Miolo (pan)

O miolo^[1] é a parte mol e esponxosa interior do pan. Tamén recibe os nomes de miga, migalla, miola, mola, e rafa. Ao elaborar o pan no forno este recóbrese dunha codia dura e crocante que evita a perda de humidade. Esta codia estaladiza dóurase por mor do efecto das reaccións de Maillard, deixando no seu interior o denominado miolo.

A textura do miolo ha depender en gran medida da fariña empregada (trigo, de orxo, de millo etc.), do tamaño do pan enfornado, etc. Algúns pans non posúen miolo no seu interior, este é o caso dos pans planos, ou dos biscuits. Algúns pans como a fogaza (pan español) elabórase para que o seu contido de miolo sexa o maior posíbel.^[2]

Os usos do miolo de pan céntranse en dúas áreas, a principal é a culinaria. Nela emprégase o miolo pola súa abundante superficie e textura como material alimenticio capaz de reter sabores. Na artística, debido á facilidade de moldeo, é un material empregado na escultura de pequenas figuriñas.

O principal uso é culinario. Por regra xeral o miolo de pan posúe maior alimento e dixírese mellor ca a codia. Na cociña española (non na galega) emprégase na elaboración dalgúns pratos tradicionais como é o caso das migas, diferentes sopas (sopa de allo, sopas de gato etc.), así coma no salmorejo.^[3] Participa igualmente na elaboración de certas papas (chamadas gachas en castelán). Os sándwiches de miga, moi populares na Arxentina, especialmente na cidade de Bos Aires, constitúen un prato típico da gastronomía dese país. No Uruguai coñécense co nome de sándwiches de confitería.

Entre outros usos artísticos é empregado como material de escultura na elaboración de pequenas figuriñas e cadros. Adoita mesturarse con cola branca para que adquira unha maior consistencia, e poder moldearse posteriormente.