| dbo:abstract
|
- Sigurd Sverresson Lavard (* wahrscheinlich auf den Färöern; † 1200) war ein Häuptling der Birkebeiner im Bürgerkrieg zwischen Birkebeinern und Baglern. Er wurde meist „lávarðr“ nach dem angelsächsischen Wort „hlâford“ genannt, was am besten mit dem Wort „Kronprinz“ übersetzt werden kann. Sein Vater war König Sverre Sigurdsson, seine Mutter ist nicht bekannt. Er war der älteste Sohn. Bjørgo nimmt an, dass er 1176 mit seinem Vater von den Färöern nach Norwegen kam. Schon in den 1190er Jahren fungierte er als Heerführer bei den Birkebeinern. Nach der Sverres saga war er schwach und furchtsam im Kampf, so dass der Vater ihn ungewöhnlich scharf und herabsetzend kritisierte. 1193 war Sigurd Heerführer der Birkebeiner bei Sarpsborg. 1196 war er in Kämpfe in Ranrike (in der historischen Provinz Viken) verwickelt, wo er floh, wofür er von seinem Vater sehr gescholten wurde. Noch schärfer wurde die Kritik anlässlich eines Kampfes mit den Bauern 1200 bei Oslo. Seine Beurteilung wurde schließlich eine Schande für seine Familie. Dieses Bild beherrschte dann die Geschichtsschreibung. Bei Ausgrabungen in Bryggen in Bergen wurde in den Überresten des großen Brandes von 1198 ein Runenbrief gefunden, der von Sigurd geschrieben war. Er schrieb im Namen des Königs, was auf wichtige Aufgaben in des Königs militärischem Versorgungswesen hindeutet. In dem Brief erteilte er den Auftrag, Waffen aus dem Roheisen zu schmieden, das er mitsende. Möglicherweise bestellte er auch ein Langschiff für den König, aber das ist umstritten. Im Gegenzug versprach er dem Empfänger „Unsere wahre Freundschaft jetzt und allezeit“. Der Brief hatte einen eleganten Stil mit höfischer Ausdrucksweise und sicherer Orthografie, der auf einen hohen Bildungsstand schließen lässt. Er starb 1200 und hinterließ den nur wenige Monate alten Sohn Guttorm Sigurdsson, den er von einer Geliebten hatte. (de)
- Ο Σίγκουρντ Λαβάρντ (πέθανε περί το 1200) ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Σβερ της Νορβηγίας, το όνομα Λαβάρντ προέρχεται από την αρχαία Νορβηγική μετάφραση του ονόματος λόρδος. Ο Σίγκουρντ Λαβάρντ αναφέρεται για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 1181 στις συμπλοκές του Νιδάρος όταν ο αντίπαλος του Σβερ βασιλιάς Μάγκνους Ε΄ της Νορβηγίας πήρε την πόλη. Σύμφωνα με τον Σάξων τον Γραμματικό ο Σίγκουρντ Λαβάρντ γεννήθηκε την εποχή που βρισκόταν ο πατέρας του στις Nήσους Φερόες και πήρε το όνομα Ουνάς επειδή εκείνη την εποχή ο Σβερ πίστευε ότι είναι ο πατέρας του. Όταν αποκαλύφτηκε ότι πατέρας του Σβερ ήταν ο Σίγκουρντ Β΄ της Νορβηγίας άλλαξε το όνομα του γιου του σε Σίγκουρντ, ο πατέρας του Σβερ έγινε βασιλιάς της Νορβηγίας ύστερα από επανάσταση εναντίον του προηγούμενου βασιλιά Μάγκνους Ε΄. Ο βασιλιάς Μάγκνους ηττήθηκε και σκοτώθηκε (1184) αλλά σε δυο χρόνια οι παλιοί οπαδοί του ενώθηκαν δημιουργώντας την ομάδα των Μπάγκλερ (1186), η πρώτη σύγκρουση ανάμεσα στον βασιλιά και στους Μπάγκλερ πραγματοποιήθηκε στην μάχη του Ρανρίκ. Ο πατέρας του ανέθεσε στον Σίγκουρντ την φύλαξη μιας βαλλίστρας την οποία ο εχθρός κατάφερε εύκολα να καταλάβει, ο Σβερ εξοργίστηκε και αποφάσισε να μην αναθέσει στον μεγαλύτερο γιο του άλλη αποστολή. Ο Σίγκουρντ Λαβάρντ πέθανε πριν τον πατέρα του τον οποίο διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του Χάακον Γ΄ της Νορβηγίας, ο νεογέννητος γιος του Γκούττορμ της Νορβηγίας θα γίνει βασιλιάς της Νορβηγίας για λίγους μήνες (1204). (el)
