Gaan na inhoud

Sean B. Carroll

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Sean B. Carroll
Carroll in 2008
Gebore 1960 (63–64 jaar oud)
Toledo, Ohio
Nasionaliteit Amerikaans
Vakgebied Evolutionary developmental biology, Molecular Biology, Genetics
Instelling(s) University of Wisconsin–Madison, University of Colorado at Boulder
Alma mater Universiteit van Washington in St. Louis (BS)
Tufts-universiteit (Ph.D.)
Toekennings Presidensiële toekenning vir jong ondersoeker
Benjamin Franklin Medalje in Lewenswetenskap
Stephen Jay Gould-prys
Toekenning vir uitstaande diens
Shaw wetenskaplike toekenning

Sean B. Carroll (gebore in 1960) is 'n Amerikaanse evolusionêre ontwikkelingsbioloog, skrywer, onderwyser en uitvoerende vervaardiger. Hy is die Allan Wilson-professor in molekulêre biologie en genetika aan die Universiteit van Wisconsin – Madison. Sy studies fokus op die evolusie van cis-regulerende elemente in die regulering van geenuitdrukking in die konteks van biologiese ontwikkeling, en gebruik Drosophila ('n soort vrugtevlieg) as 'n modelstelsel. Hy is lid van die Amerikaanse Nasionale Akademie vir Wetenskappe, die Amerikaanse filosofiese vereniging,[1] die Amerikaanse Akademie vir Kunste en Wetenskappe en die Amerikaanse vereniging vir die bevordering van wetenskap, asook 'n ondersoeker aan die Howard Hughes-mediese instituut.

Biografie

[wysig | wysig bron]

Carroll is in Toledo, Ohio, gebore. Hy het gesê dat hy as kind rotse sou omdraai op soek was na slange, en op die ouderdom van 11 of 12 het hy begin om slange aan te hou. Hierdie aktiwiteit het daartoe gelei dat hy die patrone op die slange opgemerk het en wonder hoe dit vorm. Carroll het sy BA in Biologie aan die Washington Universiteit in St. Louis behaal, sy doktersgraad in immunologie aan die Tufts-universiteit en het nadoktorale werk aan die Universiteit van Colorado Boulder gedoen.[2]

Loopbaan

[wysig | wysig bron]

Carroll is aan die voorpunt van 'n veld wat bekend staan ​​as evolusionêre ontwikkelingsbiologie en bestudeer hoe geenveranderinge die evolusie van liggaamsdele en -patrone beheer. Hy is die Allan Wilson-professor in molekulêre biologie en genetika aan die Universiteit van Wisconsin – Madison, en 'n ondersoeker by die Howard Hughes-mediese Instituut.[3]

In 1987 het Carroll 'n laboratorium aan die Universiteit van Wisconsin-Madison opgerig "wat daarop gerig was om te verstaan ​​hoe gene op verskillende maniere gebruik word om die verskeidenheid vorms wat ons sien te genereer."[2] Die laboratorium vir sel- en molekulêre biologie noem Carroll se navorsingsareas as "genetiese beheer van liggaamspatroon in vrugtevlieë, skoenlappers en ander diere".[4]

Die span van Carroll het in 'n reeks artikels gewys hoe die aktivering van gene tydens die embrioniese stadiums van die Drosophila-vrugtevlieg die ontwikkeling van sy vlerke beheer, en het gesoek na die eweknieë van hierdie gene in die vlinder.[5]

Carroll is 'n voorstaander van die uitgebreide evolusionêre sintese, 'n stel teoretiese konsepte wat aangevoer word as omvattender as die vroeëre moderne sintese van evolusionêre biologie.[6]

Erkenning en toekennings

[wysig | wysig bron]

In 1989 het die Greater Milwaukee Foundation die Shaw wetenskaplike toekenning aan Carroll toegeken.[7]

In 2006 het Carroll op die Amerikaanse openbare uitsaaier PBS verskyn as deel van die NOVA-dokumentêr "The Family That Walk on All Fours",[8] oor 'n gesin in Turkye wat lede het wat op hul hande en voete loop. In hierdie onderhoud het hy die moontlike genetiese oorsaak van die gesin se toestand bespreek.

