Saltar al conteníu

John Updike

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
John Updike
Voz
Vida
Nacimientu Reading (es) Traducir[1]18 de marzu de 1932[2]
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos [3]
Muerte Danvers (es) Traducir[4]27 de xineru de 2009[5] (76 años)
Sepultura Robeson Lutheran Church Cemetery (en) Traducir[6]
Causa de la muerte cáncanu de pulmón
Familia
Padre Wesley Russell Updike
Madre Linda Grace Hoyer
Casáu con Mary Entwistle Pennington (en) Traducir
Martha Ruggles Bernhard Updike (es) Traducir
Fíos/es
Estudios
Estudios Harvard College (es) Traducir
Governor Mifflin Senior High School (en) Traducir
Universidá de Harvard
(1950 - 1954) títulu de grau : Lliteratura en llingua inglesa
Ruskin School of Drawing and Fine Art (en) Traducir
(1954 -
Llingües falaes inglés[7]
Oficiu poeta, escritor, novelista, ensayista, dramaturgu, críticu d'arte, autor, críticu lliterariu, escritor de ciencia ficción, escritor de lliteratura infantilperiodista
Trabayos destacaos The Witches of Eastwick (en) Traducir
Premios
Nominaciones
Influyencies Karl Barth, Fiódor Dostoyevski, Franz Kafka, Nathaniel Hawthorne, Marcel Proust, James Joyce, J. D. Salinger, William Shakespeare, Søren Kierkegaard, Henry James, Herman Melville, Arthur Schopenhauer, Vladimir Nabokov, John Cheever, Alice Munro, John Barth, Ernest Hemingway, Roger Angell, Italo Calvino, Henry Green (es) Traducir, Truman Capote y James Thurber
Miembru de Academia d'Estaos Xuníos de les Artes y les Lletres
Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
PEN America (en) Traducir
Movimientu lliteratura modernista
Creencies
Relixón anglicanismu
IMDb nm0881433
Cambiar los datos en Wikidata

John Hoyer Updike (18 de marzu de 1932Reading (es) Traducir – 27 de xineru de 2009Danvers (es) Traducir) foi un importante escritor d'Estaos Xuníos, autor de noveles, rellatos curtios, poesíes, ensayos y crítiques lliteraries, lo mesmo que de un llibru de memories personales.

La obra más importante de Updike foi la serie de noveles sobre'l so famosu personaxe Harry Coneyu Angstrom (Cuerre, Coneyu; El regresu de Coneyu, Coneyu ye ricu, Coneyu en paz y la novela de evocaciones y remembranzas del personaxe, titulada Coneyu na alcordanza). De la famosa tetraloxía, Coneyu ye ricu y Coneyu en paz dexáron-y ganar dos talos Premiu Pulitzer en 1982 y 1991, respeutivamente. Describiendo'l so famosu personaxe como "el protestante de clase media d'un pequeñu pueblu norteamericanu", Updike, bien conocíu pola so escritura prolífica, que raya nun cuidu casi artesanal, llegó a publicar 22 noveles y más d'una docena de coleiciones d'hestories curties, según poesíes, ensayos, crítiques lliteraries y, inclusive, llibros pa neños. Cientos de les sos hestories, reportaxes y poemes fueron apaeciendo regularmente nel selmanariu The New Yorker dende 1950. El so trabayu como escritor esplora davezu les motivaciones humanes sobre'l sexu, la fe, la razón última de la esistencia, la muerte, los conflictos xeneracionales y les rellaciones interpersonales.

Siendo adolescente, John Updike foi empuxáu a la lliteratura y a escribir pola so propia madre, mientres ésta trabayaba como profesora nel institutu Governor Mifflin, quien amás -y inculcó un fondu amor pol Arte.

