Ελάρα (δορυφόρος)
Ελάρα | |
---|---|
Απεικόνιση της Ελάρας από το όργανο LORRI του New Horizons | |
Ανακάλυψη | |
Ανακαλύφθηκε από | Τσαρλς Ντίλον Περίν |
Ημερομηνία Ανακάλυψης | 2 Ιανουαρίου 1905 |
Χαρακτηριστικά τροχιάς | |
Ημιάξονας τροχιάς | 11.703.130 Km |
Εκκεντρότητα | 0,1961487 |
Περίοδος περιφοράς | 258,65 ημέρες |
Κλίση | 30,51712° (προς τον Ισημερινό του Δία) |
Είναι δορυφόρος του | Δία |
Φυσικά χαρακτηριστικά | |
Μέση Ακτίνα | 39,95 ± 0,85 Km[1] |
Έκταση επιφάνειας | ~23.200 Km² |
Όγκος | ~333.000 Km³ |
Μάζα | 8,7 × 1017 kg |
Μέση πυκνότητα | 2,6 g/cm3 |
Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας | ~0,031 m/s² |
Ταχύτητα διαφυγής | ~0,052 km/s |
Περίοδος περιστροφής | - |
Κλίση άξονα | - |
Λευκαύγεια | 0,046 ± 0,007[1] |
Επιφανειακή θερμοκρασία | ~124 K |
Φαινόμενο μέγεθος | 16,3 |
Η Ελάρα (αγγλικά: Elara) είναι ένας φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Δία. Ανακαλύφθηκε από τον Τσαρλς Ντίλον Περίν του Αστεροσκοπείου του Λικ το 1905 [2][3] και μέχρι το 1975 ήταν απλά γνωστή ως Δίας VII. Πήρε το όνομά του από την Ελάρα, η οποία ήταν κόρη του Ορχομενού και μητέρα του γίγαντα Τιτυού από τον Δία, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία.
Την περίοδο από το 1955 έως το 1975 αναφερόταν και με το όνομα Ήρα[4], από το όνομα της ομώνυμης θεάς. Από το 1975 όμως και μετά ο δορυφόρος πήρε το σημερινό του όνομα [5]. Έχει ακτίνα μόλις 43 χιλιόμετρα που σημαίνει ότι αντιστοιχεί μόλις στο 2% του μεγέθους της Ευρώπης. Ωστόσο, αντιστοιχεί στο μισό μέγεθος της Ιμαλίας γι'αυτό είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος δορυφόρος στην ομάδα της Ιμαλίας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Grav, T.; Bauer, J. M.; Mainzer, A. K.; Masiero, J. R.; Nugent, C. R.; Cutri, R. M. (August 2015). «NEOWISE: Observations of the Irregular Satellites of Jupiter and Saturn». The Astrophysical Journal 809 (1): 9. doi: . 3. Bibcode: 2015ApJ...809....3G.
- ↑ Perrine, C. D. (1905-02-27). "Δορυφόροι του Δία". Harvard College Observatory Bulletin 178.
- ↑ Perrine, C. D. (1905). "The Seventh Satellite of Jupiter". Publications of the Astronomical Society of the Pacific 17 (101): 62–63. Bibcode:1905PASP...17...56. JSTOR 40691209.
- ↑ Payne-Gaposchkin, Cecilia; Katherine Haramundanis (1970). Introduction to Astronomy. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall. ISBN 0-13-478107-4.
- ↑ Marsden, B. G. (7 Οκτωβρίου 1974). "Δορυφόροι του Δία". IAUC Circular 2846.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ελάρα από από την Εξερεύνηση του Ηλιακού Συστήματος της NASA (Αγγλικά)
- Οι δορυφόροι του Δία από τον Σκοτ Σέπαρντ (Αγγλικά)
- Two Irregular Satellites of Jupiter (Ιμαλία & Ελάρα: Remanzacco Observatory: 23 Νοεμβρίου 2012) (Αγγλικά)
Αυτό το λήμμα σχετικά με την αστρονομία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |