aer

aer g

1. Sylwedd atmosfferig uwchben arwynebedd y ddaear y mae anifeiliaid yn anadlu.

• awyr

• aer arctig
• aer cyfnewid
• aer cynnes
• aer cywasgedig
• aer gwacáu
• aer gweddillol
• aer mewnanadledig
• aer uchaf
• brwsh aer
• cerrynt aer
• clustog aer
• coden aer
• coil craidd aer
• colofn aer
• chwysigen aer
• dirgryniad aer
• dirgryniant aer
• dwythell echdynnu aer
• gollwng aer allan
• gwasgedd aer
• gwasgedd aer
• gwrthiant aer
• hidlydd aer
• hyrddiad aer
• llifanydd aer
• nwy aer
• pibell aer
• solenoid craidd aer
• trac aer

• aur

aer b (lluosog: aerau)

1. (hynafol) rhyfel, byddin neu frwydr.

• aerawd
• aerbais
• aerdarf
• aerdrawd
• aerdrodi
• aerfaidd
• aerfan
• aerfen
• aerfyn
• aergi
• aergrain
• aergun
• aerog
• aerwawr
• aerwr
• aerwrol
• aerwy

aer b (lluosog: aerion)

1. Person sy'n etifeddu rhywbeth.

• aeres
• aeriaeth

aer

1. aer