'n Witdoodshaai

Carroll het 'n rubriek geskryf vir The New York Times met die naam "Opmerklike Wesens", waar hy bevindings in die evolusie van diere sou bespreek. Die eerste rubriek was in September 2009 en het die Witdoodshaai beskryf "soos 'n lokomotief met 'n mond vol slagmesse"[9]. Die laaste was in Maart 2013, wat die genetiese basis vir nabootsing by diere en veral skoenlappers bespreek het.[10]

In 2010 het die Howard Hughes-mediese instituut (HMMI) hom benoem as vise-president vir wetenskaponderrig.[11] In 2011 het die HHMI 'n dokumentêre filminisiatief geloods om wetenskaplike funksies vir televisie te vervaardig, waartydens Carroll as een van die uitvoerende vervaardigers aangestel is.[12] In 2012 is een van die films, The Day the Mesozoic Died, wat vertel oor die ontdekking van die asteroïde-botsing wat die massa-uitwissing aan die einde van die Kryt–Paleogeen-era veroorsaak het, deur Carroll op 'n Nasionale Onderwyskonferensie ingestel.[13]

In 2010 het Carroll die Stephen Jay Gould-prys van die Genootskap vir die Studie van Evolusie ontvang.[14][15] In 2012 het hy die Benjamin Franklin-medalje in lewenswetenskap van die Franklin Institute ontvang vir "die voorstel en bewys dat die diversiteit en veelvuldigheid van die dierelewe grotendeels te wyte is aan die verskillende maniere waarop dieselfde gene gereguleer word eerder as die mutasie van die gene hulself."[2] In 2016 het hy die Lewis Thomas-prys aan die Rockefeller-universiteit ontvang.[16]

Sedert 2013 is Carroll op die Adviesraad van die Amerikaanse Nasionale Sentrum vir Wetenskaponderwys.[17]

Geselekteerde werke

[wysig | wysig bron]

Boeke

[wysig | wysig bron]
  • From DNA to Diversity: Molecular Genetics and the Evolution of Animal Design, met Jennifer Grenier and Scott Weatherbee (2004, Wiley-Blackwell; ISBN 1-4051-1950-0)
  • Endless Forms Most Beautiful: The New Science of Evo Devo and the Making of the Animal Kingdom (2005, W. W. Norton & Company; ISBN 0-393-06016-0)
  • The Making of the Fittest: DNA and the Ultimate Forensic Record of Evolution (2006, W. W. Norton & Company; ISBN 0-393-06163-9)
  • Into the Jungle: Great Adventures in the Search for Evolution (2008, Benjamin Cummings; ISBN 0-321-55671-2)
  • Remarkable Creatures: Epic Adventures in the Search for the Origin of Species (2009, Houghton Mifflin Harcourt; ISBN 0-15-101485-X)
  • Brave Genius: A Scientist, a Philosopher, and Their Daring Adventures from the French Resistance to the Nobel Prize (2013, Crown; ISBN 0-307-95233-9)
  • The Serengeti Rules: The Quest to Discover How Life Works and Why It Matters (2016, Princeton University Press, ISBN 9780691167428)

Tydskrifartikels

[wysig | wysig bron]
  • The Origins of Form: Ancient genes, recycled and re-purposed, control embryonic development in organisms of striking diversity (2005, Natural History)[18]
  • God as Genetic Engineer. 'n Resensie van Michael Behe se boek "The Edge of Evolution: The Search for the Limits of Darwinism" (2007, Science)[19]
  • Regulating Evolution: How Gene Switches Make Life (2008, Scientific American)[20]

Ontvangs van sy boeke

[wysig | wysig bron]

Wetenskapsskrywer Peter Forbes, wat in The Guardian skryf, noem Endless Forms Most Beautiful 'n "noodsaaklike boek" en die skrywer daarvan "beide 'n vooraanstaande wetenskaplike ... en een van ons groot wetenskapskrywers". Volgens Forbes het Carroll in The Serengeti Rules "daarin geslaag om die natuurlike geskiedenis te verenig met die harde wetenskap van genomika".[21] In haar artikel oor wetenskapgebaseerde medisyne, getiteld The Essential Role of Regulation In Human Health and In Ecology: The Serengeti Rules, sê Harriet Hall "Hierdie boek is 'n uitstekende manier om te leer oor die reëls van regulering en hoe wetenskap werk. Dit is nie net 'n pynlose manier om te leer nie, dit is positief pret."[22] Die dokumentêre film The Serengeti Rules is vrygestel in 2018 en is gebaseer op Carroll se boek.[23]

Louise S. Mead, wat The Making of the Fittest vir die Nasionale Sentrum vir Wetenskaponderwys beoordeel, merk op dat Carroll "sommige van die oorweldigende bewyse vir evolusie verskaf wat in DNS gevind word", met behulp van verskillende lyne van ondersoek, soos DNS-reekse wat vir gene kodee wat nou nie gebruik word nie, en bewyse van evolusionêre verandering. Mead merk op dat evolusieteorie 'n voorspellende krag het, net soos by ysvisse waarvan die se voorouers hemoglobien gehad het, maar omdat hulle dit nie meer in ysige water nodig het nie, hulle dit verloor het.[24]