Darréu ingresó, esfrutando una beca, na Universidá de Harvard onde ostentó'l cargu de presidente del Harvard Lampoon enantes de graduase, con sobresaliente cum laude, en Lliteratura Inglesa l'añu 1954 n'escribiendo una tesis sobre George Herbert. Treslladándose al Reinu Xuníu, Updike ingresó pa estudiar Arte na Ruskin School of Drawing and Fine Arts d'Oxford, pasando al so regresu a convertise nun asiduo redactor de la revista The New Yorker ente 1955 y 1957. En 1957, Updike dexa Manhattan y treslládase a vivir a Ipswich (Massachusetts), que darréu-y sirviría como modelu pal pueblu de ficción llamáu Tarbox na so novela de 1968 titulada Pareyes. En 1959 Updike publica una escelente coleición d'hestories curties, La Mesma Puerta, qu'inclúi los rellatos ¿Quién fixo marielles les roses marielles? y Un trillón de pies de gas.

Otres hestories clásiques de John Updike son A&P, Plumes de palombu, Los caimanes y Museos y muyeres. El so ensayu Los Fans de Bid Kid Adieu, publicáu en The New Yorker en 1960, trata la hestoria del llexendariu postreru partíu del xugador de béisbol de Boston, Ted Williams, y ta consideráu como unu de los meyores exemplos escritos de crónica deportiva de tolos tiempos.

Nel so estilu como narrador ye habitual un precisu realismu naturalista, tal como puede reparase con claridá nel entamu de Cuerre, Coneyu, onde escurre con absolutu rigor describiendo, con entrevesgaos detalles téunicos, les fintas habituales del baloncestu caleyero, el so deporte favorito. Ye habitual na so redaición enfocar con verismo y cuidáu detalle les interrellaciones personales ente amigos, pareyes casaes o affairs extramaritales d'infidelidá. Pareyes y la tetraloxía sobre Coneyu, enceten esti cúmulu d'estilos en particular. Nos sos rellatos sobre Harry Coneyu Angstrom, la cambiante sociedá, la política y economía de Norteamérica sirven de fonderada al rellatu del matrimoniu Angstrom y actúen dacuando como fontes pa faer comentarios relevantes sobre dichos temes.

Dacuando, Updike abandona esti estilu particular, como en The Witches of Eastwick (1984), darréu llevada a la pantalla col mesmu nome; El Golpe d'Estáu novela de 1978 sobre un dictador africanu de ficción mientres la etapa de la Guerra Fría, y na so novela postmoderna Gertrudis y Claudio (un preludiu de la hestoria de Hamlet) escrita en 2000.

Con una afamada versatilidad espresiva, ye habitual tamién nel estilu de Updike atopar un fondu, perfinu y cultu llirismu que n'ocasiones bebe de poemes y de fontes clásiques grecorromanes.

Nel so estilu como novelista pueden percibise influxos y ecos formales, más o menos perceptibles, de reconocíos escritores clásicos y contemporáneos, como Ernest Hemingway, Henry Green, James Joyce, Søren Kierkegaard, Franz Kafka, Marcel Proust, Vladimir Nabokov, J. D. Salinger, William Shakespeare y James Thurber. Caltuvo mientres años correspondencia regular cola escritora Joyce Carol Oates.[19]

== Periodu de maduror Otres importantes noveles escrites por Updike fueron El Centauru, escrita en 1963, cola cual llogró'l National Book Award de 1964, onde Updike escurre intelixentemente sobre los desencuentros xeneracionales, el sacrificiu absolutu y la entrega total d'un profesor d'institutu, vencíu pola vida y el trabayu, al so fíu Peter Caldwell (un vivu autorretratu del propiu autor); Pareyes (1968) y La Versión de Roger (1986). D'acordies con Harry Angstrom, el recurrente alter-ego de John Updike vuelve de nuevu a apaecer nel pocu conocíu y escasamente prolíficu personaxe de ficción Henry Bech, un escritor xudíu qu'apaez retratáu en dellos ciclos de rellatos risibles curtios de Updike, como son: El Llibru de Bech (1970), El Regresu de Bech (1981) y Bech na Badea: una cuasinovela (1998).

