Norde

Der Norde ess_en Hemmelsreshtung. Litt beejuns emmer bover op der Landkaat.

Der Norde eß orren jääjend. Wem_mier sare mer faare en der Norde en feerije, dann eß dat Scandinaavije, ov Nordtfriesland, Oßßfriißland un sing Inselle, de Moore em Emsland, Kämping en de Lüneburjer Heed, Hambursh, do Teutoburjer Walld, et Mönnsterland. Wemmer noh Holland faare, sage mer nit dat dat der Norde wöör. Komisch, ne, sellvs wännt noh Täschälling odder noh Delfzijl jeiht, un dat lit_tiregg nevven unsem Norde, zem_beishpill Emde un Borkum.

,Em Norde' säät mer jans öff, un wäm_mer dobeej_sacht, fun wooh uß mer loore deejt, dann eß dadd_en rischtung. Allso der Baahnhoff liddem Norde fum Dom, en Kölle. Odder Ihsland liddem Norde fun Irrland. Stimp nit jenau, esävver jenau jenoohch. Mir lijje em Norde fum Äquator. Och joot. Ales op de Ääd litt em Norde fum Süüdpoohl, nur nit dä Süüdpoohl sellver, dän_fun_do kann_ze sönß nööhnds_wo hinjon.

Isch ben dat am Norde' säät mer och wemmer en Kaat rischtisch hinnlääht, enne Kommpass_am uußreschte eß, odder met de Uhr un de Sunn am_jangeß, öm de Rischtung fum Norde enn_et Jelände ze brenge, odder suh me_dä Kaat zosamme ze brenge, dat emr jez weejß wo Norde eß.