Hattlar (Anadolu)
Naviqasiyaya keç
Axtarışa keç
Bu məqalə aşağıdaki məqalələr silsiləsinə aiddir: |
Türkiyə tarixi |
---|
Xronologiya |
Türkiyə portalı |
Hattlar — e.ə. 2,500–2,000/1,700-cü illərdə Anadolunun mərkəzi və cənub-şərq hissəsində yerləşən Hatti ölkəsində (indiki Türkiyə) erkən və orta tunc dövründə məskunlaşan xalq. Ölkənin və xalqın adı sonradan onları fəth edən, Hind-Avropa dil ailəsinə mənsub olan hetlərə miras qalmışdır.[1][2][3]
Məskunlaşma
[redaktə | mənbəni redaktə et]Hattlar bir neçə şəhər dövlətində yaşayırdılar. Həmçinin, yaşadıqlara şəhərlərə bunlar aiddir:
- Arinna — əsas müqəddəs şəhər, Günəş ilahəsi Vurusemunun şəhəri.
- Purusxanda — eramızdan əvvəl 2400-cü il və sonrasında baş tutmuş hadisələr haqqında mənbələrdə qeyd edilmişdir.
- Alaca Höyükdə əvvəlki qazıntı təbəqəsində tapılmış, adı bilinməyən şəhər;
- Nerik — İldırım tanrısına sitayiş edildiyi şəhər.
Mənbə
[redaktə | mənbəni redaktə et]İstinadlar
[redaktə | mənbəni redaktə et]- ↑ Akurgal, 2001. səh. 4-6
- ↑ Bryce, 2005. səh. 12-15
- ↑ Bryce, 2009. səh. 297-298, 314
Ədəbiyyat
[redaktə | mənbəni redaktə et]- Akurgal, Ekrem. The Hattian and Hittite Civilizations. Ankara: Ministry of Culture. 2001.
- Bryce, Trevor R. The Kingdom of the Hittites (2nd revised). New York: Oxford University Press. 2005 [1998].
- Bryce, Trevor R. The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia: The Near East from the Early Bronze Age to the fall of the Persian Empire. London-New York: Routledge. 2009.
Əlavə ədəbiyyat
[redaktə | mənbəni redaktə et]- Дунаевская И. М. О структурном сходстве хаттского языка с языками северо-западного Кавказа. — Сборник в честь академика Н. А. Орбели. — М.-Л., 1960.
- Дунаевская И. М. Принципы структуры хаттского (протохеттского) глагола. — Переднеазиатский сборник. М., 1961.
- Дунаевская И. М. Протохеттский именной суффикс косвенного дополнения. — ВДИ, 1964, № 1.
- Меликишвили Г. А. К истории древней Грузии. Тбилиси, 1959.
- Dunajewskaja I.M. Bemerkungen zu einer neuen Darstellung altkleinasiatischen Sprachen. 2. Zum Hattischen. — OLZ. 68, 1973, 1/2.
- Forrer E. Die Inschriften und Sprachen des Hatti-Reiches. — ZDMG. 1922, 1/2.
- Kammenhuber A. Hattisch. — HOr. 1. Abt., Bd 2, 1-2. Abschn., Lief. 2 (с библиографией).
- Laroche E. Etudes «protohittites». — JCL. 1, 1947; RA, 51, 1947.
- Schuster H.S. Die hattisch-hethitischen Bilinguen. I. Einleitung. Texte und Kommentar. T. 1. Leiden, 1974.
Xarici keçidlər
[redaktə | mənbəni redaktə et]Vikianbarda Hattlar ilə əlaqəli mediafayllar var.