Matelotage

El matelotage (del francés matelot, ‘marineru’ o ‘home de mar’)^[1] foi una institución similar al matrimoniu qu'esistió ente los pirates de los sieglos XVI y XVII.^[2]^[3]

Carauterístiques

Foi una unión formal y permanente ente dos varones adultos. Dambos xuníen les sos propiedaes, lluchaben xuntos y curiábense l'unu al otru en casu d'enfermedá. Dacuando'l matelotage espresóse al traviés d'un contratu nel que s'axustaba que, en casu de muerte d'unu d'ellos, el so compañeru heredaba tolos sos bienes.^[4] El matelot yera la pareya sexual más débil, más nueva o con menos recursos económicos —usualmente yeren criaos, varones que vendíen los sos servicios por una cantidá concreta d'años o esclavos mercaos—.^[5]

Anque les práutiques homosexuales yeren comunes ente los pirates y bucaneros,^[6] non siempres un matelotage implicaba una rellación d'esa índole. Hubo casos nos qu'unu de los pirates tamién s'atopaba casáu con una muyer; nesa situación, la esposa podía ser compartida sexualmente cola so matelot. Hai de solliñar que dellos reglamentos o códigos pirates prohibíen puramente xubir muyeres a bordu de los barcos y que'l castigu por esta infracción yera la muerte.^[7]

Esta práctica yera común nes islles habitaes por pirates o bucaneros, como La Tortúa y La Española, por cuenta de que la población femenina yera bien baxa^[8] y les natives atopar en grupos fieros y contrarios. Dellos personaxes reconocíos que s'atopaben en situación de matelotage fueron Alexandre Olivier Exquemelin,^[9] ciruxanu francés de la espedición de Henry Morgan; los pirates Bartholomew Roberts y John Walden(Alies Miss Nanney); Robert Culliford y John Swann.

El costume de los pirates y bucaneros por usar llamatos en cuenta de los sos nomes reales, cuantimás a la so llegada al Caribe, tenía como fin el permanecer anónimos frente a la sociedá europea, despintar les sos actividaes piráticas, práutiques y preferencies sexuales como'l matelotage. Por casu, na isla de La Española, solo aquellos varones que trabayaben nos plantíos y taben casaos con muyeres utilizaben los sos nomes reales.^[10]

Ver tamién

Referencies

↑ «Gay Marriage among pirates». The Pirate Empire. Consultáu'l 28 d'avientu de 2013.
↑ Anna Livia, Kira Hall. «Queerly Phrased: Language, Gender, and Sexuality .páx.139».
↑ Christopher L. Miller. «The French Atlantic Triangle: Literature and Culture of the Slave Trade.páx.307-308».
↑ Paul Bohannan. «Pa raros, nós .páx.56.».
↑ Paul Bohannan. «Pa raros, nós .páx.323.».
↑ Barry R. Burg. «Sodomy and the Pirate Tradition: English Sía Rovers in the Seventeenth-Century Caribbean .páx.122.».
↑ José Sabatino, UMC. «El Faru, Volume 5, N°1 .Matelots. páx.6». Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'avientu de 2014.
↑ Richard Sanders. «If a Pirate I Must Be The True Story of Black Bart, "King of the Caribbean Pirates"».
↑ Barry R. Burg. «Sodomy and the Pirate Tradition: English Sía Rovers in the Seventeenth-Century Caribbean .páx.129.».
↑ C. R. Pennell. «Bandits at Sea: A Pirates Reader .páx.222.».

[1] «Gay Marriage among pirates». The Pirate Empire. Consultáu'l 28 d'avientu de 2013.

[2] Anna Livia, Kira Hall. «Queerly Phrased: Language, Gender, and Sexuality .páx.139».

[3] Christopher L. Miller. «The French Atlantic Triangle: Literature and Culture of the Slave Trade.páx.307-308».

[4] Paul Bohannan. «Pa raros, nós .páx.56.».

[5] Paul Bohannan. «Pa raros, nós .páx.323.».

[6] Barry R. Burg. «Sodomy and the Pirate Tradition: English Sía Rovers in the Seventeenth-Century Caribbean .páx.122.».

[7] José Sabatino, UMC. «El Faru, Volume 5, N°1 .Matelots. páx.6». Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'avientu de 2014.

[8] Richard Sanders. «If a Pirate I Must Be The True Story of Black Bart, "King of the Caribbean Pirates"».

[9] Barry R. Burg. «Sodomy and the Pirate Tradition: English Sía Rovers in the Seventeenth-Century Caribbean .páx.129.».

[10] C. R. Pennell. «Bandits at Sea: A Pirates Reader .páx.222.».

[1]