Servio Sulpizio Rufo

Servio Sulpizio Rufo
Antzinako Erromako senataria ezezaguna - ezezaguna Erromako kontsula K.a. 51 - K.a. 51 edil Kuestore Pretore
Bizitza
Jaiotza	Antzinako Erroma, K.a. 106
Herrialdea	Antzinako Erroma
Heriotza	ezezaguna, K.a. 43 (62/63 urte)
Familia
Aita	ezezaguna
Ama	ezezaguna
Ezkontidea(k)	Postumia (en)
Seme-alabak	ikusi Servius Sulpicius Rufus (en) Sulpicia (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	latina
Irakaslea(k)	Zizeron
Ikaslea(k)	ikusi Aulus Ofilius (en)
Jarduerak
Jarduerak	idazlea, poeta, Antzinako Erromako politikaria eta Antzinako Erromako militarra

Servio Sulpizio Rufo, latinez Servius Sulpicius Rufus, (K.a. 105-K.a. 43) errepublika garaiaren amaierako legelari erromatar bat izan zen, Zizeronen laguna. K.a. 51. urtean, kontsul aukeratua izan zen.

Servio Sulpizio Rufo, patrizioa zen, bere familia patrizioa baitzen, bere aita, zaldun klasekoa zen arren. Dialektika eta erretorika ikasi zituen Rodaseko Apolonio Molonekin, eta foruko hizlari bezala hasi zuen bere karrera.

Erromatar Errepublikaren garaian ospe handiko legelaria izan zen. Zizeronek, laudorio asko eskaini zizkion, legelaritza, zientzia mailara igo zuen lehentzat hartuz, garai klasikoan barra-barra aipatua izan zelarik, Gaioren aldetik, beste batzuen artean, bere garaian, zuzenbidearen irudi handia Kinto Muzio Eszevola zen arren (Publio Muzio Eszevolaren semea), Servio Sulpiziok aurkari bezala zuelarik. Bere inguruan, eskola serviniarra sortu zuen, Kinto Muziorenaren gainetik geratu zena. Honek, legelariak emandako erantzunetara, entzule eta auditoreak (auditores Servii) joatean zetzan.

Zenbait ikasle izan zituen, horien artean, Aufidio Manusa eta Labeonen aita zen Pakuvio Labeon aipa daitezkeelarik. Ofiliok, zaldun klasekoa eta Zesarren laguna zenak, ediktua komentatu zuen bere irakaslearena baino lan zabalagoan. Bere ikasle guztien artean, Alfeno Varo nabarmentzen da, Vicente Arangio-Ruizek adierazten duen bezala. Alfeno Varoren Digesta izeneko lanean, erantzun eta erabaki eskolastiko mordoa aurki daitezke, moldatuak eta sistematikoki ordenatuak (agian, neurri handi batean, Servio berarenak). Hauen zati zabalak kontserbatzen dira aipaturiko Digestan, baita Justinianoren Corpus Iuris Civilisen ere.

Ehun ta laurogei liburu inguru ematen zaizkio, baina lauren izenburuak baino ez dira ezagutzen, Kinto Muziori buruzko kritikak adibidez, reprehensa Scaevoliae capita.