dbo:abstract
|
- السرقة بالإكراه هي جريمة سرقة أو محاولة سرقة أي شيء ذي قيمة بالقوة أو بالتهديد باستخدام القوة، أو عن طريق إرهاب الضحية. وفقا للقانون العام، تُعرَّف السرقة بأنها «أخذ مِلك الآخر، بقصد حرمان الشخص دائما من ممتلكاته بالقوة أو الخوف»؛ أي أن السرقة تحدث بواسطة الاعتداء. قد تجد تعاريف مختلفة لهذه الجريمة. لكن السرقة بالإكراه متمايزة عن غيرها من أشكال السرقة (مثل سطو، سرقة، أو سرقة السيارات) بطبيعتها العنيفة فهي من «جرائم العنف»؛ في حين أن هناك أشكال أقل من السرقة ويعاقب عليها كجنحة، أما السرقة بالإكراه فهي جناية. بموجب القانون الإنجليزي معظم أشكال السرقة يمكن محاكمة مرتكبيها بطريقتين، في حين أن السرقة بالإكراه تحاكم على أساس اتهام جنائي. كلمة "Rob" جاءت من الكلمة الفرنسية ذات أصل من اللاتينية المتأخرة (مثل: deraubare) وأصلها من اللغة الجرمانية البدائية raub -- «سرقة». (ar)
- El robatori és un delicte contra el patrimoni, consistent en l'apropiació de béns aliens, amb intenció de lucrar-se'n, emprant-hi per a això força en les coses o bé violència o intimidació a la persona. Són precisament aquestes dues modalitats d'execució de la conducta les que la diferència del furt, que exigeix únicament l'acte d'apropiació. La major perillositat del robatori, per l'ús d'aquesta força o intimidació, justifiquen que la pena sigui superior a la que s'estableix pel furt. Dins del robatori hi ha dues modalitats diferents, una que es distingeix per l'ús de la força en les coses i l'altra per la violència o intimidació a les persones. El primer és aquell en què s'empra una força, una violència per a accedir al lloc on es troba la cosa. A vegades, també es defineixen com a robatori aquelles accions en les quals, tot i no mitjançar força o intimidació, existeix algun altre element que el distingeix del simple furt. Per exemple, és possible definir com a robatori aquell que es produeix mitjançant l'ús d'una clau falsa. Aquesta aplicació es fa per la similitud entre l'ús d'una clau falsa amb la força que es pot fer servir per a trencar aquesta barrera (la porta) que protegeix del robatori. El robatori amb violència o intimidació a les persones és aquell caracteritzat perquè s'exerceix una força vis física o una intimidació vis compulsiva per a vèncer la resistència de l'amo o posseïdor de les coses a la seva entrega. (ca)
- Loupež je trestný čin (zvlášť závažný zločin), kterým pachatel usiluje o získání cizí věci násilím či pohrůžkou okamžitého vykonání násilí. V českém právu v nyní účinném trestním zákoníku (zákon č. 40/2009 Sb., ve znění pozdějších předpisů) je loupež upravena v ustanovení § 173. Pachatel se tohoto trestného činu dopustí tehdy, pokud proti jinému užije násilí nebo pohrůžky bezprostředního násilí v úmyslu zmocnit se cizí věci. Trestný čin loupeže je namířen proti svobodě lidského rozhodování a zároveň i proti majetku. Ochrana svobody lidského rozhodování je současnou právní úpravou u loupeže pociťována jako hlavní a ochrana majetku jako vedlejší (méně významný) objekt, a proto je tento trestný čin zařazen v hlavě druhé zvláštní části trestního zákoníku mezi trestné činy proti svobodě a právům na ochranu osobnosti, soukromí a listovního tajemství (na rozdíl od např. trestného činu krádeže, který je upraven hlavě páté trestního zákoníku upravující trestné činy proti majetku). Ve slangu používaném kriminální subkulturou, ale i policisty a dalšími osobami působícími v orgánech činných v trestním řízení bývá loupež označována jako „elpaso“, když tento výraz vychází ze fonetické podoby zkratky loupežného přepadení (LP, eLPé, eLPíčko, eLPí) pozměněné a doplněné do jména amerického města El Paso. (cs)
