Pascual Jordan

Pascual Jordan
Rođenje	18. oktobar 1902.
Istaknuti studenti	Jürgen Ehlers Engelbert Schücking Wolfgang Kundt

Ovom članku potrebna je jezička standardizacija, preuređivanje ili reorganizacija. Pogledajte kako poboljšati članak, kliknite na link uredi i doradite članak vodeći računa o jezičkim i stilskim standardima Wikipedije. Ako niste sigurni kako bi članak trebao izgledati, pogledajte neke od dobrih članaka.

Moguće je da članak ne poštuje standarde Wikipedije na bosanskom jeziku. Pod ovim se podrazumijevaju afrikati, pravopis, pisanje riječi u skladu sa standardima, te način pisanja članaka.

Ernst Pascual Jordan (Njemački: [ˈjɔɐ̯daːn]; 18. oktobar 1902. – 31. juli 1980.) bio je njemački teorijski i matematički fizičar koji je dao značajan doprinos kvantnoj mehanici i kvantnoj teoriji polja. Dao je mnogo doprinosa matematičkom obliku matrične mehanike i razvio kanonske antikomutacijske relacije za fermione. Jordanova algebra se koristi i još uvijek se koristi u proučavanju matematičkih i konceptualnih osnova kvantne teorije, a pronašla je i druge matematičke primjene. ^[1]

Jordan se pridružio Nacističkoj stranci 1933. godine, ali nije slijedio pokret Deutsche Physik, koji je u to vrijeme odbacio kvantnu fiziku koju su razvili Albert Einstein i drugi jevrejski fizičari. Nakon Drugog svjetskog rata u politiku ulazi kao poslanik konzervativne CDU.

Jordan je 1921. upisao Tehnički univerzitet u Hanoveru gdje je studirao zoologiju, matematiku i fiziku. Kao što je bilo tipično za njemačkog studenta tog vremena, on je prebacio studije na drugi univerzitet prije nego što je stekao diplomu. Univerzitet u Göttingenu, njegovo odredište 1923. godine, tada je bio na samom vrhuncu svojih moći u matematici i fizičkim naukama, kao na primer pod vođstvom matematičara Davida Hilberta i fizičara Arnolda Somerfelda. U Göttingenu Jordan je jedno vrijeme postao asistent matematičaru Richardu Courantu, a zatim je studirao fiziku kod Maksa Borna i nasljedstvo kod genetičara Alfreda Kühna ^[2] za doktorat.

Zajedno sa Maxom Bornom i Wernerom Heisenbergom, Jordan je bio koautor važne serije radova o kvantnoj mehanici. Nastavio je sa pionirskom ranom kvantnom teorijom polja ^[3] prije nego što je u velikoj mjeri prebacio fokus na kosmologiju prije II svjetskog rata.

Jordan je osmislio vrstu neasocijativnih algebri, sada nazvanih Jordan algebra u njegovu čast, u pokušaju da stvori algebru opservabilnih za kvantnu mehaniku i kvantnu teoriju polja. Danas se u tu svrhu koriste i von Neumannove algebre . Jordanove algebre se od tada primjenjuju u projektivnoj geometriji, teoriji brojeva, kompleksnoj analizi, optimizaciji i mnogim drugim poljima čiste i primijenjene matematike, i nastavljaju se koristiti u proučavanju matematičkih i konceptualnih osnova kvantne teorije.