Gaan na inhoud

Phakt

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Phakt
Phakt se ligging (in die rooi sirkel).
Phakt se ligging (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Duif
Bayer-naam Alpha Columbae
Spektraaltipe B7 IV[1]
Soort Subreus
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 05h 39m 38.94103s[2]
Deklinasie −34° 04′ 26.7950″[2]
Skynmagnitude (m) 2,645[3]
Absolute magnitude (M) -1,87[4]
B-V-kleurindeks  -0,125[3]
U-B-kleurindeks  -0,44[3]
Besonderhede
Massa (M) 4,5[5]
Radius (R) 5,8[6]
Temperatuur (K) 12 963[6]
Rotasiespoed (km/s) 176[7]
Ander name
Alpha Columbae, α Col, CCDM J05396−3404 A, CD−34 2375, CPD−34 703, FK5 215, GC 7078, HD 37795, HIP 26634, HR 1956, NSV 2549, PPM 281732, SAO 196059
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Phakt (ook Alpha Columbae of α Col genoem) is met ’n skynbare magnitude van 2,6[3] die helderste ster in die suidelike sterrebeeld Duif (Columba). Dit is sowat 261 ligjare van die Son af.[2]

Die ster se Bayer-naam is Alpha Columbae. Die amptelike naam, Phakt (ook Phact, Phad of Phaet gespel)[8][9][10] kom van die Arabiese فاجتة fākhitah, "lemoenduif". Dit is oorspronklik vir die sterrebeeld Duif gebruik en later vir die ster.[11][12][13][14]

In 2016 het die Internasionale Astronomiese Unie se sternaamwerkgroep (WGSN) die naam "Phakt" vir die ster goedgekeur.[15]

Eienskappe

[wysig | wysig bron]

Phakt is vermoedelik ’n enkelster,[7][16] hoewel dit ’n dowwe optiese metgesel teen ’n hoekskeiding van 13,5 boogsekondes het, wat dit ’n dubbelster sal maak.[17] Sy sterreklassifikasie is B7 IV,[1] waar die ligsterkteklas IV aandui dit is ’n geëvolueerde subreus. Sy spektrum wys dit is ’n Be-ster wat omring is deur ’n gasskyf.[10] Nes die meeste van dié sterre (of almal) draai dit vinnig, met ’n rotasiespoed van sowat 176 km/s-1. Dit is vermoedelik ’n Gamma Cassiopeiae-veranderlike, met sy skynbare magnitude wat wissel tussen 2,62 en 2,66.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 Houk, Nancy (1979), Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, 3, Ann Arbor, Michigan: Dept. of Astronomy, University of Michigan, Bibcode1982mcts.book.....H 
  2. 2,0 2,1 2,2 van Leeuwen, F. (November 2007), "Validation of the new Hipparcos reduction", Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664, doi:10.1051/0004-6361:20078357, Bibcode2007A&A...474..653V 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Cousins, A. W. J. (1972), "UBV Photometry of Some Very Bright Stars", Monthly Notes of the Astronomical Society of Southern Africa 31: 69, Bibcode1972MNSSA..31...69C 
  4. Anderson, E.; Francis, Ch. (2012), "XHIP: An extended hipparcos compilation", Astronomy Letters 38 (5): 331, doi:10.1134/S1063773712050015, Bibcode2012AstL...38..331A. 
  5. Jim Kaler: Phact - STARS Geargiveer 4 Julie 2008 op Wayback Machine. Besoek op 21 April 2009.
  6. 6,0 6,1 Meilland, A.; Stee, Ph.; Chesneau, O.; Jones, C. (October 2009), "VLTI/MIDI observations of 7 classical Be stars", Astronomy and Astrophysics 505 (2): 687–693, doi:10.1051/0004-6361/200911960, Bibcode2009A&A...505..687M 
  7. 7,0 7,1 Oudmaijer, R. D. et al. (Oktober 2008), "Sub-milliarcsecond precision spectro-astrometry of Be stars", Astronomy and Astrophysics 489 (2): 627–631, doi:10.1051/0004-6361:20079117, Bibcode2008A&A...489..627O 
  8. Kunitzsch, Paul; Smart, Tim (2006). A Dictionary of Modern star Names: A Short Guide to 254 Star Names and Their Derivations (2de hersiene uitg.). Cambridge, Massachusetts: Sky Pub. ISBN 978-1-931559-44-7.
  9. "IAU Catalog of Star Names" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2020. Besoek op 28 Julie 2016.
  10. 10,0 10,1 Note of HR 1956, database entry, The Bright Star Catalogue, 5de hersiene uitg., D. Hoffleit en W. H. Warren jr., Centre de Données astronomiques de Strasbourg ID V/50. Besoek op 21 April 2009.
  11. Davis, Jr. G. A. (1971). Pronunciations, Derivations, and Meanings of a Selected List of Star Names (Herdruk uitg.). Cambridge, Massachusetts: Sky Pub. Corp. p. 11.
  12. Kunitzsch, P. (1959). Arabische Sternnamen in Europa. Wiesbaden: Otto Harrassowitz. pp. 191–192.
  13. Laffitte, R. (2005). Héritages arabes: Des noms arabes pour les étoiles (2éme revue et corrigée uitg.). Parys: Librairie Orientaliste Paul Geunthner / Les Cahiers de l'Orient. p. 223.
  14. Kunitzsch, P.; Smart, T. (2006). A Dictionary of Modern star Names: A Short Guide to 254 Star Names and Their Derivations (2de hersiene uitg.). Cambridge, Massachusetts: Sky Pub. p. 30. ISBN 978-1-931559-44-7. {{cite book}}: Onbekende parameter |last-author-amp= geïgnoreer (hulp)
  15. "Bulletin of the IAU Working Group on Star Names, No. 1" (PDF). Besoek op 28 Julie 2016.
  16. Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008). "A catalogue of multiplicity among bright stellar systems". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 389 (2): 869–879. arXiv:0806.2878. Bibcode:2008MNRAS.389..869E. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x.
  17. CCDM J05396-3404, database entry, J. Dommanget en O. Nys (2002) Catalogue of the Components of Double and Multiple Stars, Besoek op 21 April 2009.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]