- Als Raub bezeichnet man einen Deliktstypus, bei dem ein Eigentumsdelikt durch Gewaltanwendung begangen wird; das Objekt wird zum Raubgut. (de)
- Κλέφτης ονομάζεται, στην καθομιλουμένη, εκείνος ο οποίος σύμφωνα με το Ποινικό Δίκαιο διαπράττει το έγκλημα της κλοπής. Ο νομοθέτης και η Επιστήμη του Ποινικού Δικαίου αποφεύγουν, στο μέτρο του δυνατού, να χαρακτηρίσουν γενικώς το δράστη (κλέφτη, δολοφόνο κλπ.), χαρακτηρίζουν κυρίως την πράξη. Αν, παρ' όλα αυτά, χρειαστεί να αναφερθούν στο δράστη, χρησιμοποιούν κατά κανόνα τη μετοχή αορίστου (κλέψας, θανατώσας = αυτός που στο παρελθόν έκλεψε, σκότωσε). (el)
- Rabo estas krimo per kiu rabisto perforte forprenas moveblan objekton, kiu apartenas al alia homo. Leĝoj de diversaj ŝtatoj punis tiun ĉi delikton pli grave, se armilo estis uzata. Rabo estas normale difinita kiel pli perforta ol ŝtelo. (eo)
- Lapurreta inoren ondasuna irabazi-asmoz harrapatzea da, gauzetan indarrez edota pertsonetan bortxakeriaz edo beldurrarazteaz jokatuz. Delitugileari lapurra edo ohoina deritzo. Lapurreta delitu handiagoa da ebasketa baino. (eu)
- El robo o atraco es un delito contra el patrimonio, consistente en el apoderamiento de bienes ajenos de otras personas de manera fraudulenta, empleando para ello fuerza en las cosas o bien violencia o intimidación en las personas. Son precisamente estas dos modalidades de ejecución de la conducta las que la diferencia del hurto, que exige únicamente el acto de apoderamiento. La mayor peligrosidad del atraco, por el uso de esta fuerza o intimidación, justifica que la pena sea superior a la que se establece por el hurto. Dentro del atraco hay dos modalidades distintas, una que se distingue por el empleo de la fuerza en las cosas y otra por la violencia o intimidación en las personas. El primero es en el que se utiliza una fuerza, una violencia para acceder al lugar donde se encuentra la cosa. En ocasiones, también se definen como atracos aquellas acciones en las que, a pesar de no mediar fuerza o intimidación, existe algún otro elemento que lo distingue del mero hurto. Por ejemplo, es posible definir como atraco a aquel que se produce mediante el uso de una llave falsa, arma blanca, cuchillo punzocortante y otros objetos necesarios que utilice la persona atracadora. Esta aplicación se hace por la similitud entre la utilización de objetos con la fuerza que se puede emplear para romper esa barrera (la puerta) que protege del atraco. El atraco con violencia o intimidación en las personas es aquel caracterizado porque se ejerce una fuerza vis física o una intimidación vis compulsiva para vencer la resistencia del dueño o poseedor de las cosas a su entrega. (es)
- Is gníomh réadmhaoin a thógáil go neamhdhleathach as duine nó áit le fórsa í robáil. (ga)
