uitstappen
Dutch
editEtymology
editFrom uit + stappen (“to step, to walk”).
Pronunciation
editAudio: (file)
Verb
edituitstappen
Conjugation
edit| Conjugation of uitstappen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitstappen | |||
| past singular | stapte uit | |||
| past participle | uitgestapt | |||
| infinitive | uitstappen | |||
| gerund | uitstappen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | stap uit | stapte uit | uitstap | uitstapte |
| 2nd person sing. (jij) | stapt uit, stap uit2 | stapte uit | uitstapt | uitstapte |
| 2nd person sing. (u) | stapt uit | stapte uit | uitstapt | uitstapte |
| 2nd person sing. (gij) | stapt uit | stapte uit | uitstapt | uitstapte |
| 3rd person singular | stapt uit | stapte uit | uitstapt | uitstapte |
| plural | stappen uit | stapten uit | uitstappen | uitstapten |
| subjunctive sing.1 | stappe uit | stapte uit | uitstappe | uitstapte |
| subjunctive plur.1 | stappen uit | stapten uit | uitstappen | uitstapten |
| imperative sing. | stap uit | |||
| imperative plur.1 | stapt uit | |||
| participles | uitstappend | uitgestapt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||