Saltu al enhavo

Paul Reynaud

Pending
El Vikipedio, la libera enciklopedio
Paul Reynaud
Persona informo
Naskonomo Jean Paul Reynaud
Naskiĝo 15-an de oktobro 1878 (1878-10-15)
en Barcelonnette
Morto 21-an de septembro 1966 (1966-09-21) (87-jaraĝa)
en Neuilly-sur-Seine
Tombo Tombejo de Montparnasse Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Parizo
HEC Paris Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Democratic Republican Alliance (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Edz(in)o Jeanne Henri-Robert (en) Traduki (1912–1949) Redakti la valoron en Wikidata vd
Amkunulo Hélène de Portes (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Évelyne Reynaud (en) Traduki
 ( )
Paul-Serge Reynaud (en) Traduki
 ( ) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo politikisto
ĵurnalisto
advokato
juristo Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Politiko kaj juro Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en Parizo vd
118-a Ĉefministro de Francio
Dum 21-a de marto - 16-a de junio 1940
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Jean Paul REYNAUD (15-a de oktobro 1878 - 21-a de septembro 1966) estis franca politikisto. Li naskiĝis en Barcelonnette, Provenco-Alpoj-Bordo Lazura. Li estis nomumita la 118-a Ĉefministro de Francio, dum la regado de la Prezidento de Francio Albert Lebrun. Kiel Ĉefministro, li estis partiano por la pluigo de la rezistado en la francaj kolonioj se la kontinenta Francio falus, sed li akceptis finfine la sintenon de la ministroj favoraj al la batalpaŭzo kaj prezentis sian demision. Li estis arestita de la polico de la reĝimo de Vichy, estis transdonita al la germanoj, kiuj enkarcerigis lin ĝis la fino de la Dua Mondmilito.

Ministraro de Reynaud, 21-a de marto - 16-a de junio 1940

[redakti | redakti fonton]
  • Paul Reynaud - Prezidanto de la Ministraro kaj Ministro de Eksterlandaj Aferoj
  • Camille Chautemps - Vicprezidanto de la Ministraro, anstataŭita la 17an de majo fare de Philippe Pétain
  • Édouard Daladier - Ministro de Nacia Defendo kaj Milito
  • Raoul Dautry - Ministro de Armilaro
  • Henri Roy - Ministro de Enlandaj Aferoj
  • Lucien Lamoureux - Ministro de Financoj
  • Charles Pomaret - Ministro de Laboro
  • Albert Sérol - Ministro de Justico
  • César Campinchi - Ministro de Mararmeo
  • Alphonse Rio - Ministro de Markomerco
  • Laurent Eynac - Ministro de Aerarmeo
  • Albert Sarraut - Ministro de Nacia Edukado
  • Albert Rivière - Ministro de Veteranoj kaj Emeritoj
  • Paul Thellier - Ministro de Agrikultura
  • Henri Queuille - Ministro de Suministro
  • Georges Mandel - Ministro de Kolonioj
  • Anatole de Monzie - Ministro de Publikaj Vorkoj
  • Marcel Héraud - Ministro de Publika Sano
  • Alfred Jules-Julien - Ministro de Poŝto, Telegrafo, Telefono kaj Transmisioj
  • Ludovic-Oscar Frossard - Ministro de Informado
  • Louis Rollin - Ministro de Komerco kaj Industrio
  • Georges Monnet - Ministro de Blokado