- Robbery is the crime of taking or attempting to take anything of value by force, threat of force, or by use of fear. According to common law, robbery is defined as taking the property of another, with the intent to permanently deprive the person of that property, by means of force or fear; that is, it is a larceny or theft accomplished by an assault. Precise definitions of the offence may vary between jurisdictions. Robbery is differentiated from other forms of theft (such as burglary, shoplifting, pickpocketing, or car theft) by its inherently violent nature (a violent crime); whereas many lesser forms of theft are punished as misdemeanors, robbery is always a felony in jurisdictions that distinguish between the two. Under English law, most forms of theft are triable either way, whereas robbery is triable only on indictment. The word "rob" came via French from Late Latin words (e.g., deraubare) of Germanic origin, from Common Germanic raub "theft". Among the types of robbery are armed robbery, which involves the use of a weapon, and aggravated robbery, when someone brings with them a deadly weapon or something that appears to be a deadly weapon. Highway robbery or mugging takes place outside or in a public place such as a sidewalk, street, or parking lot. Carjacking is the act of stealing a car from a victim by force. Extortion is the threat to do something illegal, or the offer to not do something illegal, in the event that goods are not given, primarily using words instead of actions. Criminal slang for robbery includes "blagging" (armed robbery, usually of a bank) or "stick-up" (derived from the verbal command to robbery targets to raise their hands in the air), and "steaming" (organized robbery on underground train systems). (en)
- Le vol qualifié (ou parfois vol à main armée) est un vol perpétré avec violence, généralement commis lorsque l'accusé était muni d'une arme, mais pas nécessairement, car cela peut aussi se produire au moyen d'objets ou de menaces. (fr)
- Perampokan adalah suatu tindak kriminal di mana sang pelaku perampokan (disebut perampok) mengambil kepemilikan seseorang/sesuatu melalui dan intimidasi. Karena sering melibatkan kekasaran, perampokan dapat menyebabkan jatuhnya korban. Ada beberapa macam perampokan, tetapi yang paling umum adalah:
* Perampokan bank
* Perampokan mobil
* Perampokan di laut (dilakukan oleh bajak laut) Perampokan kadang dibedakan dari pencurian; perampokan adalah tindakan pencurian yang berlangsung saat diketahui sang korban, sedangkan pencurian biasanya dianggap dilakukan saat tidak diketahui korban. Selain itu, pencurian juga digunakan sebagai istilah yang lebih umum yang merujuk kepada segala tindakan pengambilalihan sesuatu dari suatu pihak secara . (in)
- 強盗(ごうとう)とは、脅迫や実力行使などによって他人の財物を無理矢理奪う犯罪。あるいはその者をさす。刑法上処罰の対象となる。 (ja)
- La rapina, nel diritto penale italiano, è il delitto previsto dall'art. 628 c.p.. Tale articolo delinea due figure di rapina, la rapina propria se la violenza è mezzo per ottenere l'impossessamento, rapina impropria se invece serve a mantenere il possesso o ad assicurare a sé o ad altri l'impunità. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 강도 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 강도(強盗)는 다른 사람의 재산을 빼앗는 범죄자를 말한다. 대한민국의 법(法)에서는 '폭행 또는 협박으로 타인의 재물을 강취하거나 기타 재산상의 이익을 취득하거나 또는 제3자로 하여금 이를 취득하게 하는 자'라고 규정하고 있다. (ko)
