vormen

• IPA^(key): /ˈvɔrmə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: vor‧men
• Rhymes: -ɔrmən

From Middle Dutch vormen. Equivalent to vorm +‎ -en.

vormen

1. to form, mold
2. to make up, constitute
3. to originate
4. to educate

Conjugation of vormen (weak)
infinitive	vormen
past singular	vormde
past participle	gevormd
infinitive	vormen
gerund	vormen n
	present tense	past tense
1st person singular	vorm	vormde
2nd person sing. (jij)	vormt, vorm2	vormde
2nd person sing. (u)	vormt	vormde
2nd person sing. (gij)	vormt	vormde
3rd person singular	vormt	vormde
plural	vormen	vormden
subjunctive sing.1	vorme	vormde
subjunctive plur.1	vormen	vormden
imperative sing.	vorm
imperative plur.1	vormt
participles	vormend	gevormd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

• vorming

• Afrikaans: vorm

From Middle Dutch vermen, vormen, from Latin firmō.

vormen

1. (Christianity) to confirm an already baptised Christian

Conjugation of vormen (weak)
infinitive	vormen
past singular	vormde
past participle	gevormd
infinitive	vormen
gerund	vormen n
	present tense	past tense
1st person singular	vorm	vormde
2nd person sing. (jij)	vormt, vorm2	vormde
2nd person sing. (u)	vormt	vormde
2nd person sing. (gij)	vormt	vormde
3rd person singular	vormt	vormde
plural	vormen	vormden
subjunctive sing.1	vorme	vormde
subjunctive plur.1	vormen	vormden
imperative sing.	vorm
imperative plur.1	vormt
participles	vormend	gevormd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

• vermen

• vormsel

See the etymology of the corresponding lemma form.

vormen

1. plural of vorm

From vorme +‎ -en.

vormen

1. to form, to create

This verb needs an inflection-table template.

• Dutch: vormen
• Limburgish: vórme

• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “vormen (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I