| dbo:abstract
|
- Das Resianische ist eine slowenische Mundart, die abseits des Standardslowenischen eine eigene Literatursprache entwickelt hat. Gesprochen wird sie in zwölf Ortschaften im Resiatal in der italienischen Region Friaul-Julisch Venetien. Die Anzahl der Sprecher des Resianischen beläuft sich auf nur mehr 1.500 Personen; gewöhnlich unterscheidet man zumindest vier Unterdialekte: die von Njïwa (Gniva), Bilä (San Giorgio), Osoanë (Oseacco) und Solbiza (Stolvizza). (de)
- The Resian dialect or simply Resian (self-designation Standard Rozajanski langäč / Rozojanski langäč, Bila Rozajanski langäč / Rozojanski langäč, Osoanë Rozoanske langäč, Solbica Rozajonski langeč / Rozojonski langeč; Slovene: rezijansko narečje [ɾɛziˈjáːnskɔ naˈɾéːt͡ʃjɛ], rezijanščina; Italian: Dialetto Resiano) is a distinct variety in the South Slavic continuum, generally considered a Slovene dialect spoken in the Resia Valley, Province of Udine, Italy, close to the border with Slovenia. Together with the Rosen Valley dialect and Ebriach dialect in Carinthia, it is one of the three dialects of Slovene spoken entirely outside the borders of Slovenia. It is unequivocally one of the most unique and difficult dialects to understand for speakers of central Slovene dialects, especially because most Resians are not familiar with standard Slovene. Its distinguishing characteristic is centralized, breathy vowels. It borders the Slovene Torre Valley dialect to the south and the Soča dialect to the east, both separated by tall mountain ranges. On the other sides, it mostly borders Friulian, but also Bavarian to the north. It belongs to the Littoral dialect group, although it shows few similarities with other Littoral dialects and evolved from the Carinthian dialect base, northern Slovene, as opposed to other Littoral dialects, which evolved either from western or southern Slovene. It is spoken by fewer than a thousand people and is listed as a definitely endangered language according to UNESCO's Atlas of the World's Languages in Danger. Despite this, Resians value their language and it is being passed down to younger generations. (en)
- Le résian (Rozajanski langač ou Rozajanski lengač) est un groupe linguistique minoritaire d'origine slave qui est parlé par près d'un millier de personnes dans quelques villages de la vallée de Resia dans la région historique du Frioul, situé dans la province d'Udine, en Italie, près de la frontière avec la Slovénie. (fr)
- Il dialetto resiano (in resiano rośajanski langač o rośajanskë lengač, in sloveno rezijansko narečje) è un dialetto spesso classificato come variante dello sloveno, anche se più parti ne reclamano il rango di lingua indipendente da esso in quanto già presente nella Val Resia prima della definizione stessa del termine "sloveno" applicato alle popolazioni oltre confine. È endemico della Val Resia, in Friuli, e si è originato dall'insediamento altomedievale di tribù slave nelle Alpi e Prealpi Giulie, molto probabilmente contingente alla stessa ondata migratoria che condusse nei secoli successivi alla costituzione del gruppo etnico-culturale sloveno. Rispetto all'evoluzione culturale, linguistica e nazionale, la Val Resia è rimasta sostanzialmente isolata dal resto del blocco sloveno, benché la sua area di pertinenza linguistica confini non solo, ad est, con l'area dell'Isonzo sloveno (per un breve tratto geograficamente impervio) ma anche, a sud, con la Benecìa o Slavia friulana, altra area di minoranza linguistica slovena. I resiani hanno sviluppato un'identità forte, distinta da quella slovena, per via dello storico isolamento dal mondo sloveno: infatti la lingua tetto dei resiani è l'italiano e non lo sloveno. L'Atlante Mondiale delle Lingue in Pericolo 2009 dell'UNESCO classifica il resiano come "in pericolo" (indice 3). (it)
- Dialekt rezjański (słoweń. rezijansko narečje lub rezijanščina, samonazwanie: rozajanski langač/lengač) – dialekt słoweński należący do grupy dialektów karynckich, choć mocno związany także z grupą dialektów przymorskich. Zachowany jest szczątkowo na obszarze włoskich Alp Julijskich w dolinie małej rzeki wpadającej do (wł. Fella). Używa go resztka ludności słoweńskiej, zamieszkująca dawniej większy obszar i łącząca się poprzez Dolinę Kanalską ze Słoweńcami karynckimi, jednak łączność ta zanikła w wyniku kolonizacji friulskiej. Pod względem językowym jest to jeden z najbardziej odrębnych i archaicznych dialektów słoweńskich, związany najbliżej z dialektem zilskim oraz terskim. Znanym badaczem dialektu rezjańskiego był Jan Baudouin de Courtenay. (pl)