- Rozbój – kradzież połączona z użyciem przemocy wobec osoby lub groźbą natychmiastowego jej użycia albo dokonana poprzez doprowadzenie człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Na równi z tym należy traktować sytuację, w której pokrzywdzony pod wpływem takiej groźby natychmiast wydaje przedmiot sprawcy. Doprowadzenie do stanu nieprzytomności lub bezbronności następuje bez użycia przemocy i polega na upiciu pokrzywdzonego alkoholem, podaniu mu środka odurzającego lub skrępowaniu w sytuacji, gdy nie jest w stanie się przed tym bronić. Należą tu także wypadki polegające na zabraniu wózka inwalidzkiego lub kul osobie niepełnosprawnej. Doprowadzeniem do stanu bezbronności jest również sytuacja, gdy sprawcy samą tylko przewagą liczebną paraliżują wolę oporu pokrzywdzonego. Zabór rzeczy przy wykorzystaniu bezradności pokrzywdzonego niespowodowanej działaniem sprawcy, który tylko wykorzystuje tę sposobność kradzieży jest zwykłą kradzieżą, a nie rozbojem. Niszczenie własności pokrzywdzonego w celu zmuszenia go do określonego działania nie jest przemocą wobec osoby. Może natomiast stanowić element przestępstwa wymuszenia rozbójniczego. Przestępstwo rozboju posiada surowiej karany typ kwalifikowany. Sprawca, który posługuje się bronią palną, nożem lub innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem lub środkiem obezwładniającym albo działa w inny sposób bezpośrednio zagrażający życiu (np. wystawienie za okno), a także osoby z takim sprawcą współdziałające, popełniają zbrodnię zagrożoną karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. Broń gazową na gruncie prawa karnego zalicza się do broni palnej. Innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem jest każda rzecz, której właściwości lub zwykłe wykorzystanie stwarzają podobne zagrożenie jak nóż czy broń palna. Równie niebezpieczne cechy musi posiadać środek obezwładniający, którym posługuje się sprawca. Posługiwanie się bronią, nożem lub innym niebezpiecznym przedmiotem nie musi polegać na ich użyciu. Wystarcza, że sprawca demonstruje pokrzywdzonemu fakt ich posiadania, paraliżując tym samym jego wolę oporu. W przypadkach mniejszej wagi przestępstwo rozboju zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności (typ uprzywilejowany). Rozbój stanowi przestępstwo niezależnie od wartości ukradzionego mienia. Swój kwalifikowany typ rozbójniczy posiada przestępstwo zaboru pojazdu w celu krótkotrwałego użycia. W piśmiennictwie prawniczym przestępstwa rozboju, kradzieży rozbójniczej i wymuszenia rozbójniczego określa się wspólnym mianem triady rozbójniczej lub przestępstw rozbójniczych. (pl)
- Roubo é o ato de subtrair coisa móvel alheia, para si ou para outro, mediante grave ameaça ou violência a pessoa (ou não), ou depois de havê-la, por qualquer meio, reduzido à impossibilidade de resistência. (pt)
- Rån är en form av stöld från person med inslag av våld eller hot om våld. Ofta sker rån under vapenhot (väpnat rån). Om brottet är allvarligare rubriceras det som grovt rån. Även det fallet där stölden begås först och våld eller hot om våld förekommer senare, när den bestulne i anslutning till stölden vill ta tillbaks det stulna, kan bedömas som rån. Går det viss tid mellan stölden och det efterföljande våldet bör brotten sannolikt bedömas var för sig. Våldet eller hotet om våld måste vara riktat mot person för att det ska vara att bedöma som rån. Den som i samband med stöld hotar att slå sönder inredningen skulle sannolikt dömas för stöld eller grov stöld, inte rån. (sv)
- 搶劫,亦称打劫、行搶,是指以暴力或威嚇,奪取對方對某物之所有權的一種犯罪行為。抢劫是對他人的財產權、人身安全的嚴重侵害,也徹底背棄人類文明價值,因此各國的刑罰皆極重。進行搶劫的罪犯被稱為「搶匪」或「強盜」。与盗窃不同,絕大多數的搶劫都包含了暴力的成份,有時候會轉變成殺害被搶劫者的情況。搶劫通常發生在都會區或郊县、冷僻地区。在大部分的法律定義中,搶劫的詳細定義會依照不同的審判而有差異。 與侵占、偷竊等其他竊盜種類的犯罪不同的是,搶劫帶有暴力的成份。海盜就是搶匪的一種。武裝搶劫包含了武器的使用。(Carjacking)是一種從被害人手中奪走車輛的搶劫,最近在美國與加拿大這類的犯罪案件迅速增多。銀行、經常會成為搶劫的目標。 (zh)
