Edukira joan

Akamarre

Koordenatuak: 43°28′23″N 1°06′38″W / 43.4731°N 1.1106°W / 43.4731; -1.1106
Wikipedia, Entziklopedia askea
Akamarre
 Nafarroa Beherea, Euskal Herria
Purguko ikuspegia Burdinolako auzotik

Bandera


Armarria


Map
Kokapena
Herrialdea Euskal Herria
Lurraldea Nafarroa Beherea
EskualdeaAgaramont
Administrazioa
Estatua Frantzia
Eskualdea Akitania Berria
Departamendua Pirinio Atlantikoak
ElkargoaEuskal Hirigune Elkargoa
BarrutiaBaiona
KantonamenduaBidaxunerria, Amikuze eta Oztibarre
Izen ofiziala Came
Auzapeza
(2020-2026)
Christine Serres-Cousiné
(independente)
Posta kodea64520
INSEE kodea64161
Herritarraakamartar
Kokapena
Koordenatuak43°28′23″N 1°06′38″W / 43.4731°N 1.1106°W / 43.4731; -1.1106
Azalera33,90 km2
Garaiera0-177 metro
Distantzia56,3 km (Donibane Garazitik)
Demografia
Biztanleria987 (2018:  −4)
Dentsitatea25,93 biztanle/km²
Zahartzea[1]% 26,03
Ugalkortasuna[1]‰ 54,79
Ekonomia
Jarduera[1]% 70,32 (2011)
Desberdintasuna[1]% 9,29 (2011)
Langabezia[1]% 5,58 (2013)
Euskara
Euskaldunak% 11,01 (2010)
Erabilera% 0,69 (2011)
Datu gehigarriak
SorreraXII. mendea
Webguneawww.came.fr


Akamarre[a] (amikuzeraz: Akhamarre)[b] Euskal Herriko udalerri bat da, Nafarroa Beherea lurraldean kokatuta. Agaramont eskualdean dago, Donibane Garazi hiriburutik 56,3 kilometrora. Altuera 0 eta 177 metro artekoa da, eta 33,90 km²-ko azalera hartzen du. 2021eko urtarrilaren 1a egunean 1013 biztanle zituen.

Akamarre Nafarroa Behereko iparraldeko herri txiki bat da, Biduze ibaiaren ertzean kokatua, Aturriko bokaletik gertu. Euskal Herriaren eta Gaskoiniaren arteko mugan dago, eta ibaiaren eskuinaldeko ertzean dagoenez, batzuetan, historian zehar, gaskoien boterearen mende egon da, eta ez nafarren mende. Erdi Aroan eta Aro Garaikidearen zatirik handienean, ordea, nafarra izan zen, Burdinolako auzoa izan ezik, beti nafarra izan baitzen ezkerreko ertzean zegoelako.

Bertako biztanleak akamartarrak dira.

Akamarre beste hizkuntza batzuetan ere ezagutzen da, hala nola:

Gainera, toponimoa hainbat modutan agertu da historian zehar:[2]

  • Camer (1072)
  • Acamer (1105)
  • Sanctus Martinus de Camer (1150)
  • Camera (1249)
  • Cama (1289)
  • Cammes (1463)
  • Cama (1489)
  • Came (1817)
  • Akhamarre (1826)
  • Akamarre (1892)
  • Akhamarre (1966)
  • Akamarre (2003)

Euskal Herriko eremu honetako (Xarnegu eta Lauhiri nagusiki) gainerako herrietan ez bezala, non izenen jatorrizko toponimoa euskarazkoa den baina okzitanierarekin (eta noizbehinka nafar erromantzearekin) izandako kontaktuak berehala erromanizatu zuen, Akamarre da kasu honetan zehazki esan ezin daitekeen bakarra.

Jean-Baptiste Orpustanen ustez, toponimoa euskaratik etorriko litzateke: akar + barren, hau da, "akara" edo "akher" (akerbeltz) eta "barren" fusioa. Horrela, Akamarre "akaren behealdea" edo "akerbeltzen behealdea" izango litzateke, antzeko ezaugarriak dituen garaiera handiagoko beste leku baten aldean.

Hala ere, Albèrt Dauzatentzat, izena *cam- zeltaurreko errotik ("garaiera") dator alderantziz, Okzitaniako beste toponimo batzuekin erlazionatuz, hala nola Camaret, Chamaret, Camarada eta lo Cap Camarat.

Bénédicte Boyrie-Féniék bere buruari galdetzen dio ea jatorrizko izena euskara ote zen, gerora erromanizatua izanik, ala alderantziz erromantzea ote zen, eta Akamarre bertsio euskaldundua ote zen. Azken kasu horretarako, Camerius latinezko pila maskulinoa iradokitzen du, sinkopatuta Came geratuko litzatekeena.[3]

Akamarreko armarriak honako blasoi hau du:

« Armarri kuartelatua: lehen hondo berde batez eta aurrean urrezko artaburu hostokatu batez osatuta dago; bigarren hondo hori batez eta aurrean aulki beltz batez osatuta dago; hirugarren hondo hori batez eta aurrean ibai gris batez osatuta dago, txalupa beltz batekin eta buruzagi urdinarekin; laugarren hondo berde batez eta aurrean gari hazi beltz batez osatuta dago. »


Akamarrek, Nafarroa Behereko udalerri gehienek bezala, ez du bandera ofizialik. Horregatik erabiltzen ditu Nafarroako bandera edo ikurrina.

