2009ko Italiako Giroa
| |||
Datu orokorrak | |||
Lasterketa | 92. Italiako Giroa | ||
Txapelketa | 2009 UCI World Ranking | ||
Etapak | 21 | ||
Datak | maiatzak 9 – 2009.eko maiatzak 31 | ||
Luzera | 3.395,5 km | ||
Herrialdea | Italia Austria Suitza | ||
Irteera-lekua | Lido (Venezia) | ||
Helduera-lekua | Erroma | ||
Taldeak | 22 | ||
Parte-hartzaileak | 198 | ||
Amaitu dutenak | 169 | ||
Bataz besteko abiadura | 40,138 km/o | ||
Emaitzak | |||
Txapelduna | Denis Menxov (Rabobank) | ||
Txapeldunordea | Carlos Sastre (Cervélo TestTeam) | ||
Hirugarrena | Ivan Basso (Liquigas) | ||
Puntukako sailkapena | Denis Menxov (Rabobank) | ||
Eskalatzailerik onena | Stefano Garzelli (Acqua & Sapone - Caffè Mokambo) | ||
Gazte onena | Kevin Seeldraeyers (Quick Step) | ||
Talderik onena | Astana | ||
Talderik onena puntuka | Columbia-High Road | ||
◀2008 | 2010▶ | ||
Dokumentazioa |
2009ko Italiako Giroa Itzuli Handi honen 92. edizioa izan zen. 2009ko maiatzak 9 eta 31 artean ospatu zen, 21 etapatan banatutako 3395,5 kilometroko ibilbidea eginez Venezia eta Erroma artean.
1. etapa Venezian zehar ospatu zen 20,5 kilometroko erlojupeko bat izan zen. Hiri hau, 12 urte igaro ondoren, berriz izan zen Italiako Giroa hasi zen hiria, 1997ko Italiako Giroan ere hasiera hiria izan baitzen. Era berean, 20 urteren ondoren, Milan ez zen Giroaren amaiera hiria izan. Erroman amaitu zen banakako erlojupeko batekin.
Edizio honetan Italiako Giroaren mendeurrena ospatu zen, 1909an ospatu baitzen lehen edizioa. Frantzia, Austria eta Suitza ere igaro zituen.
9. etapa, Milanen hasi eta amaitu zena, erritmo motelean ospatu zen, txirrindulari batzuen arabera hiri zirkuitua arriskutsuegia baitzen. Gainera, honen aurretik, aurreko etapan Pedro Horrillok erorketa larria jasan zuen, eta, beraz, txirrindularien beldurra handitu egin zen.
Taldeak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]22 taldek parte hartu zuten: UCI ProTour mailako 16k (guztiak Euskaltel-Euskadi, Cofidis eta Française des Jeux izan ezik, euren postu finkoari uko egin ziotenak) eta Profesional Kontinental mailako beste 6k (Cervélo Test Team, Team ISD, Acqua & Sapone-Caffè Mokambo, LPR Brakes-Farnese Vini, Karpin Galicia eta Serramenti PVC Diquigiovanni-Androni Giocattoli. Hala 198 txirrindulariko pelotoi bat osatu zuten, talde bakoitzeko 9 txirrindularirekin (lasterketa profesionaletarako ezarritarako 200 txirrindulariko mugatik gertu).
Giroa hasteko denbora gutxi falta zela ProTour mailako Fuji-Servetto taldea parte-hartzaileen zerrendan onartutako azken taldea izan zen, Kirol Arbitrajearen Auzitegiaren erabakiaren zain geratu aurretik (ziur asko gonbidatzera behartuko zuena, Tirreno-Adriatikon eta Milan-San Remon gertatu zen bezala); eta, azkenean, LPR Brakes-Farnese Vini eta Serramenti PVC Diquigiovanni-Androni Giocattoli taldeak bateratzearen ideia baztertu zen, eta beraz, azkenean, talde parte-hartzaileak honako hauek izan ziren:
Etapak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Etapa | Data | Etapako hiriak | type | Luzera (km) | Etapako garailea | Sailkapen orokorreko liderra |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Maik 9 | Lido (Venezia) – Lido (Venezia) | 20,5 | Columbia-High Road | Mark Cavendish | |
2 | Maik 10 | Jesolo – Trieste | 156 | Alessandro Petacchi | Mark Cavendish | |
3 | Maik 11 | Grado – Valdobbiadene | 198 | Alessandro Petacchi | Alessandro Petacchi | |
4 | Maik 12 | Padua – San Martino di Castrozza | 162 | Stefano Garzelli | Thomas Lövkvist | |
5 | Maik 13 | San Martino di Castrozza – Seiser Alm | 125 | Denis Menxov | Thomas Lövkvist | |
6 | Maik 14 | Brixen – Mayrhofen | 248 | Michele Scarponi | Thomas Lövkvist | |
7 | Maik 15 | Innsbruck – Chiavenna | 244 | Edvald Boasson Hagen | Thomas Lövkvist | |
8 | Maik 16 | Morbegno – Bergamo | 209 | Kanstantsin Sivtsov | Thomas Lövkvist | |
9 | Maik 17 | Milan – Milan | 165 | Mark Cavendish | Thomas Lövkvist | |
Maik 18 | Atseden eguna | |||||
10 | Maik 19 | Cuneo – Pinerolo | 262 | Denis Menxov | Denis Menxov | |
11 | Maik 20 | Turin – Arenzano | 214 | Mark Cavendish | Denis Menxov | |
12 | Maik 21 | Sestri Levante – Riomaggiore | 60,6 | Denis Menxov | Denis Menxov | |