- Грабёж (ст. 161 Уголовного кодекса России) — открытое хищение чужого имущества. Грабёж выражается в похищении имущества, совершённом без насилия над личностью или с насилием, которое не опасно для жизни и здоровья. Тем самым, грабёж отличается от кражи (тайного хищения чужого имущества) и разбоя (нападения, в целях хищения чужого имущества, сопряжённого с применением опасного для жизни или здоровья насилия, либо угрозой его применения). Во многих государствах грабёж в качестве самостоятельного преступления не выделяется, охватываясь составами кражи (скрытое хищение имущества) либо разбоя (хищение чужого имущества с применением насилия). Грабёж считается оконченным, если имущество изъято и виновный имеет реальную возможность им пользоваться или распоряжаться по своему усмотрению (например, обратить похищенное имущество в свою пользу или в пользу других лиц, распорядиться им с корыстной целью иным образом). (ru)
- Грабі́ж або грабу́нок — відкрите викрадення чужого майна. Грабіж є різновидом викрадення, вирізняючись з-поміж інших видів викрадення тим, що грабіжник не приховує свого наміру протиправно вилучити майно в потерпілого, при цьому ігнорує волю потерпілого чи третіх осіб. Завдяки характеру ставлення злочинця до своїх дій грабіж є злочином підвищеної суспільної небезпеки, у порівнянні з таким різновидом викрадення, як крадіжка. (uk)
|
rdfs:comment
|
- السرقة بالإكراه هي جريمة سرقة أو محاولة سرقة أي شيء ذي قيمة بالقوة أو بالتهديد باستخدام القوة، أو عن طريق إرهاب الضحية. وفقا للقانون العام، تُعرَّف السرقة بأنها «أخذ مِلك الآخر، بقصد حرمان الشخص دائما من ممتلكاته بالقوة أو الخوف»؛ أي أن السرقة تحدث بواسطة الاعتداء. قد تجد تعاريف مختلفة لهذه الجريمة. لكن السرقة بالإكراه متمايزة عن غيرها من أشكال السرقة (مثل سطو، سرقة، أو سرقة السيارات) بطبيعتها العنيفة فهي من «جرائم العنف»؛ في حين أن هناك أشكال أقل من السرقة ويعاقب عليها كجنحة، أما السرقة بالإكراه فهي جناية. بموجب القانون الإنجليزي معظم أشكال السرقة يمكن محاكمة مرتكبيها بطريقتين، في حين أن السرقة بالإكراه تحاكم على أساس اتهام جنائي. كلمة "Rob" جاءت من الكلمة الفرنسية ذات أصل من اللاتينية المتأخرة (مثل: deraubare) وأصلها من اللغة الجرمانية البدائية raub -- «سرقة». (ar)
- Als Raub bezeichnet man einen Deliktstypus, bei dem ein Eigentumsdelikt durch Gewaltanwendung begangen wird; das Objekt wird zum Raubgut. (de)
- Κλέφτης ονομάζεται, στην καθομιλουμένη, εκείνος ο οποίος σύμφωνα με το Ποινικό Δίκαιο διαπράττει το έγκλημα της κλοπής. Ο νομοθέτης και η Επιστήμη του Ποινικού Δικαίου αποφεύγουν, στο μέτρο του δυνατού, να χαρακτηρίσουν γενικώς το δράστη (κλέφτη, δολοφόνο κλπ.), χαρακτηρίζουν κυρίως την πράξη. Αν, παρ' όλα αυτά, χρειαστεί να αναφερθούν στο δράστη, χρησιμοποιούν κατά κανόνα τη μετοχ�� αορίστου (κλέψας, θανατώσας = αυτός που στο παρελθόν έκλεψε, σκότωσε). (el)
- Rabo estas krimo per kiu rabisto perforte forprenas moveblan objekton, kiu apartenas al alia homo. Leĝoj de diversaj ŝtatoj punis tiun ĉi delikton pli grave, se armilo estis uzata. Rabo estas normale difinita kiel pli perforta ol ŝtelo. (eo)
- Lapurreta inoren ondasuna irabazi-asmoz harrapatzea da, gauzetan indarrez edota pertsonetan bortxakeriaz edo beldurrarazteaz jokatuz. Delitugileari lapurra edo ohoina deritzo. Lapurreta delitu handiagoa da ebasketa baino. (eu)
