| dbo:abstract
|
- El virat, també conegut com a viratge, és un procediment fotogràfic que pretén preservar la imatge fotogràfica al llarg del temps o bé obtenir un efecte estètic determinat. El més comú ha estat el color sèpia, molt emprat en els primers temps de la fotografia. (ca)
- Virážování (z francouzského virage, tj. tónování) je zbarvování, nejčastěji chemickou cestou, světlých míst na natočeném, černobílém filmovém pásu, nebo fotografii do určitého barevného odstínu. Tím je zvýrazněno odlišení jednotlivých scén, nebo zvýraznění nálady na plátně. Např. modré zbarvení pro večerní, nebo zimní scény, žlutá pro interiéry, nebo historické scény, růžová pro milostné scény ap. Virážování se používalo prakticky jen v éře němého filmu. Ale i některé ozvučené černobílé filmy byly virážovány. Z nejznámějších je to třeba Limonádový Joe aneb Koňská opera, nebo některé filmy Karla Zemana. V barevných filmech se někdy používá virážování, většinou žlutou barvou, pokud je součástí děje nějaký starý film, i když to nemá faktické opodstatnění (starý film, na rozdíl od staré fotografie, nežloutne). (cs)
- Fotografien mit der Eigenschaft sepia sind über die gesamte Bildfläche in der gelblich-bräunlichen Farbe Sepia gehalten und haben einen reduzierten Farbumfang. Sepia-Fotografien entstehen auf verschiedene Arten:
* Bei alten fotografischen Abzügen wird der Schwarz-Anteil durch UV-Strahlung bräunlich und das Weiß auf dem Papier mit der Zeit gelblich-cremig.
* Bei Schwarzweiß-Abzügen können durch bestimmte chemische Färbebäder, beispielsweise auf Basis von Thioharnstoff und Natriumhydroxid, Sepiatönungen erzeugt werden.
* Heutzutage ist bei Digitalkameras normalerweise ein entsprechender Modus vorhanden. Viele Bildbearbeitungsprogramme ermöglichen ebenfalls, diesen Effekt im Nachhinein anzuwenden.
* Bei gedruckten Bildern, z. B. im Offset-Druck, kann ein guter Sepia-Effekt erzielt werden, indem ein Schwarzweißbild zusätzlich mit einer Schmuckfarbe gedruckt wird, dem sogenannten Duplexdruck. (de)
- Atenton! Ĉi tiu artikolo bezonas terminologian kontrolon de Esperantisto-ĥemiisto kaj de Esperantisto-fotografisto. Rilate la fotojn, bv. rigardi 'diskuto'n. Sepikoloro (aŭ sepio) estas speco de unukolora fotografia bildo kiu aperas per gradaĵoj de bruno (do brungrada) kontraŭe al grizgrado kiel en bildo. (eo)
- El virado, también conocido como virage o viraje, es un procedimiento fotográfico que pretende preservar la imagen fotográfica a lo largo del tiempo o bien obtener un efecto estético determinado. El más común ha sido al color sepia, muy empleado en los primeros tiempos de la fotografía. (es)
- In photography, toning is a method of altering the color of black-and-white photographs. In analog photography, it is a chemical process carried out on metal salt-based prints, such as silver prints, iron-based prints (cyanotype or Van Dyke brown), or platinum or palladium prints. This darkroom process cannot be performed with a color photograph. The effects of this process can be emulated with software in digital photography. Sepia is considered a form of black-and-white or monochrome photography. (en)
- Le virage est un traitement chimique supplémentaire intervenant lors du développement d'un tirage photographique noir et blanc sur papier, dans le but de donner une couleur dominante à l'épreuve. Le procédé consiste à remplacer partiellement l'argent de l'image par un composé de préférence métallique (plus stable). (fr)
- セピア調（セピアちょう）とは、茶褐色もしくは暗褐色のモノトーン（→モノクローム）の色調のこと。語源は、イカ墨から作られた暗褐色の絵具であるセピア（sepia、ギリシア語で甲イカ）から。 (ja)
- Il viraggio è un procedimento chimico che conferisce alla stampa fotografica una particolare tonalità, grazie a bagni appositi; il viraggio ha la funzione principale di garantire una migliore conservazione nel tempo della stampa fotografica. (it)
