difin
Navdêr
[biguhêre]| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | difin | difin |
| Îzafe | difina | difinên |
| Çemandî | difinê | difinan |
| Nîşandera çemandî | wê difinê | wan difinan |
| Bangkirin | difinê | difinino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | difinek | difinin |
| Îzafe | difineke | difinine |
| Çemandî | difinekê | difininan |
difin mê
- (anatomî) Parçeya leşî ya li rûya mirov û candarên din bêhna xwe tê re dikişînin û berdidin, pê bêhn dikin tiştan û kilmûşî tê re diavêjin.
Bi alfabeyên din
[biguhêre]Herwiha
[biguhêre]Jê
[biguhêre]Etîmolojî
[biguhêre]Hevreha kurdiya başûrî divnak, ji zimanên îranî *zefen- / *zefer- (“dev”), hevreha kurmancî dev, avestayî zefen, farisiya kevin defen, farisiya navîn dehan, farisî دهن (dehen) / دهان (dehan, “dev”), دم (dem, “hilm, henase, bêhn, nefes”), soranî دهم (dem, “dev”). Lê herwiha bide ber peyva bi maneya "kêlek" ya hin zimanên samî: erebî دفن (defn), aramî ܕܦܢܐ (defna), îbranî דופן (dṓᵽen) ku mimkin e lê bi ihtimaleke zeîf e ku derbazî kurdî bûbe û bi mecazî yan tabûyî cihê peyva "difin"ê wergirtibe.
Bi zaravayên din
[biguhêre]Werger
[biguhêre]poz — binêre poz