Monnaie de Paris

Ata 2007, Monnaie de París non era máis que o nome comercial da oficialmente denominada Dirección de Moedas e Medallas (en francés: Direction des Monnaies et Médailles), encadrada dentro do Ministerio de Economía, Finanzas e Industria. Ese ano retomou o seu nome histórico e adquiriu personalizade xurídica a través da Lei 2006-1666 de finanzas.^[4]

A institución conta con 460 persoas empregadas, entre as súas dúas sedes: o edificio primitivo do Hôtel de la Monnaie, en París, e o novo establecemento monetario de Pessac, no departamento de Xironda (co 55 % e o 45 %, respectivamente, do cadro de persoal).^[5][6][7]

As competencias da Monnaie de París están establecidas no artigo L. 121-3 do "código monetario e financeiro francés" (CMF), que agrupa as disposicións de natureza lexislativa e regulamentaria concernentes ás actividades profesionais da banca, das finanzas e dos seguros. Fundamentalmente, encárgase da cuñaxe da moeda metálica circulante en Francia, á conta do Estado e en réxime de monopolio, aínda que ten tamén encomendadas outras actividades industriais e comerciais, como as seguintes:

• Produción e venda de moeda metálica circulante estranxeira, moedas de colección, medallas e condecoracións.^[8][9]
• Creación de pezas de fundición artística e xoias coa marca rexistrada Monnaie de Paris.^[10]
• Xestión do Mussée de La Monnaie de Paris e mantemento do Hôtel de la Monnaie.
• Loita contra a falsificación.

A nivel europeo, as instalacións de Pessac foron elixidas para acoller, ademais do Centro Nacional de Análise de Pezas (Centre national d'analyse des pièces -CNAP-), o Centro Técnico e Científico Europeo (Centre technique et scientifique européen -ETSC-), que analiza e clasifica as moedas falsas de euros de toda Europa. Este centro funciona no marco da Oficina Europea de Loita contra a Fraude e baixo a coordinación técnica dos Estados membros na loita contra o diñeiro falso.

A Monnaie de Paris foi establecida mediante o Edicto de Pistres o 25 de xuño de 864, durante o reinado de Carlos o Calvo.

Xa a partir de 1358, instaurouse unha estrutura que, en principio, se mantivo ata 1879: dunha parte unha administration dotada dun poder xurisdicional e dunha regulamentación en materia monetaria e, por outra banda, talleres establecidos baixo o control do Estado.

A institución está instalada no edificio actual do Hôtel de la Monnaie desde 1775, ano en que concluíu a súa construción, e nel esténdese por unha superficie de 12.000 metros cadrados.^[12][13]

En maio de 1871, o edificio foi incendiado e destruído durante os sucesos da Semana Sanguenta da Comuna de París. Posteriormente foi reconstruído reproducindo fielmente a súa forma anterior.

La Monnaie de París está adscrita ao Ministerio de Finanzas desde as leis do 22 e 23 de vendimario do ano IV (setembro de 1796). As leis do 31 de xullo e do 20 de novembro de 1879 determinaron que a fabricación de moeda recaese exclusivamente no propio Estado, co nome de "Administración de Moedas e Medallas".

Desde 1848 a xuño de 1876 montouse nas instalacións da casa de moeda o taller onde se produciron as primeiras series de timbres postais de Francia.

En 1973, o Goberno francés determinou a construción en Pessac, na Xironda, dunha nova fábrica para realizar conxuntamente todas as fases da fabricación de moedas, tanto as destinadas á circulación (naquela época en francos) como as de colección e investimento. A partir de 1998 comezaron a cuñarse nesta nova planta todas as moedas francesas co seu valor facial en euros.^[14]

En 2017, a entidade xerou unha facturación de 117,20 millóns de euros, cun cadro de arredor de 460 empregados. Os seus talleres fabrican anualmente uns mil millóns de moedas (delas, 700 millóns co facial en euros) e produce tamén pezas de arte e artesanía, o que supón arredor dun 20 % do seu volume de negocio.^[15]