Les sos hestories, trescalaes na llamada conciencia social, según nel ascensu (o esguilada social a cualquier preciu), dieron como frutu la novela sobre la familia Los Pládanos, que foi consideráu un rellatu puramente autobiográficu y fonte pa la realización de la película televisiva titulada Demasiáu lloñe pa dir, protagonizada por Michael Moriarty y Blythe Danner, y producida pola NBC. Updike declaró qu'escoyera l'apellíu Arce pa los protagonistes del filme porque siempres almiró la guapura y resistencia de los árboles.

Mientres Updike siguió publicando obres a razón d'una cada añu, la crítica lliteraria sobre estos últimos trabayos, dende empiezos de los 90, foi davezu callada, y n'ocasiones inclusive inorada. Sicasí, el so algame novelísticu n'años recién foi estensu: cuentos sobre hestories mítiques (Tristan y Isolda en Brasil (tamién conocida como Brasil), (1994)); un interesáu anticipu ficticiu de Hamlet en Gertrudis y Claudio, (2000), un rellatu sobre una saga xeneracional Na guapura de los llirios (1996), y una narración de ciencia ficción titulada Escontra'l final de tiempu (1997).

Na obra Busca la mio cara (2002) esploró la escenes del arte de la posguerra, y na so novela Pueblos (2004), John Updike retoma y enceta nuevamente'l vieyu tema familiar de la infidelidá nel estáu de Nueva Inglaterra. La so ventena segunda novela, Terrorista, publicada en xunu de 2006, rellata la historia d'un fervosu y fanáticu musulmán de dieciocho años que vive en Nueva York.

Updike ye, coles mesmes, autor d'un llibru de memories tituláu A conciencia.

Dellos premios

[editar | editar la fonte]

Amás del National Book Award de 1964, John Updike llogró'l National Book Critics Circle Award en dos causes (1981 y 1990) y el Premiu Pulitzer en 1982 y 1991.

Una llarga antoloxía d'hestories curties del so periodu de formación, titulaos Primeros Rellatos 1953-1975 (2003) dexó-y ganar en 2004 el premiu PEN-Faulkner Award for Fiction. En 2003 recibió la National Humanities Medal. En 2006 concedióse-y el Premiu Rea por faceta de cuentista.

Updike, amás foi un reconocíu y envaloráu críticu d'obres lliteraries (Assorted Prose, 1965, Picked-Up Pieces, 1975, Hugging the Shore, 1983, Odd Jobs, 1991, More Matter, 1999).

John Updike yera padre de cuatro fíos y vivía en Beverly Farms, Massachusetts, cola so segunda esposa, Marta. Finó'l 27 de xineru de 2009 por cuenta de un cáncer de pulmón.

Harry Coneyu Angstrom

[editar | editar la fonte]
  • 1960 Cuerre, Coneyu (Rabbit, Run)
  • 1971 El Regresu de Coneyu (Rabbit Redux)
  • 1981 Coneyu ye ricu (Rabbit Is Rich) - Premiu Pulitzer y National Book Award de 1982
  • 1990 Coneyu en paz (Rabbit At Rest) - Premiu Pulitzer
  • 2001 Coneyu na alcordanza y otres hestories (Rabbit Remembered)

Henry Bech

[editar | editar la fonte]
  • 1970 El Llibru de Bech (Bech, a Book )
  • 1982 El Regresu de Bech (Bech Is Back)
  • 1998 Bech na Badea (Bech at Bay)

James Buchanan

[editar | editar la fonte]
  • 1974 (Buchanan Dying) (Obra de teatru)
  • 1992 (Memories of the Ford Administration) (Novela)
  • 1984 The Witches of Eastwick (The Witches of Eastwick) - Llevada al cine en 1987.
  • 2008 (The Widows of Eastwick )

La lletra escarlata

[editar | editar la fonte]
  • 1975 (A Month of Sundays)
  • 1986 La Versión de Roger (Roger's Version)
  • 1988 (S.)

