Saltar al conteníu

Beriliu

De Wikipedia
Litiu ← BeriliuBoru
 
 
4
Be
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completaTabla enantada

Blancu-buxu metálicu
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Beriliu, Be, 4
Serie química Alcalinotérreos
Grupu, periodu, bloque 2, 2, s
Masa atómica 9.0122 u
Configuración electrónica [He]2s2
Propiedaes atómiques
Radiu mediu 112 pm
Electronegatividá

1,57 (Pauling)

1,5 (Allred y Rochow) (Pauling)
Radiu atómicu (calc) 111,3 pm (Radiu de Bohr)
Radiu covalente 89 pm
Radiu de van der Waals Ensin datos pm
Estáu(aos) d'oxidación 2 y 1
enerxía d'ionización 899,5 kJ/mol
enerxía d'ionización 1757,1 kJ/mol
enerxía d'ionización 14 848,7 kJ/mol
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu Sólidu (diamagnéticu)
Densidá 1848 kg/m³
Puntu de fusión 1560 K (1287 °C)
Puntu de bullidura 2742 K (2469 °C)
Entalpía de vaporización 292,40 kJ/mol
Entalpía de fusión 12,20 kJ/mol
Presión de vapor 4180 Pa
Varios
Estructura cristalina hexagonal
Nᵘ CAS 7440-41-7
Nᵘ EINECS 231-150-7
Calor específica 1825 J/(K·kg)
Conductividá llétrica 31,35 × 10⁶ S/m
Conductividá térmica 201 W/(m·K)
Velocidá del soníu 13000 m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del beriliu
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
7BeSintéticu53,12 dε0,8627Li
9Be100Estable con 5 neutrones
10Betraces1,387 × 10⁶ aβ-0,55610B
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

El beriliu ye un elementu químicu de númberu atómicu 4 y símbolu Be, allugáu nel grupu 2 de la tabla periódica. Ye un elementu perteneciente a la serie química de los alcalinotérreos, bivalente, tóxicu, de color buxu, duru, llixeru y quebradizu. Emplégase principalmente como endurecedor n'aleaciones, sobre manera de cobre.

Formes comunes del beriliu.

El beriliu tien ún de los puntos de fusión más altos ente los metales llixeros. El so módulu d'elasticidá ye al rodiu d'un 33% mayor que'l del aceru. Tien una conductividá térmica escelente, ye non magnéticu y resiste l'ataque con ácidu nítricu. Ye abondo permeable a los rayos X y, lo mesmo que'l radiu y el poloniu, llibera neutrones cuando ye bombardeáu con partícules alfa (del orde de 30 neutrones por millón de partícules alfa). En condiciones normales de presión y temperatura'l beriliu resiste la oxidación del aire, anque la propiedá de rayar al cristal débase seique a la formación d'una delgada capa d'óxidu.

El beriliu suel atopase como constituyente de delles roques, minerales y xemes:

  1. cristal de beriliu doráu
  2. heliodore
  3. esmeralda
  4. aguamarina
  5. morganita

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Elementos químicos
Llistaos
Nome | Símbolu | Númberu atómicu | Masa atómica | Puntu de fusión | Puntu d'ebullición | Densidá
Grupos
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18
Periodos
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7
Series
Alcalinos | Alcalinotérreos | Lantánidos | Actínidos | Metales de transición | Metales del bloque p | Metaloides | Non metales | Halóxenos | Gases nobles
Bloques
bloque s | bloque p | bloque d | bloque f | bloque g