Prijeđi na sadržaj

Upravna podjela Osmanskog Carstva

Izvor: Wikipedija
Osmanlijsko Carstvo, 1481.1683.

Zajedno s njegovim provincijama, Osmansko Carstvo se sastojalo od tri sizerenske države koje čine (Krimski Kanat, Vlaška, Moldavija) i Transilvanija, kneževine pod sizerenstvom Porte.

Provincije

[uredi | uredi kôd]

Osmanlijsko Carstvo je bilo podijeljeno na provincije zvane vilajeti, beglerbegluci (beglerbegovine), ejaleti ili pašaluci. U različita vremena, broj provincija se mijenjao, od tridesetšest do nešto iznad dvadeset, da bi mnoge od njih bile izgubljene tokom Prvog svjetskog rata. Na vrhuncu moći, carstvo je imalo 29 provincija. Provincije Rumelija i Anadolija su bile pod direktnom upravom sultana. Preostalih 27 su kontrolirali beglerbegovi ili valije (guverneri).

Rumelija Anadolija Rum
Karaman Asirija Egipat
Sirija Dijarbekir Kurdistan
Dulgadir Egejski otoci Erzurum
Van Šehrizor Bagdad
Buda Bosna Temišvar
Kanjiža Özi (Očakov) Trabzon
Tripoli Cipar Tunis
Moreja (Peloponez) Alžir al-Hasa
Alep Mosul Basra
Hidžaz Vlaška (sizerenstvo) Moladvija (sizerenstvo)
Krimski Kanat (vazalska država) Transilvanija (sizerenstvo)

Poslije 1861., također je stvoren autonomni vilajet Libanon, koji je proizvod europskog pritiska da se maronitskim kršćanima dade domovina.

Potprovincije

[uredi | uredi kôd]

Osmanlijske provincije su se dalje dijelile na manje upravne jedinice poznate kao sandžaci, kojima je upravljao sandžakbeg. Ovi su se zatim dijelili na timare i zeamete ili zijame. No, neki sandžaci, poput jeruzalemskog, nisu bili dio provincije.

Sandžaci su također mogli biti podijeljeni u kapetanije ili kaptanluke (na turskom, kaptanlık).