A finais de setembro de 2017, o Hôtel des Monnaies de París reabriu logo dun período de traballos de mantemento e renovación do edificio, dentro dun proxecto denominado Métalmorphoses, o que permitiu abrir ao público amplos espazos.^[16] Grazas a esta reconstitución, posibilitouse a exhibición no museo de 2.000 pezas non expostas con anterioridade (das aproximadamente 170.000 que constitúen os seus fondos), entre medallas, moedas e outros obxectos, como é o caso de lingotes recuperados dun naufraxio.^[17]

Os arquivos documentais máis antigos que se conservan da Monnaie de Paris remóntanse ata 1225. Desde esas datas aos nosos tempos, os cargos e as súas responsabilidades relacionadas variaron moito. A seguir, preséntase unha listaxe dos máximos representantes da entidade ao longo destes séculos.^[18]

Tamén coñecido como Musée du 11 Conti (por ter o seu enderezo no número 11 de Quai de Conti, de París) comparte as súas instalacións coas dos talleres de cuñaxe de moeda do edificio

A visita ao museo estrutúrase en tres bloques temáticos: o de "ciencia e técnica" (o proceso de elaboración de moedas e outros obxectos), "tesouros e historia da arte" (as propias moedas e outros obxectos que forman parte do patrimonio da institución) e "historia e economía" (o comercio e a circulación da moeda).^[21]

O museo alberga arredor de 170.000 obxectos nas súas coleccións: moedas, medallas, tesouros, utensilios e máquinas antigas, documentos de arquivo, pinturas e esculturas.^[22]

Esta é unha mostra das moedas e medallas cuñadas na Monnaie de París en diversos momentos da historia de Francia:

•  
  Dobre luís de ouro de 1640 a nome de Lois XIII.
•  
  Napoleón de ouro de 20 francos de 1803.
•  
  Moeda de prata de 2 francos de 1815 a nome de Napoleón I.
•  
  Moedas de ouro de 100 francos de Napoleón III (1869] e da República (1879).
•  
  Moedas de 20 e de 10 francos da primeira metade do século XX.
•  
  2 francos de aluminio de 1943, do Réxime de Vichy.
•  
  Colección das dez moedas de prata de 5 francos emitidas durante a década dos 60 do século XX.
•  
  Primeira emisión da moeda francesa de 2 euros (1999).
•  
  Moeda de prata conmemorativa de 10 euros do departamento de Reunión.
•  
  Reverso dunha medalla co logotipo da Monnaie de Paris.

• Clark, A. Building the financial façade : Jacques-Denis Antoine's Hôtel de la Monnaie, the Parisian mint, 1765-1775. Tese de doutoramento. University of Oregon. 2005.
• Darmis, J-M. La Monnaie de Paris: sa création et son histoire du Consulat et de l'Empire à la Restauration (1795-1826). Centre d'études napoléoniennes. 1988.
• Darnis, J-M.Catalogue de la Bibliothéque Historique de la Monnaie de Paris. Direction des Monnaies et Médailles. París. 2005. ISBN 2-11-095944-4
• D'Estienne, N. La monnaie de Paris, 1150 ans d'histoire. Albin Michel. París. 2015. ISBN 978-2226259257
• Du Champ. M. L’Hôtel des Monnaies de Paris et la fabrication des espèces monétaires. Createspace. 2017. ISBN 978-1545434260
• Zerah, Dov Michel. La Monnaie de Paris. 12 siècles d’Histoire. Le Cherche Midi. París. 2006. ISBN 2749108225

• Casa de moeda
• Museo da Monnaie de Paris
• Hôtel de la Monnaie
• Augustin Dupré
• Pierre Joseph Tiolier
• Jean Pierre Droz

• Sitio web da Monnaie de Paris
• Perfil en Facebook da Monnaie de Paris
• Perfil en Twitter da Monnaie de Paris
• Arquivos da administración da entidade baixo Lois XVIII e Carlos X
• La Monnaie de Paris, 1150 ans d'histoire: capítulo 1, capítulo 2, capítulo 3, capítulo 4, capítulo 5.