servij

Savet diwar servij-, pennrann ar verb servijañ, hep dibenn-ger.

  Verb

servij /ˈsɛrviʃ/

1. Adstumm d'ar verb servijañ.
   • Mont da servij ar roue.

  Furm verb

servij /ˈsɛrviʃ/

1. Furm ar verb servijañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
   • Homañ a servij e-doug ar bloaz da reiñ geot druz da lakaat e-touez al lann drailhet hag e-touez ar foenn pe ar c'holo e-pad ar goañv. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 82.)
2. Furm ar verb servijañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.

  Anv-kadarn

servij /ˈsɛrviʃ/

1. Servij-soudard.
   • ober e servij
2. Lid relijiel, oferenn a-wechoù.
   • — Chuch 'ta ! Servij deiz-ha-bloaz Fañchig Kervastoue a oa er mintin-mañ, [...] ! — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 27.)

• rentañ servij

• https://geriafurch.bzh/br/brfr/servij