Antoniotto Usodimare (αντιτορπιλικό)

Antoniotto Usodimare

Το Antoniotto Usodimare στο μεγάλο ναύσταθμο του Τάραντα (δεκαετία του 1930).
Πληροφορίες
Τύπος και κλάση	Αντιτορπιλικό κλάσης Navigatori.
Ονομασίες	Φέρει το όνομα του Γενοβέζου εξερευνητή του 15ου αιώνα Αντονιόττο Ουζοντιμάρε (Antoniotto Usodimare).
Ναυπηγείο	Odero-Terni-Orlando, Γένοα
Έναρξη ναυπήγησης	1η Ιουνίου 1927
Καθέλκυση	12 Μαΐου 1928
Ένταξη σε υπηρεσία	21 Νοεμβρίου 1929
Κατάληξη	Εξαιτίας λάθους τορπιλίστηκε από το ιταλικό υποβρύχιο Alagi και βυθίστηκε.
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα	κανονικό: 1900 LT (1930 t) πλήρες: 2580 LT (2621 t)
Μήκος	107,3 m
Πλάτος	10,2 m
Βύθισμα	3,5 m
Ταχύτητα	32 kn
Αυτονομία	3800 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 18 kn
Πλήρωμα	222-225 αξιωματικοί και ναύτες (την περίοδο του πολέμου)
Οπλισμός	τρία δίδυμα πυροβόλα των 120 mm δύο πυροβόλα των 40 mm τέσσερα δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm δύο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm 86–104 νάρκες
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Antoniotto Usodimare ήταν ένα από τα δώδεκα αντιτορπιλικά κλάσης Navigatori που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Ολοκληρώθηκε το 1929 και είχε δράση στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τα αντιτορπιλικά της κλάσης Navigatori ναυπηγήθηκαν ως αντιστάθμισμα στα μεγάλα γαλλικά αντιτορπιλικά των κλάσεων Jaguar και Guépard.^[1] Είχαν ολικό μήκος 107,3 m, πλάτος 10,2 m και μέσο βύθισμα 3,5 m.^[2] Είχαν εκτόπισμα 1930 t (1900 LT) με κανονικό φορτίο και 2621 t (2580 LT) με πλήρες. Το πλήρωμά τους την περίοδο του πολέμου αποτελούνταν από 222–225 αξιωματικούς και ναύτες.^[3]

Το σύστημα πρόωσης παρείχε ισχύ έως και 55000 shp^[3] και η ταχύτητα πλεύσης σε πραγματικές συνθήκες έφθανε στους 32 kn παρόλο που με περιορισμένο φορτίο τα Navigatori είχαν φθάσει στους 38–41 kn κατά την διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών.^[4] Η ακτίνα δράσης ανερχόταν σε 3800 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 18 kn.^[3]

Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από έξι πυροβόλα των 120 mm εγκατεστημένα σε ζεύγη σε τρεις πύργους.^[5] Επίσης υπήρχαν δύο αντιαεροπορικά πυροβόλα των 40 mm καθώς και δύο δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm καθώς και δυο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm. Εκτός αυτών τα Navigatori μπορούσαν να μεταφέρουν 86-104 νάρκες.^[4]

Οι εργασίες ναυπήγησης του Antoniotto Usodimare ξεκίνησαν την 1η Μαΐου 1927 στις εγκαταστάσεις της Odero-Terni-Orlando στη Γένοα, καθελκύστηκε στις 12 Μαΐου 1929 και εντάχθηκε σε υπηρεσία την 21η Νοεμβρίου του ίδιου έτους.^[2]

Στις αρχές Ιουνίου 1942 το ιταλικό υποβρύχιο Alagi επιχείρησε να τορπιλίσει το επίσης ιταλικό αντιτορπιλικό Premuda θεωρώντας πως πρόκειται για βρετανικό σκάφος λόγω της σιλουέτας του που ήταν παρόμοια με αυτή των αντιτορπιλικών κλάσης H. Οι τορπίλες δεν πέτυχαν το Premuda αλλά το παρακείμενο Antoniotto Usodimare με συνέπεια να βυθιστεί.^[6]

• Ando, Elio (1978). «The Italian Navigatori Class, 1928». Στο: Preston, Antony. Super Destroyers. Warship Special. 2. London: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-131-9. 
• Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8. 
• Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6. 
• Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2. 
• Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2. 
• Sadkovich, James J. (1994). The Italian Navy in World War II. Westport, Connecticut: Greenwood Press. ISBN 978-0-313-28797-8. 
• Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8.