Gaan na inhoud

Rinofoor

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Duidelik sigbare geel rinofore by Chromodoris dianae. Die gewei-agtige kieue agterop het dieselfde kleur.

'n Rinofoor (Oudgrieks: ῥίς (rhis) = neus, φέρειν (pherein) = dra) is 'n puntige toring- tot keëlvormige ekstremiteit wat voorkom by die orde van seeslakke en wat dien as reuk- en smaakorgaan. Rinofore kom meestal in pare van twee voor en is gesitueer op die kop van die slak. Hulle is opvallend gekleur en meestal in dieselfde kleur as die gewei-agtige huidplooie agterop die slak, die kieue.

Deur die rinofore kan seeslakke in die seewater opgeloste chemiese geurstowwe herken. Die fyn struktuur van hierdie organe en die groot oppervlak daarvan sorg vir 'n maksimale prikkeling.

Om die rinofore te beskerm teen die opeet deur allerlei roofdiere of andere beskadiginge, kan die meeste slakke hul twee rinofore in 'n klein sakkie trek, die rinofoorsakkie.