rangaigh

Irish

Etymology

Verb

rangaigh (present analytic rangaíonn, future analytic rangóidh, verbal noun rangú, past participle rangaithe)

classify; grade, assort

Conjugation

conjugation of rangaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	rangaím	rangaíonn tú; rangaír^†	rangaíonn sé, sí	rangaímid; rangaíonn muid	rangaíonn sibh	rangaíonn siad; rangaíd^†	a rangaíonn; a rangaíos	rangaítear
	past	rangaigh mé; rangaíos	rangaigh tú; rangaís	rangaigh sé, sí	rangaíomar; rangaigh muid	rangaigh sibh; rangaíobhair	rangaigh siad; rangaíodar	a rangaigh / ar rangaigh*	rangaíodh
	past habitual	rangaínn	rangaíteá	rangaíodh sé, sí	rangaímis; rangaíodh muid	rangaíodh sibh	rangaídís; rangaíodh siad	a rangaíodh / a rangaíodh*	rangaítí
future		rangóidh mé; rangód; rangóchaidh mé^†	rangóidh tú; rangóir^†; rangóchaidh tú^†	rangóidh sé, sí; rangóchaidh sé, sí^†	rangóimid; rangóidh muid; rangóchaimid^†; rangóchaidh muid^†	rangóidh sibh; rangóchaidh sibh^†	rangóidh siad; rangóid^†; rangóchaidh siad^†	a rangóidh; a rangós; a rangóchaidh^†; a rangóchas^†	rangófar; rangóchar^†
conditional		rangóinn; rangóchainn^†	rangófá; rangóchthá^†	rangódh sé, sí; rangóchadh sé, sí^†	rangóimis; rangódh muid; rangóchaimis^†; rangóchadh muid^†	rangódh sibh; rangóchadh sibh^†	rangóidís; rangódh siad; rangóchadh siad^†	a rangódh; a rangóchadh^† / a rangódh; a rangóchadh^†	rangófaí; rangóchthaí^†
subjunctive	present	go rangaí mé; go rangaíod^†	go rangaí tú; go rangaír^†	go rangaí sé, sí	go rangaímid; go rangaí muid	go rangaí sibh	go rangaí siad; go rangaíd^†	—	go rangaítear
subjunctive	past	dá rangaínn	dá rangaíteá	dá rangaíodh sé, sí	dá rangaímis; dá rangaíodh muid	dá rangaíodh sibh	dá rangaídís; dá rangaíodh siad	—	dá rangaítí
imperative		rangaím	rangaigh	rangaíodh sé, sí	rangaímis	rangaígí; rangaídh^†	rangaídís	—	rangaítear
verbal noun		rangú
past participle		rangaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form