diskennjont

Savet diwar diskenn-, pennrann ar verb diskenn, hag an dibenn-ger -jont

  Furm verb

diskennjont /disˈkɛnʒɔ̃ɲ(t)/

1. Furm ar verb diskenn e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa) :

Pa ziskennjont en deiz-ze en douar, e voent souezet holl o welet eur vandennad zenved en eur park e-kichen an aod. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 50.)

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

Hag e tiskennjont ar c'helorn, buan, dre ma soñjent ez oa c'hoazh er puñs ur briñsez bennak kaeroc'h eget ar re all. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 22.)

• galleg : (elles)/(ils) descendirent ^(fr)