Saltar ao contido

Charles Edouard Guillaume

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaCharles Edouard Guillaume

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(fr) Charles Édouard Guillaume Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento15 de febreiro de 1861 Editar o valor en Wikidata
Fleurier, Suíza (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Morte13 de xuño de 1938 Editar o valor en Wikidata (77 anos)
Sèvres, Francia Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaCimetière de Fleurier (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Director Oficina Internacional de Pesos e Medidas
1915 – 1936 Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónETH Zürich
Universidade de Zürich Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoFísica Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónfísico, investigador Editar o valor en Wikidata
EmpregadorOficina Internacional de Pesos e Medidas Editar o valor en Wikidata
Membro de
Familia
CónxuxeEmilie Marie Anne Taufflieb Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteEnciclopedia soviética armenia
Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947)
Physicists: Biographical Dictionary (en) Traducir, (p.85) Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Guillaume-167 Find a Grave: 218999463 Editar o valor en Wikidata

Charles-Edouard Guillaume, nado en Fleurier, (Suíza) o 15 de febreiro de 1861 e finado o 13 de maio do 1938, foi un físico suízo.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Comezou os seus estudos en Neuchatel e posteriormente na Politécnica de Zürich, onde obtivo o título de doutor en física. Traballou no Bureau internacional de pesos e medidas dende o ano 1883. No 1906 converteuse en sub-director e dende o 1915 até a súa retirada no ano 1936 foi director.

Guillaume traballou con Kristian Birkeland. Serviu no Observatorio de París, Sección de Meudon. Levou a cabo diversos experimentos relativos a medicións termostáticas. Foi o primeiro en determinar a temperatura correcta do espazo.

Foi galardoado en 1920 co premio Nobel de Física pola súa descuberta dunha aliaxe de aceiro ao níquel coñecida como invar, elinvar, nivarox etc. Esta aliaxe ten un coeficiente de dilatación térmica moi pequeno, o que permite o seu emprego na construción de reloxos e de patróns para medidas xeodésicas.

Traballos publicados

[editar | editar a fonte]
  • La Température de L'Espace, La Nature, volume 24, 1896.
  • Études thermométriques. 1886.
  • Traité de thermométrie. 1889.
  • Unités et Étalons. 1894.
  • Les rayons X. 1896.
  • Recherches sur le nickel et ses alliages. 1898.
  • La vie de la matière. 1899.
  • La Convention du Mètre et le Bureau international des Poids et Mesures. 1902.
  • Les applications des aciers au nickel. 1904.
  • Des états de la matière. 1907.
  • Les récents progrès du système métrique. 1907, 1913.
  • Initiation à la Mécanique.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Predecesor:
Johannes Stark
Premio Nobel de Física

1920
Sucesor:
Albert Einstein