- Sigurd Lavard Sverresson (m. c. 1200) fue el hijo mayor e ilegítimo del rey Sverre I de Noruega. El apodo «Lavard» es un epíteto que probablemente deriva de una palabra en nórdico antiguo que significa señor. Su figura política aparece por primera vez en los conflictos de noviembre de 1181 en Nidaros, cuando un rival de Sverre, Magnus Erlingsson, ocupó la ciudad. Según Saxo Grammaticus, Sigurd nació cuando su padre todavía permanecía en las islas Feroe y recibió el nombre de Unås, en honor al hombre que entonces se pensaba que era padre de Sverre. Más tarde, cuando Sverre se proclamó hijo de Sigurd Munn, cambió el nombre de su hijo en consecuencia. Sverre se proclamó rey de Noruega encabezando una rebelión contra el rey Magnus. El rey Magnus fue derrotado y muerto en 1184, pero en 1196 sus antiguos aliados se unieron para formar la facción de los bagler. El primer encuentro entre Sverre y los bagler tuvo lugar en algún lugar de la costa de Ranrike. Sverre dio a Sigurd Lavard la responsabilidad de guardar una ballesta que él había construido. No obstante, durante la noche, los bagler lanzaron un ataque sorpresa. Sigurd y sus hombres fueron sorprendidos, viéndose forzados a huir y la ballesta fue destruida. Sigurd no recibió más confianza ni responsabilidades tras el suceso. Sigurd Lavard murió en 1200 o 1201 mientras su padre estaba vivo todavía. (es)
- Sigurd Sverresson Lavard (vieux-norrois Sigurð lávarðr, c'est-à-dire Seigneur et qui signifiait sans doute Prince héritier ; voir l’anglo-saxon : hlaford, Lord),(† 1200). Prince royal norvégien, fils aîné du roi Sverre de Norvège. (fr)
- Sigurd Lavard (died c. 1200) was the oldest son of King Sverre of Norway. The name "Lavard" is an epithet which probably derives from the Old Norse word for lord. (en)
- Sigurd Lavard (gestorven: ca. 1200) was de oudste zoon van koning Sverre van Noorwegen. (nl)
- Сигурд Лавард (XII век, Фарерские острова — 1200 или 1200, Норвегия) — старший сын короля Норвегии Сверрира Сигурдссона. Сигурд Сверрессон Лавард впервые упоминается во время битвы за Нидарос в ноябре 1181 года, когда город захватил соперник Сверре, король Магнус Эрлингссон. По словам Саксона Грамматика, Сигурд родился в то время, как Сверре всё ещё жил на Фарерских островах и получил имя Унос в честь человека, который тогда считался отцом Сверре. Позже, когда Сверре объявил себя сыном короля Сигурда Мунна, Сверре соответственно изменил и имя своего сына. Сверре стал королём Норвегии, возглавив восстание против предыдущего короля Магнуса. Король Магнус был побеждён и убит в 1184 году, но в 1196 году его старые последователи объединились и сформировали партию баглеров. Первая встреча между Сверре и баглерами произошла вдоль побережья Ранрике. Король Сверре поручил Сигурду Лаварду охранять построенную им баллисту. Однако ночью баглеры внезапно напали. Сигурда и его людей застигли врасплох и обратили в бегство, а баллисту уничтожили. После этой неудачи Сигурду больше не давали серьёзных поручений. Сигурд Лавард умер в 1200 или 1201 году, когда его отец был ещё жив. Он оставил маленького сына Гутторма, который был королём несколько месяцев в 1204 году. (ru)
