Galego

• Etimoloxía: do latín verticāle.

• Pronuncia: /bɛɾtiˈkal/ (AFI)

vertical mf (sg: vertical; pl: verticais)

1. Perpendicular ao horizonte.
2. Que vai de arriba a abaixo, ou ao revés.
3. (Política) Dito dunha organización, dunha estrutura, etc. que está fortemente subordinada ao estrato superior máximo.

• horizontal
• verticalidade
• verticalismo
• verticalmente

• Apéndice: Léxico da política