Pronunciación y silabación: [ (e)sˈto.ɾja ]

femenín singular hestoria; plural hestories

1. El conxuntu de socesos y fechos pasaos de la humanidá, d'una sociedá, d'un pueblu, d'un país, d'un individuu, etc.
2. Ciencia y disciplina qu'estudia socesos y fechos pasaos de la humanidá, d'una sociedá, d'un pueblu, d'un país, d'un individuu, d'una materia concreta, etc.

• historia → forma encamentada nel DALLA

• [1] pasáu

• históricu; historiador/historiadora; historiar; historiografía; historicismu