Otres noveles

[editar | editar la fonte]
  • 1959 La feria del asilu (The Poorhouse Fair)
  • 1963 El Centauru (The Centaur) - Ganador del National Book Award en 1964.
  • 1965 En redol la granxa (Of the Farm)
  • 1968 Pareyes (Couples)
  • 1977 Cásate conmigo (Marry Me)
  • 1978 El Golpe d'Estáu (The Coup)
  • 1994 Brasil (Brazil)
  • 1996 La guapura de los llirios (In the Beauty of the Lilies)
  • 1997 Escontra'l fin del tiempu (Toward the End of Time)
  • 2000 Gertrudis y Claudio (Gertrude and Claudius)
  • 2002 Busca la mio cara (Seek My Face)
  • 2004 Muyeres (Villages)
  • 2006 Terrorista (Terrorist)
  • 1959 La mesma puerta (The Same Door)
  • 1962 (Pigeon Feathers)
  • 1964 (Olinger Stories: a selection)
  • 1966 La escuela de música (The Music School)
  • 1972 Los museos y la muyer (Museums And Women)
  • 1979 Problemes (Problems)
  • 1979 Bien lloñe pa dir: Hestories de Maples (Too Far To Go: the Maples stories)
  • 1987 De la finca (Trust Me)
  • 1994 Lo que queda por vivir (The Afterlife)
  • 2000 (The Best American Short Stories of the Century). Editor
  • 2001 Llárimes d'amor(Licks of Love)
  • 2003 (The Early Stories: 1953–1975)
  • 2009 (My Father's Tears and Other Stories)
  • 1958 La Pita de la carpintería ()
  • 1983 Algamando la vera (Hugging The Shore )
  • 1996 Suaños de golf (Golf Dreams: Writings on Golf )
  • 2005 Entá Mirando ()

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. URL de la referencia: http://www.huffingtonpost.com/2010/09/29/john-updikes-papers-go-to_n_743440.html.
  2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 26 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. URL de la referencia: http://www.nytimes.com/2009/02/01/weekinreview/01mcgrath.html.
  4. URL de la referencia: http://prezi.com/kunn-wsf5r-_/feminism-1960s/.
  5. URL de la referencia: http://ktar.com/?nid=50&sid=1033166.
  6. «Find a Grave» (inglés). Consultáu'l 18 ochobre 2022.
  7. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  8. URL de la referencia: https://nepoetryclub.org/contests/golden-rose/. Data de consulta: 2 mayu 2019.
  9. Identificador Beca Guggenheim: john-updike.
  10. URL de la referencia: https://www.nationalbook.org/books/the-centaur/.
  11. URL de la referencia: https://www.pulitzer.org/search/John%2520Updike.
  12. URL de la referencia: https://www.nationalbook.org/books/rabbit-is-rich/.
  13. URL de la referencia: https://www.harvard.edu/on-campus/commencement/honorary-degrees. Data de consulta: 2 mayu 2019.
  14. URL de la referencia: https://www.siv.archives-nationales.culture.gouv.fr/siv/rechercheconsultation/consultation/ir/pdfIR.action?irId=FRAN_IR_026438. Data de consulta: 2 mayu 2019.
  15. URL de la referencia: https://www.nationalbook.org/programs/dcal/#tab-2.
  16. URL de la referencia: https://www.chipublib.org/chicago-public-library-foundation-awards/.
  17. URL de la referencia: https://thebookerprizes.com/the-booker-library/authors/john-updike. Data de consulta: 14 payares 2022.
  18. «PEN American Center Annual Report» (inglés). PEN America.
  19. Updike, por Orhan Pamuk, n'El Cultural, 30/05/2014

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]