- Is gníomh réadmhaoin a thógáil go neamhdhleathach as duine nó áit le fórsa í robáil. (ga)
- Le vol qualifié (ou parfois vol à main armée) est un vol perpétré avec violence, généralement commis lorsque l'accusé était muni d'une arme, mais pas nécessairement, car cela peut aussi se produire au moyen d'objets ou de menaces. (fr)
- 強盗(ごうとう)とは、脅迫や実力行使などによって他人の財物を無理矢理奪う犯罪。あるいはその者をさす。刑法上処罰の対象となる。 (ja)
- La rapina, nel diritto penale italiano, è il delitto previsto dall'art. 628 c.p.. Tale articolo delinea due figure di rapina, la rapina propria se la violenza è mezzo per ottenere l'impossessamento, rapina impropria se invece serve a mantenere il possesso o ad assicurare a sé o ad altri l'impunità. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 강도 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 강도(強盗)는 다른 사람의 재산을 빼앗는 범죄자를 말한다. 대한민국의 법(法)에서는 '폭행 또는 협박으로 타인의 재물을 강취하거나 기타 재산상의 이익을 취득하거나 또는 제3자로 하여금 이를 취득하게 하는 자'라고 규정하고 있다. (ko)
- Roubo é o ato de subtrair coisa móvel alheia, para si ou para outro, mediante grave ameaça ou violência a pessoa (ou não), ou depois de havê-la, por qualquer meio, reduzido à impossibilidade de resistência. (pt)
- Rån är en form av stöld från person med inslag av våld eller hot om våld. Ofta sker rån under vapenhot (väpnat rån). Om brottet är allvarligare rubriceras det som grovt rån. Även det fallet där stölden begås först och våld eller hot om våld förekommer senare, när den bestulne i anslutning till stölden vill ta tillbaks det stulna, kan bedömas som rån. Går det viss tid mellan stölden och det efterföljande våldet bör brotten sannolikt bedömas var för sig. Våldet eller hotet om våld måste vara riktat mot person för att det ska vara att bedöma som rån. Den som i samband med stöld hotar att slå sönder inredningen skulle sannolikt dömas för stöld eller grov stöld, inte rån. (sv)
- 搶劫,亦称打劫、行搶,是指以暴力或威嚇,奪取對方對某物之所有權的一種犯罪行為。抢劫是對他人的財產權、人身安全的嚴重侵害,也徹底背棄人類文明價值,因此各國的刑罰皆極重。進行搶劫的罪犯被稱為「搶匪」或「強盜」。与盗窃不同,絕大多數的搶劫都包含了暴力的成份,有時候會轉變成殺害被搶劫者的情況。搶劫通常發生在都會區或郊县、冷僻地区。在大部分的法律定義中,搶劫的詳細定義會依照不同的審判而有差異。 與侵占、偷竊等其他竊盜種類的犯罪不同的是,搶劫帶有暴力的成份。海盜就是搶匪的一種。武裝搶劫包含了武器的使用。(Carjacking)是一種從被害人手中奪走車輛的搶劫,最近在美國與加拿大這類的犯罪案件迅速增多。銀行、經常會成為搶劫的目標。 (zh)
- Грабі́ж або грабу́нок — відкрите викрадення чужого майна. Грабіж є різновидом викрадення, вирізняючись з-поміж інших видів викрадення тим, що грабіжник не приховує свого наміру протиправно вилучити майно в потерпілого, при цьому ігнорує волю потерпілого чи третіх осіб. Завдяки характеру ставлення злочинця до своїх дій грабіж є злочином підвищеної суспільної небезпеки, у порівнянні з таким різновидом викрадення, як крадіжка. (uk)
- El robatori és un delicte contra el patrimoni, consistent en l'apropiació de béns aliens, amb intenció de lucrar-se'n, emprant-hi per a això força en les coses o bé violència o intimidació a la persona. Són precisament aquestes dues modalitats d'execució de la conducta les que la diferència del furt, que exigeix únicament l'acte d'apropiació. La major perillositat del robatori, per l'ús d'aquesta força o intimidació, justifiquen que la pena sigui superior a la que s'estableix pel furt. (ca)