- Sigurd Sverresson Lavard (Lavard av anglosaxiskans hlaford - lord), född omkring 1175, troligen på Färöarna, död omkring 1200, var en norsk storman. Sigurd var äldste son till den norske kungen Sverre Sigurdsson och en okänd kvinna. Hans son Guttorm Sigurdsson blev norsk kung vid fyra års ålder. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Sigurd Sverresson Lavard (vieux-norrois Sigurð lávarðr, c'est-à-dire Seigneur et qui signifiait sans doute Prince héritier ; voir l’anglo-saxon : hlaford, Lord),(† 1200). Prince royal norvégien, fils aîné du roi Sverre de Norvège. (fr)
- Sigurd Lavard (died c. 1200) was the oldest son of King Sverre of Norway. The name "Lavard" is an epithet which probably derives from the Old Norse word for lord. (en)
- Sigurd Lavard (gestorven: ca. 1200) was de oudste zoon van koning Sverre van Noorwegen. (nl)
- Sigurd Sverresson Lavard (Lavard av anglosaxiskans hlaford - lord), född omkring 1175, troligen på Färöarna, död omkring 1200, var en norsk storman. Sigurd var äldste son till den norske kungen Sverre Sigurdsson och en okänd kvinna. Hans son Guttorm Sigurdsson blev norsk kung vid fyra års ålder. (sv)
- Sigurd Sverresson Lavard (* wahrscheinlich auf den Färöern; † 1200) war ein Häuptling der Birkebeiner im Bürgerkrieg zwischen Birkebeinern und Baglern. Er wurde meist „lávarðr“ nach dem angelsächsischen Wort „hlâford“ genannt, was am besten mit dem Wort „Kronprinz“ übersetzt werden kann. Sein Vater war König Sverre Sigurdsson, seine Mutter ist nicht bekannt. Er war der älteste Sohn. Bjørgo nimmt an, dass er 1176 mit seinem Vater von den Färöern nach Norwegen kam. Schon in den 1190er Jahren fungierte er als Heerführer bei den Birkebeinern. (de)
- Ο Σίγκουρντ Λαβάρντ (πέθανε περί το 1200) ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Σβερ της Νορβηγίας, το όνομα Λαβάρντ προέρχεται από την αρχαία Νορβηγική μετάφραση του ονόματος λόρδος. Ο Σίγκουρντ Λαβάρντ αναφέρεται για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 1181 στις συμπλοκές του Νιδάρος όταν ο αντίπαλος του Σβερ βασιλιάς Μάγκνους Ε΄ της Νορβηγίας πήρε την πόλη. Σύμφωνα με τον Σάξων τον Γραμματικό ο Σίγκουρντ Λαβάρντ γεννήθηκε την εποχή που βρισκόταν ο πατέρας του στις Nήσους Φερόες και πήρε το όνομα Ουνάς επειδή εκείνη την εποχή ο Σβερ πίστευε ότι είναι ο πατέρας του. Όταν αποκαλύφτηκε ότι πατέρας του Σβερ ήταν ο Σίγκουρντ Β΄ της Νορβηγίας άλλαξε το όνομα του γιου του σε Σίγκουρντ, ο πατέρας του Σβερ έγινε βασιλιάς της Νορβηγίας ύστερα από επανάσταση εναντίον του προηγούμενου βασιλιά Μάγκνους Ε΄. Ο βασιλιάς (el)
- Sigurd Lavard Sverresson (m. c. 1200) fue el hijo mayor e ilegítimo del rey Sverre I de Noruega. El apodo «Lavard» es un epíteto que probablemente deriva de una palabra en nórdico antiguo que significa señor. (es)
- Сигурд Лавард (XII век, Фарерские острова — 1200 или 1200, Норвегия) — старший сын короля Норвегии Сверрира Сигурдссона. Сигурд Сверрессон Лавард впервые упоминается во время битвы за Нидарос в ноябре 1181 года, когда город захватил соперник Сверре, король Магнус Эрлингссон. По словам Саксона Грамматика, Сигурд родился в то время, как Сверре всё ещё жил на Фарерских островах и получил имя Унос в честь человека, который тогда считался отцом Сверре. Позже, когда Сверре объявил себя сыном короля Сигурда Мунна, Сверре соответственно изменил и имя своего сына. Сверре стал королём Норвегии, возглавив восстание против предыдущего короля Магнуса. (ru)
|
