czarodziej

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *čarodějь. By surface analysis, czar +‎ -o- +‎ dziać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /t͡ʂaˈrɔ.d͡ʑɛj/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑɛj
  • Syllabification: cza‧ro‧dziej

Noun

[edit]

czarodziej m pers (female equivalent czarodziejka)

  1. wizard, magician
    Synonyms: czarownik, czarnoksiężnik, mag

Declension

[edit]
Declension of czarodziej
singular plural
nominative czarodziej czarodzieje
genitive czarodzieja czarodziei/czarodziejów
dative czarodziejowi czarodziejom
accusative czarodzieja czarodziei/czarodziejów
instrumental czarodziejem czarodziejami
locative czarodzieju czarodziejach
vocative czarodzieju czarodzieje

Further reading

[edit]
  • czarodziej in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czarodziej in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=czarodziej&oldid=82152461"