See also: biuralistą

Polish

edit

Etymology

edit

Borrowed from French buraliste.[1] By surface analysis, biuro +‎ -ista. First attested in 1807.[2]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /bju.raˈlis.ta/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ista
  • Syllabification: biu‧ra‧lis‧ta

Noun

edit

biuralista m pers (female equivalent biuralistka)

  1. office worker

Declension

edit

Derived terms

edit
adjective
adverb
nouns
edit
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

edit
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “biuralista”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Dziennik Urzędowy Komisariatu Rządu na M. Stoł. Warszawę. R.6[1], number 29, 1807, page 1

Further reading

edit
  • biuralista in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biuralista in Polish dictionaries at PWN