- Резьянский диалект — один из диалектов словенского языка, входящий в приморскую диалектную группу. Отличается большой архаичностью, поскольку в течение длительного времени развивался изолированно от основного словенского диалектного континуума и в большей степени, чем другие словенские диалекты, испытал романское влияние. (ru)
- Resianska (Rosajanski lengač (”Resia-språk”)) är en mycket distinkt dialekt av slovenska, talad av ca. 1500 personer i dalen (Resia-slovenska: Rosajanska Dolina; riksslovenska: Rezijanska Dolina), nära den slovenska gränsen i västra Julianska Alperna i Udine-provinsen, regionen Friuli-Venezia Giulia i Italien. På grund av det isolerade geografiska läget, har det i dialekten utvecklas unika fonetiska skillnader från riksslovenska, liksom från merparten av de övriga slovenska dialekterna. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Das Resianische ist eine slowenische Mundart, die abseits des Standardslowenischen eine eigene Literatursprache entwickelt hat. Gesprochen wird sie in zwölf Ortschaften im Resiatal in der italienischen Region Friaul-Julisch Venetien. Die Anzahl der Sprecher des Resianischen beläuft sich auf nur mehr 1.500 Personen; gewöhnlich unterscheidet man zumindest vier Unterdialekte: die von Njïwa (Gniva), Bilä (San Giorgio), Osoanë (Oseacco) und Solbiza (Stolvizza). (de)
- Le résian (Rozajanski langač ou Rozajanski lengač) est un groupe linguistique minoritaire d'origine slave qui est parlé par près d'un millier de personnes dans quelques villages de la vallée de Resia dans la région historique du Frioul, situé dans la province d'Udine, en Italie, près de la frontière avec la Slovénie. (fr)
- Резьянский диалект — один из диалектов ��ловенского языка, входящий в приморскую диалектную группу. Отличается большой архаичностью, поскольку в течение длительного времени развивался изолированно от основного словенского диалектного континуума и в большей степени, чем другие словенские диалекты, испытал романское влияние. (ru)
- Resianska (Rosajanski lengač (”Resia-språk”)) är en mycket distinkt dialekt av slovenska, talad av ca. 1500 personer i dalen (Resia-slovenska: Rosajanska Dolina; riksslovenska: Rezijanska Dolina), nära den slovenska gränsen i västra Julianska Alperna i Udine-provinsen, regionen Friuli-Venezia Giulia i Italien. På grund av det isolerade geografiska läget, har det i dialekten utvecklas unika fonetiska skillnader från riksslovenska, liksom från merparten av de övriga slovenska dialekterna. (sv)
- The Resian dialect or simply Resian (self-designation Standard Rozajanski langäč / Rozojanski langäč, Bila Rozajanski langäč / Rozojanski langäč, Osoanë Rozoanske langäč, Solbica Rozajonski langeč / Rozojonski langeč; Slovene: rezijansko narečje [ɾɛziˈjáːnskɔ naˈɾéːt͡ʃjɛ], rezijanščina; Italian: Dialetto Resiano) is a distinct variety in the South Slavic continuum, generally considered a Slovene dialect spoken in the Resia Valley, Province of Udine, Italy, close to the border with Slovenia. (en)
- Il dialetto resiano (in resiano rośajanski langač o rośajanskë lengač, in sloveno rezijansko narečje) è un dialetto spesso classificato come variante dello sloveno, anche se più parti ne reclamano il rango di lingua indipendente da esso in quanto già presente nella Val Resia prima della definizione stessa del termine "sloveno" applicato alle popolazioni oltre confine. È endemico della Val Resia, in Friuli, e si è originato dall'insediamento altomedievale di tribù slave nelle Alpi e Prealpi Giulie, molto probabilmente contingente alla stessa ondata migratoria che condusse nei secoli successivi alla costituzione del gruppo etnico-culturale sloveno. (it)
- Dialekt rezjański (słoweń. rezijansko narečje lub rezijanščina, samonazwanie: rozajanski langač/lengač) – dialekt słoweński należący do grupy dialektów karynckich, choć mocno związany także z grupą dialektów przymorskich. Zachowany jest szczątkowo na obszarze włoskich Alp Julijskich w dolinie małej rzeki wpadającej do (wł. Fella). Używa go resztka ludności słoweńskiej, zamieszkująca dawniej większy obszar i łącząca się poprzez Dolinę Kanalską ze Słoweńcami karynckimi, jednak łączność ta zanikła w wyniku kolonizacji friulskiej. (pl)
|
