum, primum quid sit, plures vestibulum circuitus incipit. Inter circulos scaenicorum manus aliquo modo evolvunt, saepe per schedulas additas tractando vel reponendo chartas ante agendas. In fine cuiusque rotundi, omnia sponsiones in mediam ollam colliguntur.

• Harroch, Richard D., et Lou Krieger. 2010. Poker for Dummies. Novi Eboraci: John Wiley & Sons.
• Reuben, Stewart. 2001. Starting out in Poker. Londinii: Everyman/Mind Sports. ISBN 1-85744-272-5.
• Sklansky, David. 1999. The Theory of Poker. Two Plus Two Publishing.