Caldes d'Estrac

Caldes d'Estrac

Brasón
Localización
41°34′19″N 2°31′43″L / 41.571944444444, 2.5286111111111
Estado	España
Comunidade autónoma	Cataluña
Provincia	provincia de Barcelona
Ámbito funcional territorial	Ámbito metropolitano de Barcelona
Comarca	Maresme
Capital	Caldas de Estrach (pt)
Poboación
Poboación	3.223 (2023) (3.581,11 hab./km²)
Número de fogares	16 (1553)
Lingua oficial	lingua catalá
Xeografía
Superficie	0,9 km²
Bañado por	Mar Mediterráneo
Altitude	33 m
Comparte fronteira con	Arenys de Mar Sant Vicenç de Montalt
Organización política
• Alcalde	Albert Batlle Salvañà (en) (2023–)
Identificador descritivo
Código postal	08393
Fuso horario	UTC+01:00
Código INE	08032
Código territorial IDESCAT	080327
Outro
Irmandado con	Castelfranco Piandiscò (en)
Páxina web	caldetes.cat

Caldes d'Estrac, coñecido popularmente co diminutivo Caldetes, é un municipio de Cataluña, España, pertencente á provincia de Barcelona, na comarca do Maresme. A localidade está situada na costa, entre os municipios de Sant Vicenç de Montalt e Arenys de Mar, e a uns 11 km de Mataró, capital da comarca, e a 40 km de Barcelona.

Os seus inicios remóntanse ao século XIII, levantado ao redor dun antigo hospital e dunha igrexa. A situación dunha fonte de augas termais deu o nome ao municipio.

Desde 1870 ata 1920, Caldetes, viviu unha primeira idade de ouro, ao ser centro de veraneo da burguesía catalá. Importantes poetas e escritores cataláns como Apel·les Mestres, Joan Maragall, Jacint Verdaguer ou Josep Palau i Fabre, viviron no municipio. Aínda que se considera que o diminutivo de Caldetes (aplicado especialmente ao barrio marítimo ou vila nova) naceu no século XVIII, o nome xa foi utilizado o ano 1600, na Xeografía de Cataluña de Pere Gil. Durante a Guerra civil española Caldetes foi considerada cidade aberta por ter varias embaixadas dentro do municipio, o que significaba que non podía ser bombardeada.

Conta cunha poboación de 3223 habitantes (INE 2023).

Gráfica de evolución demográfica de Caldes d'Estrac[1] entre 1842 e 2021

• Evolución demográfica de Caldes d'Estrac entre 1996 e 2018

A economía do pobo, baséase nas augas termais e o turismo de verán.

A estrada N-II comunica o termo co resto de municipios da costa, e unha estrada local úneo con Sant Vicenç de Montalt. Ten unha estación de ferrocarril de proximidades.

• Vila Vella, no alto do pobo, na que se atopan masías como Can Milans de Caldes, con elementos góticos e fortificada, e Can Gili, orixinaria do século XVI, moi reconstruída no 1910, por Francesc Nebot.
• A igrexa de Santa María, situada no núcleo antigo do pobo, foi construída do 1805 ao 1829, sobre unha antiga igrexa do século XIII, da que só se conserva a pila bautismal, os capiteis dos arcos da fachada e unha lápida con caracteres góticos. O retablo orixinal foi queimado durante a guerra civil española.
• A Torre Verda e a Torre Busquets, son dúas torres de defensa, ambas do século XVI. As dúas torres só separadas por uns metros, teñen xunto a elas, dous masías, hoxe en día moi restauradas. As dúas torres están catalogadas como, Ben Cultural de Interese Nacional.
• O Paseo de Mar e o Paseo dos Ingleses, son dúas avenidas xunto ao mar, con notables casas de veraneo, a maioría de estilo novecentista e modernista.
• Forno de cerámica do século XVI, descuberto casualmente en xullo de 2009 durante unhas obras na zona coñecida como o "Forn de les Escaletes".
• A Fundació Palau foi inaugurada en maio de 2003, exhibe e difunde o fondo artístico da colección de arte persoal de Josep Palau i Fabre, así como os seus arquivos e biblioteca, do cal é de grande importancia o fondo documental sobre Picasso.

• Festa Maior: primeira ou segunda fin de semana de setembro.
• Festa local: festa de Santa Lucía, o 13 de decembro.

Commons ten máis contidos multimedia sobre:  Caldes d'Estrac

• Sitio web do concello (en catalán)
• Información da Generalitat de Catalunya (en catalán)
• Información do Institut d'Estadística de Catalunya (en catalán)