Montserrat Minobis
| Montserrat Minobis | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 (2017) | |||||
2004 - 2005 ← Eugeni Cabanes (en)  - Oleguer Sarsanedas (en) →
2001 - 2004 ← Salvador Alsius i Clavera (en) - Joan Brunet i Mauri (en) → | |||||
| Bizitza | |||||
| Jaiotzako izen-deiturak | Montserrat Minobis i Puntonet | ||||
| Jaiotza | Figueres, 1942ko urriaren 24a | ||||
| Herrialdea |  Katalunia | ||||
| Heriotza | Bartzelona, 2019ko maiatzaren 11 (76 urte) | ||||
| Familia | |||||
| Haurrideak | ikusi
| ||||
| Hezkuntza | |||||
| Hizkuntzak | gaztelania katalana | ||||
| Jarduerak | |||||
| Jarduerak | kazetaria, unibertsitateko irakaslea eta idazlea | ||||
| Enplegatzailea(k) | Pompeu Fabra Unibertsitatea Radio España (en) Catalunya Ràdio Ràdio 4 | ||||
| Jasotako sariak | ikusi
| ||||
| Sinesmenak eta ideologia | |||||
| Alderdi politikoa |  Kataluniako Batasun Demokratikoa Nacionalistes d'Esquerra (en)  Iniciativa per Catalunya Verds | ||||
.svg){kind=small}
Montserrat Minobis (Figueras, 1942ko urriaren 24a- Bartzelona, 2019ko maiatzaren 11) kazetari feminista izan zen.[1][2] 1970eko borroka antifrankistan konprometitua eta Kataluniako kulturaren aldeko aktibista, hainbat talde politikotan aritu zen. 1990eko hamarkadan, Emakume Kazetarien Europako Sareko eta Kataluniako Emakume Kazetarien Elkarteko lehendakaria izan zen. 2001etik 2004ra Kataluniako Kazetarien Elkargoko dekanoa izan zen.[3][4]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Filosofia eta Letretan eta Informazio Zientzietan lizentziaduna, 1961ean Figuerasko Herri Irratian (Cadena COPE) esatari, erredaktore eta gidoilari lanetan hasi zen. 1971n Bartzelonara joan zen eta 1974tik 1976ra Bartzelonako Radio Españan lan egin zuen. 1976an Radio 4an lan egin zuen, eta gaurkotasuneko politikariei elkarrizketak egin zizkien Un altre aire programan. TVEko Miramar programan ere aritu zen erredaktore lanetan, eta Avui, Hoja del Lunes, Oriflama eta Serra d'Or argitalpenetan parte hartu zuen.
1971az geroztik, frankismoaren aurkako borrokan aktiboki konprometitu zen eta Kataluniako mugimendu feministan militatu zuen. 1976an, Kataluniako Emakumearen Lehen Jardunaldiak antolatzeko Batzordeko kide izan zen.[5]
Kataluniako Kulturaren Kongresuaren garapenean parte hartu zuen, irratiaren esparrua koordinatuz.
1970etik 1977ra Kataluniako Batasun Demokratikoan militartu zen, eta alderdi hori 1977ko hauteskundeen ondoren utzi zuen. Geroago, Nazionalista de Esquerra fundazioan parte hartu zuen, eta 1995eko Espainiako udal-hauteskundeetan, Bartzelonako Udalean Kataluniatik Ekimena hautagaitzaren parte izan zen.[6]
Emakume Kazetarien Europako Sareko eta Kataluniako Emakume Kazetarien Elkarteko lehendakaria izan zen 1994tik 2002ra. Kataluniako Kazetarien Elkargoko dekanoa (2001-2004) eta Catalunya Ràdioko zuzendaria (2004-2005) izan zen. Pompeu Fabra Unibertsitatean ere irakasle aritu zen. 1996an Kataluniako Generalitatearen Sant Jordiren Gurutzea jaso zuen.
2007an, La Independent genero-ikuspegia duen albiste-agentziaren bultzatzaileetako bat izan zen, genero-berdintasunarekin lotutako albisteetan oinarritua.[7][8]
Bere funts pertsonala Bartzelonako Unibertsitateko Pavelló Liburutegian dago gordeta. Batez ere Kataluniako Batasun Demokratikoarekin lotutako dokumentazioa du.[9]
2019ko maiatzaren 11n haren heriotzaren berri eman zen, bihotzeko kirurgia batean izandako konplikazio baten ondorioz.[10][11][3]
Sariak eta aintzatespenak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1987 Bartzelonako Ciutat saria, RNEren Barcelona Oberta de Ràdio4 programagatik Kataluniara
- 1990 Gironako Centre d’Art Contemporàni Espais ikastetxeko espaiak
- 1991 Atlàntida, Nit de l’Edició. Kataluniako Gremi d’Editors
- 1992 Ràdio d’Omnium Cultural. Santa Lluziako nita
- 1993 Erakundearen saria Ciemen[12]
- 1996 Creu de Sant Jordi. Kataluniako Generalitateak emana[13]
Liburuak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Aureli M. Escarré: abat de Montserrat, 1946-1968. (1978) Bilduma. Arnau de Vilanova. Arg. La Llar del Llibre
- L’Atles de la Diversitat-en, III. kapitulua idatzi du: Les formes culturals, l’apartat La Ràdio, Enciclopèdia Catalana, BCN 2004.
- Rigoberta Menchú. La veu dels indígenes./ Jainko-jainkosak. Biografia. Atala BCN XX. mendeko bilduma, 2003
- Aquí Ràdio… Crònica de les Ones a les comarques de Girona/ Hemen Ràdio… Crònica de les Ones a les comarques de Girona (1933-1982). Coautora amb Rosa Gil, 2004
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Agencia EFE. (11 de mayo de 2019). Muere Montserrat Minobis, exdecana del Colegio de Periodistas de Cataluña. .
- ↑ «Muere la periodista Montserrat Minobis» www.publico.es.
- ↑ a b «El sector periodístico catalán llora la muerte de la veterana Montserrat Minobis» Extra Digital 13 de mayo de 2019.
- ↑ «Ha mort la periodista Montserrat Minobis» www.laindependent.cat.
- ↑ «Periodistes en temps difícils » Montserrat Minobis Puntonet» periodistesentempsdificils.adpc.cat.
- ↑ Montserrat Minobis. .
- ↑ Gusi, Tona. «Què és La Independent?» www.laindependent.cat.
- ↑ «Montserrat Minobis i Puntonet | enciclopèdia.cat» www.enciclopedia.cat.
- ↑ Inventari del Fons F-FP, Subsèrie Montserrat Minobis, del CRAI Biblioteca del Pavelló de la República de la Universitat de Barcelona. 2006.
- ↑ Mor, als 76 anys, la periodista Montserrat Minobis. 11 de mayo de 2019.
- ↑ «Fallece la periodista Montserrat Minobis | Ameco Press» www.amecopress.net.
- ↑ Periodistes en temps difícils » Montserrat Minobis Puntonet. .
- ↑ «Muere Montserrat Minobis, exdecana del Colegio de Periodistas de Cataluña» La Vanguardia 11 de mayo de 2019.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea] |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Montserrat Minobis  |
Datuak: Q17044872
Multimedia: Montserrat Minobis / Q17044872