Biotita

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2017.)

Biotita
Fórmula química	K(Mg,Fe)3(Al,Fe)Si3O10(OH,F)2
Clase	Silicatos
Subclase	Filosilicatos
Sistema cristalino	Monoclínico
Cor	Negra e marrón escura
Brillo	Anacarado
Dureza	2-3
Fractura	Irregular
Exfoliación	Perfecta, en láminas
Raia	Branca
Densidade	2,8-3,2 g/cm3

A biotita^[1] é un tipo de mica de cor negra que fundamentalmente contén silicatos de aluminio e ferro. É un mineral frecuente en moitos tipos de rochas, e polo tanto xunto coa moscovita, son as micas máis abondosas da Terra. É moi habitual atopala en moitas rochas graníticas de Galicia.

A biotita preséntase en forma de cristais con forma hexagonal formando frecuentemente maclas. A súa exfoliación é perfecta e faina en forma de láminas moi flexibles e elásticas, suaves, traslúcidas, de brillo anacarado e lixeiramente coloreadas.

Segundo as diferentes inclusións de elementos que presente a biotita pode ser:

• Lepidomelana, se inclúe óxido de ferro (FeO).
• Manganofilita, se inclúe manganeso (Mn).
• Wodanita, se inclúe titanio (Ti).
• Natrobiotita, se inclúe sodio (Na).
• Hendricksita, se inclúe zinc (Zn).

Atópase con frecuencia en granitos, pegmatitas, gneises, lousas, dioritas e en rochas volcánicas sendo, polo tanto, un mineral formador de rochas.

Úsase coma illante eléctrico e térmico.

Outros silicatos importantes son o feldespato e o cuarzo.

1. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para biotita.