- Sepia of sepiatoning refereert aan de kleuren van zwart-witfoto's die door middel van een behandeld zijn. In dit proces worden de zwart gekleurde zilverdeeltjes omgezet in verbindingen met een bruinige kleur die sepia genoemd wordt. Het omkleuren kan tegenwoordig ook op de computer gedaan worden met behulp van fotobewerkingssoftware. (nl)
- Sepia – jedna z technik barwienia (tonowania) odbitek fotograficznych, stosowana głównie w celu zwiększenia ich trwałości. Jest wykonywana w dwóch kąpielach. Pierwszy roztwór (np. heksacyjanożelazianu(III) potasu) powoduje przejście srebra w formę jonową i odbarwienie odbitki. Drugi roztwór (np. siarczek sodu, tiomocznik) wytrąca w zaciemnionych miejscach zdjęcia siarczek srebra. Odbitka tonowana w ten sposób ma charakterystyczne brązowe zabarwienie. Obecnie coraz powszechniejsza jest symulacja sepii przy użyciu programów komputerowych. (pl)
- Sepiatoning är en metod för att färga svartvita fotografier. På svartvita fotografier kan färgerna upplevas som kalla och tråkiga. Därför var det förr vanligt att man, särskilt på porträtt, bilderna med sepia. På så sätt fick man fram en gulbrun, nästan hudliknande färgton i de ljusa partierna, vilken de flesta upplever som mer levande och harmonisk. Den vanligaste typen av sepiatoning är svaveltoning. I kemiska bad förenas bildsilvret med svavel, vilket inte bara ändrar bildens färgton utan även markant ökar fotografiets motståndskraft mot nedbrytande gaser och ämnen i omgivningen, något man kände till redan i slutet av 1800-talet. Många gamla fotografier är alltså inte gulnade enbart av ålder, utan redan från början sepiatonade. Vill man experimentera med sepiatoning på datorn har de flesta moderna bildbehandlingsprogram effektfilter för sepiatoning av gråskalebilder. (sv)
- Tonowanie – proces stosowany w fotografii, w wyniku którego zmianie ulega odcień bądź ton monochromatycznej odbitki, a obraz staje się trwalszy. Tonowanie fotografii jako pierwszy zastosował w 1840 r. francuski fizyk, Armand-Hippolyte-Louis Fizeau. Użyty przez niego w procesie wykonywania dagerotypów chlorek złota zwiększył kontrast i trwałość obrazu, wpływając również na jego zabarwienie. Tonowanie odbitek na papierze wprowadził prawdopodobnie , wynalazca odbitki albuminowej. Również on wykorzystywał chlorek srebra, uzyskując podobne efekty, takie jak lepsza stabilność obrazu, redukcja żółknięcia i blaknięcia oraz zmiana odcienia, która w przypadku odbitek albuminowych była znacznie silniejsza. Pierwotna czerwonorudobrązowa barwa w wyniku tonowania przechodziła w bardziej purpurowe bądź brązowe tony, które zależały od zastosowanej kąpieli (w tym od jej pH). Oprócz złota z końcem XIX w. zaczęto stosować także platynę, miedź, wanad, żelazo, które nadawały odbitkom różne odcienie. Proces tonowania Po wyjęciu gotowych kopii z ram należy wykonać proces tonowania. Zabieg ten ma na celu uczynienie wykonanych zdjęć nieczułymi na wpływ światła. W procesie tonowania wykorzystuje się kąpiel tonowo-fiksującą. Roztwór wody z preparatem tonowo-fiksującym (dostępnym w postaci proszku lub płynu) usuwa resztę niepoczerniałego chlorku srebra lub złota (używanego w procesie wykonywania obrazów) i nadaje zdjęciom odpowiedni ton, barwę. Kolejnym krokiem jest umieszczenie fotografii w misce z przygotowanym wcześniej roztworem i delikatne poruszanie naczyniem. Warto również zaznaczyć, iż długość moczenia zdjęć w kąpieli tonowo-fiksującej ma wpływ na intensywność uzyskanych odcieni. Nie należy umieszczać w misce zbyt dużej ilości kopii na raz, gdyż działanie to może doprowadzić do zniszczenia obrazów. Po wyjęciu zdjęć, każde z nich, należy dokładnie obmyć pod bieżącą wodą lub moczyć w naczyniu z wodą (w tym wypadku wodę należy wymieniać co 5 minut) przez godzinę. Zabieg ten ma na celu dokładne usunięcie podsiarczanu sodu. Niedostatecznego usunięcie tego związku często bywa powodem przedwczesnego niszczenia i blaknięcia zdjęć. Płynu tonowo-fiksującego można używać kilkukrotnie. Zdjęcia na papierze celluloidowym i aristo mogą być moczone w jednej kąpieli pod warunkiem, że są one zanurzane w wodzie jednocześnie. W celu wysuszenia kopii należy ułożyć je na bibule lub rozwiesić zdjęcia za pomocą specjalnych klamer. Kolejnym etapem w procesie wytwarzania fotografii jest jej naklejanie. W procesie naklejania „fotografie obcina się pod kątem prostym na płycie szklanej lub cynkowej wzdłuż szklannych linij (szablonów) ostrym scyzorykiem. Można też je obciąć nożyczkami.” Następnie należy ponownie włożyć zdjęcia do naczynia z wodą i czekać na efekt ,,skręcania" zdjęć. Kolejnym etapem jest wyłożenie kopii obrazem do dołu na papier filtrujący. Następnie należy nakleić papier filtrujący do kartonu za pomocą odpowiedniego preparatu. (pl)