Akamarre Agaramont edo Bidaxunerria eskualdean dago, Biduze ibaiaren eskuinaldean dago.

Inguru naturala eta kokapena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udalerria zeharkatzen duen ibai nagusia Biduze da[4], Aturriren ibaiadarra dena. Biduzeren ibaiadarrak diren Lihuri, Lagrabe eta Layserotte ere herritik pasa dira.

Paueko uhaitzaren ibaiadarrak diren Baniou (eta honen ibaiadarrak: Lagabotte, Arrouyous, Labarthe eta Bousquet errekek) eta Estey d'Arthous errekek udalerria ere zeharkatzen dute.

Lurzoruen okupazioa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udalerriko lurren okupazioa, Corine Land Cover (CLC) lurzoruaren okupazio biofisikoaren Europako datu-basetik ondorioztatzen den bezala, nekazaritza lurraldeen garrantziak markatzen du ( % 84,9 2018an), 1990ekoaren ( % 85,9) antzeko proportzioa. 2018ko banaketa zehatza honako hau da: laborantza-lurrak ( % 65,5), basoak ( % 12,6), laborantza-eremu heterogeneoak ( % 10,4), belardiak ( % 9), eremu urbanizatuak ( % 1,1), zuhaixka-landaretza eta/edo belarkara duten inguruneak ( % 0,8), industria- edo merkataritza-eremuak eta komunikazio-sareak ( % 0,7).[5]

Arrisku nagusiak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Akamarreko udalerria kaltebera da gorabehera natural ezberdinengatik: meteorologiak (ekaitza, ekaitza, elurra, hotz handia, kanikula edo lehortea), uholdeak eta lurrikara (sismikotasun moderatua). Herri lurraldearen zati batzuk kaltetuak izan daitezke, errekak emeki-emeki gainezka egiten duen uholde baten ondorioz, bereziki Baniou, Biduze eta Lihuri. Herria hondamendi naturaleko egoeran onartua izan da, 1982, 1983, 2009, 2013, 2014 eta 2021ean gertatu uholdeek eta lokatzek eragindako kalteengatik.

Buztinezko lurren gibelatzeak kalte handiak eragin ditzake eraikinetan, lehorte eta euri aldiak txandakatzen badira. Herriko azaleraren % 48,8 altu edo ertain da ( % 59 departamendu mailan eta % 48,5 estatu mailan). 2020ko urriaren 1az geroztik, ELAN legearen arabera, muga ezberdinak ezartzen zaizkie saltzaileei, obren jabeei edo ondasun eraikitzaileei, eremu ertain edo indartsu batean.[6]

Klima eta landaredia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Historikoki, herria euskal mikroklima ozeaniko baten eraginpean egon da. 2020an, Météo-France klimaren tipologia bat argitaratzen du, non herria mendiko klimaren eraginpean dagoen eta Pirinio Atlantikoetako eskualde klimatikoan dagoen.

1971-2000 aldian, urteko batez besteko tenperatura 13,9 ºC-koa da, urteko 13,7 ºC-koa. Urteko batez besteko prezipitazio metaketa 1.330 mm-koa da, urtarrilean 12,7 eguneko prezipitazioa eta uztailean 8,1 egunekoa. 1991-2020 denboraldirako, hurbilen dagoen estazio meteorologikoan, Bidaxunen, 3 km hegazti hegaldian, urteko batez besteko tenperatura 14,5 ºC-koa da, eta urteko batez besteko prezipitazio metaketa 1.455,6 mm-koa da.

Hauek dira udalerriko etxeak eta auzoak:

  • Lanusse
  • Le Boscq
  • Barnea
  • Pouyo
  • Bourdettes
  • Le Mech
  • Amikuze
  • Burdinola

Paul Raymondek Akamarre XII. mendearen erdialdean sortu zutela dio. Orduko herrixka Samatze eta Sent Pèr de Lèren batera Akizetik gobernaturiko baroierria osatzen zuen.

Agaramontar leinua bertoko jauna zen. Jaunak oraindik aztarnak geratzen diren ehiza-pabiloia zuen herrian. Bertan erbesteratu zen Mariana Neoburgekoa espainiar erregina-alarguna.

1790ean kantonamendu-hiriburu bilakatu zen. Kantonamendu honetan Erango, Akamarre, Burgue, Samatze eta Erreiti herriak zeuden.

Herri euskaldun ala gaskoia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jean-Baptiste Orpustanek 1304an eta 1349an nafar erregeari zergak bidaltzen zituzten herrien zerrendan zegoela dio[7]. Erdi Aroaren amaierarako, Eugène Goienetxeren esanetan, Bidaxune inguruko zenbait parrokia agaramontarren eskuetan zeuden baina Akamarreren egoera «anbiguoa» zen[8].