13 | Maik 22 | Camaiore – Florentzia | 176 | Mark Cavendish | Denis Menxov | |
14 | Maik 23 | Campi Bisenzio – San Lukasen Gure Amaren santutegia | 172 | Simon Gerrans | Denis Menxov | |
15 | Maik 24 | Forlì – Faenza | 161 | Serge Pauwels | Denis Menxov | |
16 | Maik 25 | Pergola – Monte Petrano | 237 | Carlos Sastre | Denis Menxov | |
Maik 26 | Atseden eguna | |||||
17 | Maik 27 | Chieti – Passolanciano-Maielletta | 83 | Stefano Garzelli | Denis Menxov | |
18 | Maik 28 | Sulmona – Benevento | 182 | Michele Scarponi | Denis Menxov | |
19 | Maik 29 | Avellino – Vesuvio | 164 | Carlos Sastre | Denis Menxov | |
20 | Maik 30 | Napoli – Anagni | 203 | Philippe Gilbert | Denis Menxov | |
21 | Maik 31 | Erroma – Erroma | 14,4 | Ignatas Konovalovas | Denis Menxov |
Sailkapenak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Sailkapen orokorra
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Puntukako sailkapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
|
Mendiko sailkapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
|
Gazteen sailkapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
|
Taldekako sailkapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
|
Sailkapenen eboluzioa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Etapa (Garailea) |
Sailkapen nagusia Maglia arrosa |
Puntukako sailkapena Maglia ciclaminoa |
Mendiko etapa Maglia berdea |
Gazteen sailkapena Maglia zuria |
Taldekako sailkapena |
---|---|---|---|---|---|
1. etapa (taldekako erlojupekoa) (Columbia-High Road) |
Mark Cavendish | ez zen eman | ez zen eman | Mark Cavendish | Columbia-High Road |
2. etapa (Alessandro Petacchi) |
Alessandro Petacchi | David García Dapena | |||
3. etapa (Alessandro Petacchi) |
Alessandro Petacchi | Mauro Facci | Tyler Farrar | ||
4. etapa (Stefano Garzelli) |
Thomas Lövkvist | Stefano Garzelli | Thomas Lövkvist | ||
5. etapa (Denis Menxov) |
Denis Menxov | Astana | |||
6. etapa (Michele Scarponi) | |||||
7. etapa (Edvald Boasson Hagen) |
Columbia-High Road | ||||
8. etapa (Kanstantsín Siutsou) |
Edvald Boasson Hagen | Stefano Garzelli | |||
9. etapa (Mark Cavendish) | |||||
10. etapa (Franco Pellizotti) |
Denis Menxov | Astana | |||
11. etapa (Mark Cavendish) | |||||
12. etapa (banakako erlojupekoa) (Denis Menchov) | |||||
13. etapa (Mark Cavendish) |
Alessandro Petacchi | ||||
14. etapa (Simon Gerrans) | |||||
15. etapa (Leonardo Bertagnolli) | |||||
16. etapa (Carlos Sastre) |
Denis Menxov | Kevin Seeldraeyers | |||
17. etapa (Franco Pellizotti) | |||||
18. etapa (Michele Scarponi) | |||||
19. etapa (Carlos Sastre) | |||||
20. etapa (Philippe Gilbert) | |||||
21. etapa (banakako erlojupekoa) (Ignatas Konovalovas) | |||||
Final | Denis Menxov | Denis Menxov | Stefano Garzelli | Kevin Seeldraeyers | Astana |
Dopinga
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Danilo Di Lucak CERAgatik positibo eman zuen maiatzak 20 eta 28an, Italiako Giroan bertan, eta, beraz, UCIk ez zizkion soilik egun horietako emaitzak kendu, baizik eta Giroko emaitza guztiak.
Franco Pellizotti, ondorengo zigorra
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2011ko martxoak 8an Kirol Arbitrajearen Auzitegiak Franco Pellizotti dopingagatik bi urteko zigorrarekin zigortzea erabaki zuela jakinarazi zuen, hala, pasaporte biologikoa dopingaren aurkako metodo bezala erabiltzea babestuz.
Kirol Arbitrajearen Auzitegiak, era berean, pasaporte biologikoan izan zituen emaitza anomaloen ondoren parte hartu zuen lasterketa guztietatik kanporatzea erabaki zuen. Erabaki horren eragin nagusia 2009ko bere emaitza bikainik gabe geratzea izan zen. Edizio horretan lortu zuen bigarren postua Carlos Sastre avilarrarentzat izan zen (hala, Danilo Di Luca eta Franco Pellizotti kanporatuak izan ondoren, laugarren postutik bigarrenera igo zena). Giro horretan Blockhausen lortu zuen garaipena Stefano Garzellirentzat izan zen, eta 2009ko Frantziako Tourreko mendiko sailkapenaren garailearen maillota Egoi Martinez euskaldunarentzat.
Alabaina, azkenean, bi urteko zigorra 2010eko maiatzean hasi zen, ordurarte lortu zituen emaitza guztiak mantendu zitzaizkiolarik, eta, horien artean, 2009ko Girokoak.