- O termo viragem se refere a um processo químico sofrido pelo material fotográfico, que depois de devidamente revelado, fixado e lavado, pode ser submetido a um novo processamento químico, que normalmente gerará uma cópia mais resistente ao tempo. A tonalidade sépia, em geral, é obtido pela presença de enxofre na composição dos químicos reagentes. Porém este efeito pode ser conseguido de maneira mais simples, como passando o papel fotográfico em café ou até chá preto, sem que isto aumente sua vida util. (pt)
- Тони́рование, вирирование, окрашивание (в классической галогеносеребряной фотографии) — процесс химической обработки чёрно-белого позитива (или слайда), приводящий к изменению окраски (тона) последнего. Наиболее часто проводят тонирование в оттенки сепии, синего и красных цветов. Возможно также получение желтых, зеленых, фиолетовых оттенков, а также окрашивание в смешанные тона. Тонирование вошло в практику ещё в эпоху первых позитивных фотопроцессов как средство улучшения тона изображения, а также для повышения сохранности альбуминовых отпечатков. Тонирование позитива использовалось в раннем кинематографе для создания определённого настроения: ночные сцены тонировались в синий цвет, а сцены пожара в красно-оранжевый. В первых двухцветных технологиях цветного кинематографа, таких как «Техниколор» и «Синеколор», для получения цветных фильмокопий из двух чёрно-белых цветоделённых позитивов. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- El virat, també conegut com a viratge, és un procediment fotogràfic que pretén preservar la imatge fotogràfica al llarg del temps o bé obtenir un efecte estètic determinat. El més comú ha estat el color sèpia, molt emprat en els primers temps de la fotografia. (ca)
- Atenton! Ĉi tiu artikolo bezonas terminologian kontrolon de Esperantisto-ĥemiisto kaj de Esperantisto-fotografisto. Rilate la fotojn, bv. rigardi 'diskuto'n. Sepikoloro (aŭ sepio) estas speco de unukolora fotografia bildo kiu aperas per gradaĵoj de bruno (do brungrada) kontraŭe al grizgrado kiel en bildo. (eo)
- El virado, también conocido como virage o viraje, es un procedimiento fotográfico que pretende preservar la imagen fotográfica a lo largo del tiempo o bien obtener un efecto estético determinado. El más común ha sido al color sepia, muy empleado en los primeros tiempos de la fotografía. (es)
- In photography, toning is a method of altering the color of black-and-white photographs. In analog photography, it is a chemical process carried out on metal salt-based prints, such as silver prints, iron-based prints (cyanotype or Van Dyke brown), or platinum or palladium prints. This darkroom process cannot be performed with a color photograph. The effects of this process can be emulated with software in digital photography. Sepia is considered a form of black-and-white or monochrome photography. (en)
- Le virage est un traitement chimique supplémentaire intervenant lors du développement d'un tirage photographique noir et blanc sur papier, dans le but de donner une couleur dominante à l'épreuve. Le procédé consiste à remplacer partiellement l'argent de l'image par un composé de préférence métallique (plus stable). (fr)
- セピア調（セピアちょう）とは、茶褐色もしくは暗褐色のモノトーン（→モノクローム）の色調のこと。語源は、イカ墨から作られた暗褐色の絵具であるセピア（sepia、ギリシア語で甲イカ）から。 (ja)