Douglas H. Erwin, wat Endless Forms Most Beautiful vir die joernaal Artificial Life beoordeel het, sê dat lewensvorme van Drosophila tot die mens baie minder gene het as wat baie bioloë verwag het - in die mens se geval is slegs 20 000, wat ongeveer dieselfde is as 'n vlieg. Hy merk op die "verbasende morfologiese diversiteit" van diere afkomstig van "so 'n beperkte aantal gene". Hy het ook Carroll se 'insiggewende en entoesiastiese' styl geprys, dat hy op 'n "geestige en innemende" manier skryf, en die leser in die kompleksiteite van die Hox-geen en die PAX-6-proteïen in trek, ook die Kambriese ontploffing van lewensvorme vier, en nog veel meer.[25]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ "Newly Elected - April 2017 - American Philosophical Society". amphilsoc.org (in Engels). 15 September 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 September 2017. Besoek op 23 Junie 2020.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 "Benjamin Franklin Medal in Life Science" (in Engels). Franklin Institute. 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Maart 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  3. ↑ "Our Scientists". HHMI (in Engels). Howard Hughes Medical Institute. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  4. ↑ "LCMB Investigators". Laboratory of Cell and Molecular Biology at UW-Madison (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Mei 2020. Besoek op 23 Junie 2020.
  5. ↑ Wade, Nicholas (5 Julie 1994). "How Nature Makes a Butterfly's Wing". The New York Times (in Engels). p. C9. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 April 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  6. ↑ Carroll, Sean B (2008). "Evo-Devo and an Expanding Evolutionary Synthesis: A Genetic Theory of Morphological Evolution". Cell (in Engels). 134 (1): 25–36. doi:10.1016/j.cell.2008.06.030. PMID 18614008.
  7. ↑ "Shaw Scientist Award Recipients". Greater Milwaukee Foundation (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Junie 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  8. ↑ "NOVA: Family That Walks on All Fours" (in Engels). PBS. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  9. ↑ Carroll, Sean B. "In a Shark's Tooth, a New Family Tree". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  10. ↑ Carroll, Sean B. "Solving the Puzzles of Mimicry in Nature". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  11. ↑ "Sean B. Carroll, HHMI Vice President for Science Education" (in Engels). Howard Hughes Medical Institute. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  12. ↑ "HHMI Launches Documentary Film Unit to Create Science Features for Television". HHMI (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  13. ↑ "HHMI Premieres New Film Showcasing One of Science's Greatest Detective Stories". HHMI (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  14. ↑ "The Stephen Jay Gould Prize". Society for the Study of Evolution (in Engels). Besoek op 23 Junie 2020.
  15. ↑ SSE 2010 Stephen Jay Gould Prize op YouTube
  16. ↑ "Presentation of the 2016 Lewis Thomas Prize to Sean B. Carroll" (in Engels). The Rockefeller University. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Desember 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  17. ↑ "Advisory Council". ncse.com (in Engels). National Center for Science Education. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Augustus 2013. Besoek op 23 Junie 2020.
  18. ↑ Carroll, Sean B. "The Origins of Form". Natural History Magazine (in Engels). Besoek op 23 Junie 2020.
  19. ↑ Carroll, Sean B (8 Junie 2007). "God as Genetic Engineer". Science Magazine (in Engels). 316 (5830): 1427–1428. doi:10.1126/science.1145104.
  20. ↑ Sean B Carroll; Nicolas Gompel; Benjamin Prudhomme (Mei 2008). "Regulating Evolution: How Gene Switches Make Life". Scientific American. Besoek op 23 Junie 2020.
  21. ↑ Forbes, Peter (23 Maart 2016). "The Serengeti Rules by Sean B Carroll review – a visionary book about how life works" (in Engels). The Guardian. Besoek op 23 Junie 2020.
  22. ↑ Hall, Harriet. "The Essential Role of Regulation In Human Health and In Ecology: The Serengeti Rules". Science Based Medicine (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 April 2020. Besoek op 23 Junie 2020.
  23. ↑ Regan, Chelsea (7 April 2019). "PBS International & HHMI Tangled Bank Partner on Science Docs". TVREAL (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Junie 2019. Besoek op 23 Junie 2020.
  24. ↑ Mead, Louise S. (2008). "Review: The Making of the Fittest". Reports of the National Center for Science Education (in Engels). 28 (1): 37–39.
  25. ↑ Erwin, Douglas J. (2007). "Book Review: Endless Forms Most Beautiful". Artificial Life (in Engels). 13 (1): 87–89. doi:10.1162/artl.2007.13.1.87.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Sean_B._Carroll&oldid=2214722"