Μετάβαση στο περιεχόμενο

Kerplunk

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Kerplunk
Στούντιο άλμπουμ από Green Day
Κυκλοφορία17 Ιανουαρίου 1992
ΗχογράφησηΜάιος - Σεπτέμβριος 1991
Μουσικό είδοςΠανκ ροκ
Διάρκεια33:58(βινύλιο), 42:09 (CD και κασέτα)
Γλώσσααγγλικά
ΠαραγωγήΆντι Ερνστ και Green Day
ΔισκογραφικήLookout!, Reprise και Epitaph (επανεκδόσεις)
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Green Day)
1,039/Smoothed Out Slappy Hours
(1991)
Kerplunk
(1992)
Dookie
(1994)

Το Kerplunk είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του αμερικάνικου πανκ ροκ συγκροτήματος Green Day. Κυκλοφόρησε στις 17 Ιανουαρίου του 1992 από την Lookout! Records.Το Kerplunk ήταν το τελευταίο άλμπουμ τους που κυκλοφόρησε από ανεξάρτητη ετικέτα και ήταν το πρώτο τους με τον Tré Cool στα ντραμς. Το άλμπουμ έκανε αρκετές πωλήσεις παρά το γεγονός ότι ήταν ανεξάρτητο. Οι μεγάλες δισκογραφικές πρόσεξαν την μεγάλη επιτυχία του Kerplunk και προσέγγισαν την μπάντα. Τότε οι Green Day συνειδητοποίησαν ότι είχαν ξεπεράσει των αριθμό των δίσκων που είχαν συμφωνήσει, στο συμβόλαιο, με την Lookout! και υπέγραψαν στην Reprise Records. Με την Reprise, οι Green Day ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν το επόμενο τους άλμπουμ Dookie (1994). Το άλμπουμ περιείχε μόνο 12 κομμάτια, αλλά το CD και η κασέτα περιείχαν 4 κομμάτια από το EP, Sweet Children (1990) . Ένα από τα κομμάτια, το "Welcome to Paradise", επαναηχογραφήθηκε για το Dookie.

Σαν το Dookie, το Kerplunk απαγορεύτηκε από μερικά μαγαζιά λόγω του εξωφύλλου. Το εξώφυλλο περιέχει ένα άχρωμο σκίτσο (με λίγο πράσινο) μιας μαθήτριας λυκείου με ένα όπλο που έχει εκπυρσοκροτήσει.

Επειδή η μπάντα δε χρησιμοποίησε συγχρονιστή κιθάρας καθώς ηχογραφούσε το Kerplunk, τα τραγούδια δεν είναι σε στάνταρ ρύθμιση και είναι δύσκολο να παιχτούν αν δεν τα ξέρεις. Αυτό το στυλ δίνει στο Kerplunk σκοτεινό και μοναδικό ήχο. Το άλμπουμ θεωρείται ως το καλύτερο της μπάντας απο τους (κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας) οπαδούς της, λόγω του ιδιαίτερου ήχου του, ο οποίος φέρνει πιο πολύ σε indie rock απο το pop punk του Dookie, κάτι που έχει αποξενώσει τους φίλους της μπάντας που την γνώ��ισαν με το American Idiot.

Μέχρι τον Αύγουστο του 2010, το Kerplunk έχει πουλήσει 753,000 αντίτυπα στις ΗΠΑ και 1,000,000 αντίτυπα παγκοσμίως.

Γενικά οι Green Day δεν παίζουν πολλά τραγούδια απο το Kerplunk στις συναυλίες τους, με εξαίρεση το 2000 Light Years Away που παιζόταν απο το 1992 έως το 2003 και τώρα πια παίζεται αραιά. Ο Μπίλι Τζο Άρμστρονγκ έχει δηλώσει αρκετές φορές πως το Who Wrote Holden Caufield? είναι το αγαπημένο του τραγούδι απο το άλμπουμ, όπως στο Αwesome As Fuck, πριν αρχίσει την εισαγωγή.

Τον Αύγουστο του 2005, οι Green Day απέσυραν το άλμπουμ από την Lookout! λόγω απλήρωτων χρεών. Επανακυκλοφόρησε σε CD από την Reprise Records, στις 9 Ιανουαρίου 2007. Στην Ευρώπη επανακυκλοφόρησε από την Epitaph. Επανακυκλοφόρησε σε μορφή βινυλίου στις 24 Μαρτίου του 2009 από την Reprise Records και περιείχε μια επανακυκλοφόρηση του Sweet Children.

Τον Δεκέμβριο του 2007, το Blender είχε το Kerplunk στο νούμερο 47 στη λίστα, "The 100 Greatest Indie Rock Albums Ever".

Αρ. Tίτλος Διάρκεια
1. "2000 Light Years Away"   2:24
2. "One for the Razorbacks"   2:30
3. "Welcome to Paradise"   3:30
4. "Christie Road"   3:33
5. "Private Ale"   2:26
6. "Dominated Love Slave"   1:42
7. "One of My Lies"   2:19
8. "80"   3:39
9. "Android"   3:00
10. "No One Knows"   3:39
11. "Who Wrote Holden Caulfield?"   2:44
12. "Words I Might Have Ate"   2:32
13. "Sweet Children (CD,κασέτα)"   1:41
14. "Best Thing in Town (CD,κασέτα)"   2:03
15. "Strangeland (CD,κασέτα)"   2:08
16. "My Generation (The Who)(CD,κασέτα)"   2:19
Συν. διάρκεια:
33:58 (βινύλιο) 42:09 (CD,κασέτα)
  • Billie Joe Armstrong – φωνή, κιθάρα, ντραμς στο "Dominated Love Slave", παραγωγός
  • Mike Dirnt – μπάσο, φωνητικά, παραγωγός
  • Tré Cool – ντραμς, φωνή και κιθάρα στο "Dominated Love Slave", παραγωγός
  • John Kiffmeyer (Al Sobrante) – ντράμς στα "Sweet Children", "Best Thing in Town", "Strangeland" and "My Generation", εκτελεστικός παραγωγός
  • Andy Ernst - παραγωγός, μηχανικός, μίξινγκ
  • John Golden - mastering
  • Chris Applecore - σχεδιασμός εξωφύλλου και CD
  • Pat Hynes - σχέδια
  • Thadicus - καλλιτεχνική διεύθυνση