From do- + biec.
dobiec pf (imperfective dobiegać)
- (intransitive) to run to, to reach by running [with do (+ genitive) ‘to somewhere’]
- (intransitive, of time) to come, to arrive
- (intransitive, of a path) to run to, to lead to
| Conjugation of dobiec pf
|
| dobiec
|
| dobiegnę
|
dobiegniemy
|
| dobiegniesz
|
dobiegniecie
|
| dobiegnie
|
dobiegną
|
| dobiegnie się
|
dobiegłem,
-(e)m dobiegł
|
dobiegłam,
-(e)m dobiegła
|
dobiegłom,
-(e)m dobiegło
|
dobiegliśmy,
-(e)śmy dobiegli
|
dobiegłyśmy,
-(e)śmy dobiegły
|
dobiegłeś,
-(e)ś dobiegł
|
dobiegłaś,
-(e)ś dobiegła
|
dobiegłoś,
-(e)ś dobiegło
|
dobiegliście,
-(e)ście dobiegli
|
dobiegłyście,
-(e)ście dobiegły
|
| dobiegł
|
dobiegła
|
dobiegło
|
dobiegli
|
dobiegły
|
| dobiegnięto
|
dobiegłbym,
bym dobiegł
|
dobiegłabym,
bym dobiegła
|
dobiegłobym,
bym dobiegło
|
dobieglibyśmy,
byśmy dobiegli
|
dobiegłybyśmy,
byśmy dobiegły
|
dobiegłbyś,
byś dobiegł
|
dobiegłabyś,
byś dobiegła
|
dobiegłobyś,
byś dobiegło
|
dobieglibyście,
byście dobiegli
|
dobiegłybyście,
byście dobiegły
|
dobiegłby,
by dobiegł
|
dobiegłaby,
by dobiegła
|
dobiegłoby,
by dobiegło
|
dobiegliby,
by dobiegli
|
dobiegłyby,
by dobiegły
|
| dobiegnięto by
|
| niech dobiegnę
|
dobiegnijmy
|
| dobiegnij
|
dobiegnijcie
|
| niech dobiegnie
|
niech dobiegną
|
| dobiegłszy
|
| dobiegnięcie
|
- dobiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dobiec in Polish dictionaries at PWN