- Il viraggio è un procedimento chimico che conferisce alla stampa fotografica una particolare tonalità, grazie a bagni appositi; il viraggio ha la funzione principale di garantire una migliore conservazione nel tempo della stampa fotografica. (it)
- Sepia of sepiatoning refereert aan de kleuren van zwart-witfoto's die door middel van een behandeld zijn. In dit proces worden de zwart gekleurde zilverdeeltjes omgezet in verbindingen met een bruinige kleur die sepia genoemd wordt. Het omkleuren kan tegenwoordig ook op de computer gedaan worden met behulp van fotobewerkingssoftware. (nl)
- Sepia – jedna z technik barwienia (tonowania) odbitek fotograficznych, stosowana głównie w celu zwiększenia ich trwałości. Jest wykonywana w dwóch kąpielach. Pierwszy roztwór (np. heksacyjanożelazianu(III) potasu) powoduje przejście srebra w formę jonową i odbarwienie odbitki. Drugi roztwór (np. siarczek sodu, tiomocznik) wytrąca w zaciemnionych miejscach zdjęcia siarczek srebra. Odbitka tonowana w ten sposób ma charakterystyczne brązowe zabarwienie. Obecnie coraz powszechniejsza jest symulacja sepii przy użyciu programów komputerowych. (pl)
- O termo viragem se refere a um processo químico sofrido pelo material fotográfico, que depois de devidamente revelado, fixado e lavado, pode ser submetido a um novo processamento químico, que normalmente gerará uma cópia mais resistente ao tempo. A tonalidade sépia, em geral, é obtido pela presença de enxofre na composição dos químicos reagentes. Porém este efeito pode ser conseguido de maneira mais simples, como passando o papel fotográfico em café ou até chá preto, sem que isto aumente sua vida util. (pt)
- Virážování (z francouzského virage, tj. tónování) je zbarvování, nejčastěji chemickou cestou, světlých míst na natočeném, černobílém filmovém pásu, nebo fotografii do určitého barevného odstínu. Tím je zvýrazněno odlišení jednotlivých scén, nebo zvýraznění nálady na plátně. Např. modré zbarvení pro večerní, nebo zimní scény, žlutá pro interiéry, nebo historické scény, růžová pro milostné scény ap. (cs)
- Fotografien mit der Eigenschaft sepia sind über die gesamte Bildfläche in der gelblich-bräunlichen Farbe Sepia gehalten und haben einen reduzierten Farbumfang. Sepia-Fotografien entstehen auf verschiedene Arten: (de)
- Tonowanie – proces stosowany w fotografii, w wyniku którego zmianie ulega odcień bądź ton monochromatycznej odbitki, a obraz staje się trwalszy. Tonowanie fotografii jako pierwszy zastosował w 1840 r. francuski fizyk, Armand-Hippolyte-Louis Fizeau. Użyty przez niego w procesie wykonywania dagerotypów chlorek złota zwiększył kontrast i trwałość obrazu, wpływając również na jego zabarwienie. Tonowanie odbitek na papierze wprowadził prawdopodobnie , wynalazca odbitki albuminowej. Również on wykorzystywał chlorek srebra, uzyskując podobne efekty, takie jak lepsza stabilność obrazu, redukcja żółknięcia i blaknięcia oraz zmiana odcienia, która w przypadku odbitek albuminowych była znacznie silniejsza. Pierwotna czerwonorudobrązowa barwa w wyniku tonowania przechodziła w bardziej purpurowe bądź b (pl)
- Тони́рование, вирирование, окрашивание (в классической галогеносеребряной фотографии) — процесс химической обработки чёрно-белого позитива (или слайда), приводящий к изменению окраски (тона) последнего. Наиболее часто проводят тонирование в оттенки сепии, синего и красных цветов. Возможно также получение желтых, зеленых, фиолетовых оттенков, а также окрашивание в смешанные тона. (ru)
- Sepiatoning är en metod för att färga svartvita fotografier. På svartvita fotografier kan färgerna upplevas som kalla och tråkiga. Därför var det förr vanligt att man, särskilt på porträtt, bilderna med sepia. På så sätt fick man fram en gulbrun, nästan hudliknande färgton i de ljusa partierna, vilken de flesta upplever som mer levande och harmonisk. Många gamla fotografier är alltså inte gulnade enbart av ålder, utan redan från början sepiatonade. Vill man experimentera med sepiatoning på datorn har de flesta moderna bildbehandlingsprogram effektfilter för sepiatoning av gråskalebilder. (sv)
|
