Zenit-3SL

Zenit-3SL
Función	Lanzador espacial pesado
Tamaño
altura	59,60 m[1]
diámetro	3,90 m[1]
masa	471.000 kg[1]
Etapas	3[1]
Carga LEO
masa	7000 kg[1]
Carga GTO
masa	5700 kg / 6100 kg[1]
Lanzamento históricos
Estado	Fóra de produción[1]
Total de lanzamentos	36[2][3]
exitosos	32[2][3]
fallos	3[2][3]
Fallos parciais	1[2][3]
Voo inaugural	28 de marzo de 1999[1]
Último voo	26 de maio de 2014[1]
Primeira etapa – Etapa 1[1]
altura	32,9 m[1]
diámetro	3,90 m[1]
masa baleiro	28.600 kg[1]
masa cheo	354.300 kg[1]
impulsado por	1 RD-171[1]
potencia máxima	8181,129 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico	311 s (a nivel do mar), 337 s (no baleiro)[1]
propelente	Oxíxeno líquido e queroseno[1]
Segunda etapa – Etapa 2[1]
altura	11,5 m[1]
diámetro	3,90 m[1]
masa baleiro	9000 kg[1]
masa cheo	90.600 kg[1]
impulsado por	1 RD-120[1]
potencia máxima	912,0 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico	349 s (no baleiro)[1]
propelente	Oxíxeno líquido e queroseno[1]
Terceira etapa – Etapa 3[1]
altura	5,60 m[1]
diámetro	3,70 m[1]
masa baleiro	2720 kg[1]
masa cheo	17.300 kg[1]
impulsado por	1 RD-58M[1]
potencia máxima	84,9 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico	352 s (no baleiro)[1]
propelente	Oxíxeno líquido e queroseno[1]
[ editar datos en Wikidata ]

Zenit-3SL foi un lanzador pesado ucraíno e ruso adicado principalmente a lanzar satélites de comunicacións. Era comercializado pola empresa Sea Launch e lanzado desde unha plataforma mariña.^[1][2][3]

O Zenit-3SL foi un derivado do Zenit-3 deseñado para poder ser lanzado desde unha plataforma flotante que podía moverse a calquera punto do océano e tomar vantaxe de ser lanzado desde baixas latitudes, cerca do ecuador. A versión orixinal modificouse, ampliando a terceira etapa para poder enviar cargas máis pesadas a órbita. Lanzáronse 36 Zenit-3SL, con tres fallos totais e un parcial.^[1][2][3]

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Zenit-3SL

• Zenit-2
• Zenit-2M
• Zenit-3