Norma Talmadge

Norma Talmadge

Biografía
Nacemento	2 de maio de 1894 Jersey City, Estados Unidos de América
Morte	24 de decembro de 1957 (63 anos) Las Vegas, Estados Unidos de América
Causa da morte	gripe
Lugar de sepultura	Hollywood Forever Cemetery (pt)
Educación	Erasmus Hall High School (en)
Actividade
Ocupación	actriz, produtora, actriz de cinema
Período de actividade	1909 - 1930
Familia
Cónxuxe	George Jessel (1934–1939) Joseph Schenck (1916–1934)
Nai	Margaret Talmadge
Irmáns	Natalie Talmadge Constance Talmadge
Premios
estrela no Paseo da Fama de Hollywood
Sinatura

Norma Marie Talmadge,^[1] nada en Jersey City o 26 de maio de 1894 e finada en Las Vegas o 24 de decembro de 1957,^[2] foi unha actriz e produtora cinematográfica estadounidense, unha das máis destacadas do cinema mudo.^[3] Interpretou principalmente papeis dramáticos e baseou o seu éxito na súa intelixencia e profesionalidade, así como na súa naturalidade e sinceridade na súa forma de actuar.^[3]

Norma Taldmadge era a filla primoxénita de Fred Talmadge, un vendedor con problemas de alcohol, e Margaret (Peg).^[4] As súas irmás pequenas eran Constance e Natalie. Constance tamén se converteu en actriz, aínda que nunca alcanzou a fama da súa irmá. Natalie, que foi esposa de Buster Keaton, tamén participou nalgúns filmes do seu marido como Our Hospitality (1923). As tres irmás pasaron a súa infancia en Brooklyn, onde participaron en grupos de teatro na escola.^[5] O seu pai abandonounas^[6] e ela, aos 13 anos, comezou a traballar como modelo en fotografías publicitarias e cancións ilustradas que se proxectaban a miúdo entre películas ou números de vodevil.^[7]

A finais de 1910,^[2] grazas á súa experiencia como modelo, comezou a súa carreira como actriz nos Vitagraph Studios de Nova York a razón de 2,50 dólares á semana. Malia as reticencias iniciais da súa nai, cando viu o soldo que estaba a cobrar Norma e como a nena gozaba co seu traballo, cambiou de opinión e conseguiu que as outras dúas fillas acabasen entrando no mundo do cinema.^[7] O seu primeiro filme foi The Household Pest (1910).^[4] A partir de realizar pequenos papeis, aprendeu a profesión de actriz. Inicialmente, a súa carreira de actriz non avanzaba xa que tiña dificultades para interiorizar a técnica de interpretación, mais coa axuda de Maurice Costello foi superando esta deficiencia aos poucos.^[7] A primeira vez que chamou a atención foi en A Tale of Two Cities (1911) como a moza que acompañaba a Maurice Costello á guillotina^[2] e obtivo o seu primeiro papel protagonista en The Doctor's Secret (1913).^[6] Para Vitagraph fixo uns 250 filmes,^[8] moitos dos cales actualmente considéranse filmes perdidos. Cando deixou Vitagraph tiña un salario de 250 dólares á semana.^[4]

No verán de 1915 deixou Vitagraph despois de protagonizar o drama de propaganda anti-alemán The Battle Cry of Peace (1915).^[2] Foi contratada xunto coa súa irmá Constance pola compañía californiana West Coast National Pictures por 400 dólares á semana.^[4] Alí só fixo un filme (Cativating Mary Carstairs) antes de pasar como freelance a Triangle, tamén en California, e a Fine Arts baixo a supervisión, mais non a dirección, de D. W. Griffith. Alí comezou unha amizade coa guionista e escritora Anita Loos.^[7]

Para dous dos filmes que Talmadge protagonizou en Fine Arts, The Social Secretary (1916) e Fifty-Fifty (1916), a rodaxe trasladouse a Nova York e foi alí onde a actriz coñeceu a Joseph M. Schenck.^[9] Schenck era un alto executivo da rede de vodevil de Marcus Loew e máis tarde converteuse nun dos produtores cinematográficos máis importantes. Casaron o 20 de outubro de 1916^[2] e Schenck converteuse na persoa que conseguiu facer de Norma nunha grande estrela.^[7] En 1917 o tándem Schenck-Talmadge fundou a Norma Talmadge Film Corporation^[3] para producir os filmes da actriz e instalouse en Nova York.^[8] A primeira produción da parella foi Panthea (1917), que tivo un grande éxito.