Antzinako Erregimenean egoera ez zen argiagoa izan: Akamarren zuzenbide zibilaren arloan gaskoi ohitura zen nagusi[9] eta baita zerga arloan ere[10]. Hala ere, politikoki, Agaramonteko dukerrian zegoen eta Gixune ordezkatu zuen Akamarreko seneskalerri txikiaren hiriburu moduan. Zalantza barik gaskoiak ziren Lèren eta Sent Pèr de Lèren egoera politiko berean zegoen.

1943an, Philippe Veyrinen Les basques de Labourd, de Soule et de Basse-Navarre libururako M. Haulouk egindako mapan, Akamarre Gaskoinian zegoen[11].

Biduzeren ezkerraldean dagoen Ferrerie (baita Herrerie edo Ferrière ere) auzoren egoera bereziagoa da: Akamarre parrokiakoa zen arren ez zen Agaramonteko dukerrikoa baizik eta Nafarroako Erresumakoa[12]. XVIII. mendean, Etxe Handia edo « la Grand'Maison » izeneko eraikina seneskalerriaren egoitza zegoen[13][14]. Anne Zinken ustetan, Akamarrekoarena ez bezalakoa ez den seneskalerri baten egoitza izan zen, Ferrerie auzoa eta agaramontarren eskuetan zeuden nafar udalerriak barnean zituena[10].

Edonola ere, egun, Akamarre Bidaxuneko kantonamenduaren barneko udalerria da eta Euskaltzaindiaren esanetan baxenafar udalerria da[15].

2021eko urtarrilaren 1a urteko erroldaren arabera 1013 biztanle zituen Akamarrek.[16]

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1666 1636 1660 1274 1793 1820 1775 1740 1709
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1667 1571 1581 1541 1485 1555 1524 1588 1382
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1428 1424 1467 1312 1311 1215 1172 1086 1026
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
870 766 728 738 705 681 776 789 865
2017 2021 - - - - - - -
978 1013 - - - - - - -
Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.

Ekonomia jarduera nagusia nekazaritza eta abeltzaintzan oinarritua da. Udalerria Ossau-Irati Jatorrizko Izendapenaren barnean dago.

Herrian altzarigintzan aritutako zenbait enpresa daude, horietatik zortzik Chaisiers de Came izeneko elkartea sortu zuten.

Urteak Alkatea Alderdia
1988-1995 Roger Gestas
1995-2014 Robert Malou
2014-2020 Bernard Montero

Hizkuntza nagusiak frantsesa eta gaskoia dira. Udalerriak bi lehen mailako eskola ditu: publikoa[17] eta pribatua.

  1. /akamáʁè/ ahoskatua (laguntza)
    Azentua: zorrotza hirugarren silaban eta kamutsa azken silaban
  2. /akʰamáʁè/ ahoskatua (laguntza)
    Azentua: zorrotza bigarren silaban

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. a b c d e Euskal Herriari Begira. Udalbiltza.
  2. «Akamarre - Lekuak - EODA» www.euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2021-08-30).
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 255-256
  4. Notice du Sandre sur Came[Betiko hautsitako esteka]
  5. «CORINE Land Cover | Données et études statistiques» www.statistiques.developpement-durable.gouv.fr (Noiz kontsultatua: 2024-05-14).
  6. (Frantsesez) «Buztinezko lurrak, lehortea eta eraikuntza» Ministère de la Transition Écologique et de la Cohésion des Territoires (Noiz kontsultatua: 2024-05-14).
  7. Orpustan, Jean-Baptiste. (1979). «La Basse-Navarre en 1350» Bulletin du Musée Basque IV - Le Pays de Mixe (84): 86-88..
  8. Goienetxe, Eugène. (1979). Le Pays Basque. Paue: Société nouvelle d'éditions régionales et de diffusion, 139 or..
  9. Zink, Anne. (1993). L'héritier de la maison - Géographie coutumière du Sud-Ouest de la France sous l´Ancien Régime. Éditions de l'EHESS ISBN 2-7132-0996-X..
  10. a b Zink, Anne. (2000). Pays ou circonscriptions. Les collectivités territoriales de la France du Sud-Ouest sous l'Ancien Régime. Publications de la Sorbonne, 34-35 or. ISBN 2859443894..
  11. Les Basques de Labourd, de Soule et de Basse-Navarre, leur histoire et leurs traditions. .
  12. Urrutibéhéty, Clément. (1964). «La Bidouze et les seigneurs de Gramont» Bulletin de la société de Borda: 345..
  13. Robert, Jean. (1984). Des travaux et des jours en piémont pyrénéen : Bidache. Barenbach: Éditions Jean-Pierre Gyss, 28 or..
  14. Robert, Jean. (1970). «Une forge de l'ancien duché de Gramont» Bulletin du musée basque (47): 18..
  15. EODA
  16. INSEE
  17. Eskola publikoaren webgunea

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]