- Loupež je trestný čin (zvlášť závažný zločin), kterým pachatel usiluje o získání cizí věci násilím či pohrůžkou okamžitého vykonání násilí. V českém právu v nyní účinném trestním zákoníku (zákon č. 40/2009 Sb., ve znění pozdějších předpisů) je loupež upravena v ustanovení § 173. Pachatel se tohoto trestného činu dopustí tehdy, pokud proti jinému užije násilí nebo pohrůžky bezprostředního násilí v úmyslu zmocnit se cizí věci. (cs)
- El robo o atraco es un delito contra el patrimonio, consistente en el apoderamiento de bienes ajenos de otras personas de manera fraudulenta, empleando para ello fuerza en las cosas o bien violencia o intimidación en las personas. Son precisamente estas dos modalidades de ejecución de la conducta las que la diferencia del hurto, que exige únicamente el acto de apoderamiento. La mayor peligrosidad del atraco, por el uso de esta fuerza o intimidación, justifica que la pena sea superior a la que se establece por el hurto. (es)
- Robbery is the crime of taking or attempting to take anything of value by force, threat of force, or by use of fear. According to common law, robbery is defined as taking the property of another, with the intent to permanently deprive the person of that property, by means of force or fear; that is, it is a larceny or theft accomplished by an assault. Precise definitions of the offence may vary between jurisdictions. Robbery is differentiated from other forms of theft (such as burglary, shoplifting, pickpocketing, or car theft) by its inherently violent nature (a violent crime); whereas many lesser forms of theft are punished as misdemeanors, robbery is always a felony in jurisdictions that distinguish between the two. Under English law, most forms of theft are triable either way, whereas r (en)
- Perampokan adalah suatu tindak kriminal di mana sang pelaku perampokan (disebut perampok) mengambil kepemilikan seseorang/sesuatu melalui dan intimidasi. Karena sering melibatkan kekasaran, perampokan dapat menyebabkan jatuhnya korban. Ada beberapa macam perampokan, tetapi yang paling umum adalah:
* Perampokan bank
* Perampokan mobil
* Perampokan di laut (dilakukan oleh bajak laut) (in)
- Rozbój – kradzież połączona z użyciem przemocy wobec osoby lub groźbą natychmiastowego jej użycia albo dokonana poprzez doprowadzenie człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Na równi z tym należy traktować sytuację, w której pokrzywdzony pod wpływem takiej groźby natychmiast wydaje przedmiot sprawcy. Zabór rzeczy przy wykorzystaniu bezradności pokrzywdzonego niespowodowanej działaniem sprawcy, który tylko wykorzystuje tę sposobność kradzieży jest zwykłą kradzieżą, a nie rozbojem. Rozbój stanowi przestępstwo niezależnie od wartości ukradzionego mienia. (pl)
- Грабёж (ст. 161 Уголовного кодекса России) — открытое хищение чужого имущества. Грабёж выражается в похищении имущества, совершённом без насилия над личностью или с насилием, которое не опасно для жизни и здоровья. Тем самым, грабёж отличается от кражи (тайного хищения чужого имущества) и разбоя (нападения, в целях хищения чужого имущества, сопряжённого с применением опасного для жизни или здоровья насилия, либо угрозой его применения). Во многих государствах грабёж в качестве самостоятельного преступления не выделяется, охватываясь составами кражи (скрытое хищение имущества) либо разбоя (хищение чужого имущества с применением насилия). Грабёж считается оконченным, если имущество изъято и виновный имеет реальную возможность им пользоваться или распоряжаться по своему усмотрению (например, (ru)
|