A súa produtora distribuía a través de Selznick Pictures, que a partir de 1917, coa entrada de Adolph Zukor, converteuse en Select Pictures.^[9] Talmadge protagonizou entre catro e seis filmes ao ano con Select, moitas veces baixo a dirección de Sidney Franklin, con quen fixo por exemplo The Forbidden City (1918), The Heart of Wetona (1919) ou The Probation Wife (1919). Ao ter a súa propia produtora, puido seleccionar as historias que máis lle conviñan e contratar actores solventes pero que non a eclipsasen como compañeiros.^[3] Talmadge fixo catro filmes ao ano, permanecendo entre elas na súa mansión de Long Island.^[4]

En 1919, Schenck e Talmadge romperon con Select para asinar con [[First National onde tamén traballaban outros actores-produtores como Charles Chaplin. Os anos en First National foron os máis rendibles para a actriz;^[9] neste período realizou os seus filmes máis ambiciosos e interesantes, como The Passion Flower (1921), The Eternal Flame (1922), Ashes of Vengeance (1923), Secrets (1925) ou Smilin' Through (1922), unha das grandes comedias románticas do cinema mudo.^[2] En Within the Law (1923) Talmadge interpretou unha tendeira acusada de roubo que se converte en chantaxista. En Granstark (1925) foi a princesa do reino de Ruritania que obtiña a aprobación do seu pobo para casar cun oficial estadounidense. O seu papel na comedia Kiki (1926) superou o remake que máis tarde fixo Mary Pickford en 1931.

Xa a principios da década de 1920, Norma Talmadge era o epítome da elegancia e da sofisticación tanto na pantalla como na vida real.^[7] A vida das irmás Talmadge excitaba a imaxinación do público feminino. Ela e as súas irmás tiñan un estilo sofisticado e os vestidos que usaban nos filmes convertéronse no estándar da moda do momento.^[6] Os lectores da revista Photoplay votárona como a actriz máis popular en 1924. Foi un dos primeiros actores, xunto con Mary Pickford e Douglas Fairbanks, en deixar a súa pegada nas baldosas diante do Grauman's Chinese Theatre en 1927.^[3] En 1927 o seu salario era de 7 500 dólares á semana e recibía unhas 3 000 cartas á semana dos seus fans.^[4]

En Camille (1927), baseado na novela de Alexandre Dumas, actuou xunto co seu amante,^[2] Gilbert Roland. A actriz separouse do seu marido mais este produciu os seguintes filmes en tándem, The Dove (1928) e The Woman Disputed (1929), xa que constituían un negocio moi importante.

A chegada do son foi desastrosa para a actriz,^[7] Talmadge tomara a chegada do son moi en serio e en 1929 non participou en ningún filme para concentrarse en tomar clases de voz. Participou en dous filmes sonoros, New York Nights (1929) e Du Barry, Woman of Passion (1930) mais o seu acento de Brooklyn non encaixaba co estilo sofisticado que tiña dela o público e retirouse. O diñeiro acumulado ata ese momento e que investiu en negocios inmobiliarios permitiulle ter un patrimonio de preto de tres millóns de dólares no momento da súa morte.^[6]

En 1933 comezou unha carreira teatral con Intimate Revue do cómico George Jessel.^[7] En abril de 1934 divorciouse definitivamente de Joseph Schenck, casando con Jessel ese mesmo ano.^[2] O matrimonio non durou moito e en 1939 divorciáronse.^[2] En 1946 casou por terceira vez, esta vez con Carvel James, un médico de Las Vegas.^[2] Faleceu o 24 de decembro de 1957.^[6]

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Norma Talmadge

• Basinger, Jeanine (2000). Silent Stars. Wesleyan University Press. ISBN 0-8195-6451-6. 
• Katz, Ephraim (2005). The Film Encyclopedia: The Most Comprehensive Encyclopedia of World Cinema in a Single Volume. Collins. ISBN 0-06-074214-3. 
• Loos, Anita (1978). The Talmadge Girls: A Memoir. Nova York: Viking Press. ISBN 0-670-69302-2. 
• Lowe, Denise (2004). An Encyclopedic Dictionary of Women in Early American Films: 1895–1930. Haworth Press. ISBN 0-7890-1843-8. 
• Slide, Anthony (2002). Silent Players: A Biographical and Autobiographical Study of 100 Silent Film Actors and Actresses. University Press of Kentucky. ISBN 0-8131-2249-X. 
• Talmadge, Margaret L. (1924). The Talmadge Sisters. Philadelphia e Londres: J. B. Lippincott Company. 
• Talmadge, Norma (12 de marzo de 1927). "Close-Ups". The Saturday Evening Post: 7. 

• New York Times: "An Independent Woman, Nobly Suffering in Silents"
• Norma Talmadge en Turner Classic Movies
• Norma Talmadge Website
• Fotografías e bibliografía