Gran bazar de Istambul

O Gran bazar (Kapalıçarşı en turco) de Istambul (Turquía) é o maior bazar da cidade e un dos bazares máis grandes do mundo.

Situado no centro da "cidade vella", na parte europea de Istambul entre Nuruosmaniye, Mercan e Beyazıt, ten máis de 58 rúas e 4.000 tendas. Diariamente recibe entre 250.000 e 400.000 visitantes. Con moitas áreas de negocio entre as que salientan a xoiaría, ourivaría, tendas de especias e tendas de alfombras. Comercios que se agrupan por tipo de actividade, en plan gremial. O bazar contén dous bedestáns, ou estruturas de cachotaría con cúpula para o almacenamento de mercadorías; o primeiro deles foi construído en 1464 por orde de Mehmed II. En 1864 foi reconstruído na súa maioría logo dun terremoto.

O Gran Bazar de Istambul esténdese nunha área de 45.000 m² dos cales 36.000 m² son útiles. Estrutúrase en 64 avenidas e rúas e 16 atrios con preto de 4.000 tendas. Accédese a este recinto pechado mediante 22 portas e ponse a venda máis de 97 diversas variedades de produtos vendéndose máis de 12.700 artigos diferentes e traballan máis de 20.000 persoas. Conta con servizos de:

• Enfermaría.
• Correos.
• Seguranza.
• Oficinas bancarias de diferentes entidades financeiras.

O bazar está ordenado de maneira gremial e as súas rúas levan o nome do gremio que traballa nelas, por exemplo; Kalpakçılareira, vendedores de pel; Kuyumcular, xoieiros; Aynacılareira, vendedores de espellos; Fesçiler, vendedores de Tarboosh ou Xağlıkçılareira, paneiros.

Despois da conquista de Constantinopla o 29 de maio de 1453 polo sultán Mehmed II abriuse un período de construción de novos servizos entre eles os bazares cubertos ou Bedesten que se dedicaron á venda de teas abríndose logo a todo tipo de obxectos valiosos.

Orixinalmente en época bizantina existía o chamado "Bedesten antigo", "Bedesten interno" ou "Bedesten de Cevahir" (cevahir = xoiaría) que ocupa unha área de 48 m x 36 m. En 1461, o sultán Mehmed II, ordenou a construción dun novo bazar, o cal se realizou un pouco máis lonxe e distribuíuse as súas rúas segundo o tipo de tecido, cotón, seda... Esta é a data que se entende como data fundacional do Gran Bazar de Istambul.

A este bazar denominóuselle "Sandal Bedesteni" ou "bazar da seda", abriuse un servizo de custodia de valores (xoias, ouro...) polo que os comerciantes ricos poidan dispor de caixas de seguridade en troques de pagar unha pequena cantidade de diñeiro. O comercio espallouse a toda clase de produtos de valor, como xoias, ouro, alfombras, teas preciosas, etc.

Se o Palacio de Topkapi era o centro político do Imperio Otomán o Gran Bazar era o centro económico do mesmo. A mediados do século XIX a sede do sultanato situouse en Dolmabahçe, Eıldız e Çırağan mentres que os bancos abrían as súas sedes en Galatas.

O Gran Bazar estaba, aínda hoxe é evidente, organizado no sistema de gremios, este sistema deixouse de empregar despois da constitución da república de Turquía en 1923 e nel de daba o ensino artesanal baseada na relación de "aprendiz-mestre".

O Gran bazar sufriu máis de 20 desastre debidos a incendios ou terremotos. Hai dous incendios notábeis, o de 20 de novembro de 1651 e o do 26 de novembro de 1954. 

Tralo terremoto de 1894 realizáronse varias actuacións de mellora dándolle a súa forma actual, estas actuacións remataron en 1898 e deixaron fóra do bazar varias rúas (Sarnıçlı Han, Paçavracı Han, Alipaşa Cami Han, Yolgeçen Han, rúa de Tığcılar, rúa de Örücüler e avenida de Çadırcılar). Antes desta reforma Evliya Çelebi no seu libro, Seyahatname di que había:

4.399 almacéns, 2.195 cuartos, 497 pequenos almacéns chamados como armarios, dous restaurantes, doce oficinas de Facenda, unha mesquita, dez pequenas mesquitas (mescit), un baño turco (hamam), 19 fontes, oito pozos coas bombas, 24 mesóns, unha escola e unha tumba.

A mediados do século XIX comezaron a entrar produtos téxtiles manufacturados dende diferentes países de Europa prexudicando a manufactura local moito máis artesanal. Diferentes entidades bancarias comezaron a abrir sucursais dentro do Bedesten e iso levou a que o servizo de custodia que mantiña pechase.

O vello bazar comezou a dar servizo de venda de produtos e o bazar novo cesou a súa actividade. En 1914 o municipio de Istambul comprou o terreo e dedicouno a poxas públicas.

• Bedestán interior: Foi a primeira estrutura en construírse en todo o Kapalıçarşi, e de feito é o Bedestán Antigo que forma a columna do bazar. As súas entradas son: librarías, tendas de chapeus, tendas de xoiaría e tendas de disfraces.
• Bedestán da sandalia: Ten o maior número de domos en Kapalıçarşi. Hoxe en día pódese acceder a el a través de dúas portas; unha é a Entrada Principal, e a outra é a través do distrito de Nuruosmaniye.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Gran bazar de Istambul