afbeelden
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]afbeelden
- (transitive) to portray, to depict, to represent
Conjugation
[edit]Conjugation of afbeelden (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afbeelden | |||
past singular | beeldde af | |||
past participle | afgebeeld | |||
infinitive | afbeelden | |||
gerund | afbeelden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | beeld af | beeldde af | afbeeld | afbeeldde |
2nd person sing. (jij) | beeldt af, beeld af2 | beeldde af | afbeeldt | afbeeldde |
2nd person sing. (u) | beeldt af | beeldde af | afbeeldt | afbeeldde |
2nd person sing. (gij) | beeldt af | beeldde af | afbeeldt | afbeeldde |
3rd person singular | beeldt af | beeldde af | afbeeldt | afbeeldde |
plural | beelden af | beeldden af | afbeelden | afbeeldden |
subjunctive sing.1 | beelde af | beeldde af | afbeelde | afbeeldde |
subjunctive plur.1 | beelden af | beeldden af | afbeelden | afbeeldden |
imperative sing. | beeld af | |||
imperative plur.1 | beeldt af | |||
participles | afbeeldend | afgebeeld | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |