| dbo:abstract
|
- Els jeroglífics d'Anatòlia són una escriptura logogràfica (ISO 15924 =Hluw) nativa de l'Anatòlia Central, constituïda per 500 símbols. Han estat també anomenats jeroglífics hitites, tot i que la llengua que els emprava ha estat identificada com la llengua luvi, no l'hitita. No es coneixen connexions entre aquesta escriptura i els jeroglífics egipcis, ni amb l'escriptura cuneïforme. (ca)
- Anatolian hieroglyphs are an indigenous logographic script native to central Anatolia, consisting of some 500 signs. They were once commonly known as Hittite hieroglyphs, but the language they encode proved to be Luwian, not Hittite, and the term Luwian hieroglyphs is used in English publications. They are typologically similar to Egyptian hieroglyphs, but do not derive graphically from that script, and they are not known to have played the sacred role of hieroglyphs in Egypt. There is no demonstrable connection to Hittite cuneiform. (en)
- Los jeroglíficos anatolios son una escritura logográfica (ISO 15924 =Hluw) nativa de la Anatolia Central, constituida por 500 símbolos. Han sido también llamados jeroglíficos hititas, sin embargo la lengua que los empleaba ha sido identificada como luvita, no hitita. No se conocen conexiones entre esta escritura y los jeroglíficos egipcios ni la escritura cuneiforme. (es)
- Les hiéroglyphes hittites forment un système d'écriture original utilisé essentiellement dans des inscriptions monumentales, pour l'écriture d'un dialecte du louvite. Cette écriture hiéroglyphique semble une création originale des peuples louvitophones d'Anatolie et les signes n'ont pas de relation avec les hiéroglyphes égyptiens ou crétois. Les plus anciennes inscriptions connues datent du XVe siècle av. J.-C. ; c'est particulièrement tardif, car le louvite était alors écrit depuis plusieurs siècles en utilisant l'écriture cunéiforme, écriture d'origine mésopotamienne. Les inscriptions les plus récentes datent du VIIe siècle av. J.-C., peu après la chute des derniers royaumes néo-hittites. Les hiéroglyphes hittites, qui ont été déchiffrés au XXe siècle, sont composés de deux groupes de signes:
* les idéogrammes ;
* les signes à valeur syllabique. Tout comme dans le système cunéiforme, chaque signe peut cumuler les deux valeurs, idéogrammatique ou, selon la terminologie actuelle, logogrammatique d'une part et syllabique d'autre part. Par ailleurs, certains signes à valeur logogrammatique sont utilisés comme des déterminatifs, c'est-à-dire qu'ils déterminent la catégorie du mot qui le suit ou le précède : un nom de personne, de divinité, de ville, etc. Ils représentent soit des dessins figuratifs, tels des animaux ou des membres du corps humains, soit des figures géométriques simples ou plus complexes. (fr)
- Hieroglif Anatolia adalah aksara logogram yang berasal dari Anatolia, terdiri dari sekitar lima ratusan karakter. Aksara ini dulunya sempat disebut sebagai Hieroglif Het, tetapi sebenarnya bahasa yang digunakan adalah Luwia, bukan Het, dan istilah Hieroglif Luwia digunakan untuk hieroglif yang ditulis dalam bahasa tersebut. Secara bentuk dan tipologis mirip dengan Hieroglif Mesir, tetapi tidak diturunkan dari aksara itu, dan juga tidak digunakan untuk ritual keagamaan. Hieroglif Anatolia juga tidak berhubungan dengan aksara paku Het. (in)
- I geroglifici anatolici sono un originale sistema di scrittura geroglifica attestato nell'Anatolia centrale e costituito da circa cinquecento segni. Utilizzato specialmente nelle iscrizioni monumentali, ma anche su sigilli, riguarda la scrittura di un dialetto luvio detto "luvio geroglifico" per distinguerlo da quello redatto in nel II millennio a.C.. Questa scrittura viene usata fin dai tempi del grande impero ittita, ma la maggior parte delle iscrizioni risale ad un periodo più recente (X-VIII sec. a.C.). Quando la Siria viene gradualmente incorporata nell'impero assiro, non si trova più tale scrittura. Furono in passato comunemente conosciuti come "geroglifici ittiti", termine introdotto per la prima volta dall'archeologo e linguista inglese Archibald Henry Sayce poco dopo il 1870, ma la lingua che essi codificano si dimostra essere quella dei Luvi, non quella degli Ittiti; il termine "geroglifici luvi" è quello usato in pubblicazioni in lingua inglese. Sono tipologicamente simili ai geroglifici egiziani, ma non derivano graficamente da quella scrittura, e non sono noti per avere giocato un ruolo sacro come quelli in Egitto. I segni di questa scrittura anatolica, così come non hanno alcuna relazione con i geroglifici egiziani, non ne hanno nemmeno con quelli cretesi. Non c'è nemmeno collegamento dimostrabile con la scrittura cuneiforme ittita. (it)
- De Anatolische hiërogliefen of Luwische hiërogliefen, vroeger Hettitische hiërogliefen of Hiërogliefenhettitisch genoemd, vormen een logografisch schrift van ongeveer 500 tekens dat gevonden is in Anatolië en Noord-Syrië en in de oudheid gebruikt werd in het Hettitische rijk en de Neo-Hettitische vorstendommen voor het schrijven van de Luwische taal. Het schrift is in 1870 ontdekt en kort geleden ontcijferd. De meeste inscripties in dit schrift zijn afkomstig van optekeningen op monumenten. Deze hiërogliefen lijken niet aan de Egyptische of Kretenzische hiërogliefen verwant te zijn en worden als een lokale inventie gezien. Ze stellen gemakkelijk herkenbare tekeningetjes voor, zoals dieren of menselijke ledematen, of anders zijn het eenvoudige geometrische figuren. De oudste gevonden tekens dateren uit de 17e eeuw v.Chr. en worden gebruikt voor administratieve en commerciële doeleinden. Het is niet zeker of de tekens in deze fase daadwerkelijk een taal weergeven. Pas vanaf ca. 1400 v.Chr. fungeren de tekens als volledig schrift en de eerste lange inscripties op steen dateren uit de 2e helft van de 13e eeuw. Vanaf deze tijd wordt het schrift niet meer alleen voor officiële documenten gebruikt, en verschijnen grammaticale partikels, die het mogelijk maken de taal te identificeren waarin de teksten geschreven zijn. Na de val van het Hettitische rijk (ca. 1180 v.Chr.) blijven de Anatolische hiërogliefen in gebruik in Neo-Hettitische stadstaten zoals Karkemish in Syrië, tot het schrift rond de 7e eeuw verdrongen wordt door alfabetische schriften. Tweetalige inscripties Luwisch-Fenicisch zijn aangetroffen in Karatepe. Het schrift bestaat uit logografische en een beperkt aantal fonetische tekens. De fonetische tekens geven lettergrepen weer, in tegenstelling tot de Egyptische hiërogliefen, waar fonetische tekens medeklinkers weergeven. Woorden kunnen logografisch, fonetisch of gemengd (met logografische en fonetische tekens) geschreven worden, en kunnen voorafgegaan worden door determinatieven. (nl)
- Hetyckie pismo hieroglificzne, inne nazwy: hieroglify luwijskie, hieroglify anatolijskie – system znaków graficznych, którego używano w państwie Hetytów od około połowy drugiego tysiąclecia p.n.e. do około połowy pierwszego tysiąclecia p.n.e. Zostało odkryte w pierwszej połowie XIX wieku, odczytane zaś – w 1915 roku przez Bedřicha Hrozný'ego. Pochodzenie pisma jest nieznane. (pl)
- アナトリア象形文字（アナトリアしょうけいもじ、Anatolian hieroglyphs）とは、アナトリア中部に起源を持つ、約500文字から構成された表語文字である。かつてはヒッタイト象形文字と呼ぶのが普通であったものの、この文字で表される言語がルウィ語であってヒッタイト語ではないことが明らかになったため、ルウィ象形文字(Luwian hieroglyphs)という用語も英語の出版物で用いられる。さらにフルリ語を書き表すためにも用いられていたことから、最終的には使用地域名を冠して呼ばれるようになった。類型的にエジプトのヒエログリフに類似しているが、ヒエログリフに由来するわけではないし、エジプトにおけるヒエログリフと同等の神聖な役割を果たしたかどうかはわかっていない。ヒッタイト楔形文字との明白な関連性も存在しない。 (ja)
- Os Hieróglifos Anatólicos se constituem numa escrita logofráfica (iso 15 924 = Hluw) nativa da Anatólia Central constituída de 500 símbolos. Antes eram mais conhecidos como hieróglifos hititas, mas a língua que os usava foi mais recentemente identificada como o luvita Hieroglífico, não a língua hitita. Hoje, portanto, o termo correto é “Hieróglifos Luvitas”. Sua tipologia é bastante assemelhada à dos Hieróglifos Egípcios, embora os Luvitas não descendam dos Egípcios, nem há indícios que tenham tido um papel mais sagrado como ocorreu no antigo Egito. Também não se demonstrou ligações com o silabário da escrita cuneiforme da língua hitita. (pt)
- Хетське ієрогліфічне письмо — самобутня писемність, поширена в Хетському царстві. Відома під назвою «хетські ієрогліфи» (за назвою царства), «лувійські ієрогліфи» (за назвою мови, яку вони передавали) або «анатолійські ієрогліфи» (за місцем знаходження). Хоча знаки мають рисунковий вигляд, писемність у своїй основі є не ідеографічною, а складовою. За походженням писемність не має нічого спільного з писемностями сусідніх регіонів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Els jeroglífics d'Anatòlia són una escriptura logogràfica (ISO 15924 =Hluw) nativa de l'Anatòlia Central, constituïda per 500 símbols. Han estat també anomenats jeroglífics hitites, tot i que la llengua que els emprava ha estat identificada com la llengua luvi, no l'hitita. No es coneixen connexions entre aquesta escriptura i els jeroglífics egipcis, ni amb l'escriptura cuneïforme. (ca)
- Anatolian hieroglyphs are an indigenous logographic script native to central Anatolia, consisting of some 500 signs. They were once commonly known as Hittite hieroglyphs, but the language they encode proved to be Luwian, not Hittite, and the term Luwian hieroglyphs is used in English publications. They are typologically similar to Egyptian hieroglyphs, but do not derive graphically from that script, and they are not known to have played the sacred role of hieroglyphs in Egypt. There is no demonstrable connection to Hittite cuneiform. (en)
- Los jeroglíficos anatolios son una escritura logográfica (ISO 15924 =Hluw) nativa de la Anatolia Central, constituida por 500 símbolos. Han sido también llamados jeroglíficos hititas, sin embargo la lengua que los empleaba ha sido identificada como luvita, no hitita. No se conocen conexiones entre esta escritura y los jeroglíficos egipcios ni la escritura cuneiforme. (es)
- Hieroglif Anatolia adalah aksara logogram yang berasal dari Anatolia, terdiri dari sekitar lima ratusan karakter. Aksara ini dulunya sempat disebut sebagai Hieroglif Het, tetapi sebenarnya bahasa yang digunakan adalah Luwia, bukan Het, dan istilah Hieroglif Luwia digunakan untuk hieroglif yang ditulis dalam bahasa tersebut. Secara bentuk dan tipologis mirip dengan Hieroglif Mesir, tetapi tidak diturunkan dari aksara itu, dan juga tidak digunakan untuk ritual keagamaan. Hieroglif Anatolia juga tidak berhubungan dengan aksara paku Het. (in)
- Hetyckie pismo hieroglificzne, inne nazwy: hieroglify luwijskie, hieroglify anatolijskie – system znaków graficznych, którego używano w państwie Hetytów od około połowy drugiego tysiąclecia p.n.e. do około połowy pierwszego tysiąclecia p.n.e. Zostało odkryte w pierwszej połowie XIX wieku, odczytane zaś – w 1915 roku przez Bedřicha Hrozný'ego. Pochodzenie pisma jest nieznane. (pl)
- アナトリア象形文字（アナトリアしょうけいもじ、Anatolian hieroglyphs）とは、アナトリア中部に起源を持つ、約500文字から構成された表語文字である。かつてはヒッタイト象形文字と呼ぶのが普通であったものの、この文字で表される言語がルウィ語であってヒッタイト語ではないことが明らかになったため、ルウィ象形文字(Luwian hieroglyphs)という用語も英語の出版物で用いられる。さらにフルリ語を書き表すためにも用いられていたことから、最終的には使用地域名を冠して呼ばれるようになった。類型的にエジプトのヒエログリフに類似しているが、ヒエログリフに由来するわけではないし、エジプトにおけるヒエログリフと同等の神聖な役割を果たしたかどうかはわかっていない。ヒッタイト楔形文字との明白な関連性も存在しない。 (ja)
- Os Hieróglifos Anatólicos se constituem numa escrita logofráfica (iso 15 924 = Hluw) nativa da Anatólia Central constituída de 500 símbolos. Antes eram mais conhecidos como hieróglifos hititas, mas a língua que os usava foi mais recentemente identificada como o luvita Hieroglífico, não a língua hitita. Hoje, portanto, o termo correto é “Hieróglifos Luvitas”. Sua tipologia é bastante assemelhada à dos Hieróglifos Egípcios, embora os Luvitas não descendam dos Egípcios, nem há indícios que tenham tido um papel mais sagrado como ocorreu no antigo Egito. Também não se demonstrou ligações com o silabário da escrita cuneiforme da língua hitita. (pt)
- Хетське ієрогліфічне письмо — самобутня писемність, поширена в Хетському царстві. Відома під назвою «хетські ієрогліфи» (за назвою царства), «лувійські ієрогліфи» (за назвою мови, яку вони передавали) або «анатолійські ієрогліфи» (за місцем знаходження). Хоча знаки мають рисунковий вигляд, писемність у своїй основі є не ідеографічною, а складовою. За походженням писемність не має нічого спільного з писемностями сусідніх регіонів. (uk)
- Les hiéroglyphes hittites forment un système d'écriture original utilisé essentiellement dans des inscriptions monumentales, pour l'écriture d'un dialecte du louvite. Cette écriture hiéroglyphique semble une création originale des peuples louvitophones d'Anatolie et les signes n'ont pas de relation avec les hiéroglyphes égyptiens ou crétois. Les hiéroglyphes hittites, qui ont été déchiffrés au XXe siècle, sont composés de deux groupes de signes:
* les idéogrammes ;
* les signes à valeur syllabique. (fr)
- I geroglifici anatolici sono un originale sistema di scrittura geroglifica attestato nell'Anatolia centrale e costituito da circa cinquecento segni. Utilizzato specialmente nelle iscrizioni monumentali, ma anche su sigilli, riguarda la scrittura di un dialetto luvio detto "luvio geroglifico" per distinguerlo da quello redatto in nel II millennio a.C.. Questa scrittura viene usata fin dai tempi del grande impero ittita, ma la maggior parte delle iscrizioni risale ad un periodo più recente (X-VIII sec. a.C.). Quando la Siria viene gradualmente incorporata nell'impero assiro, non si trova più tale scrittura. (it)
- De Anatolische hiërogliefen of Luwische hiërogliefen, vroeger Hettitische hiërogliefen of Hiërogliefenhettitisch genoemd, vormen een logografisch schrift van ongeveer 500 tekens dat gevonden is in Anatolië en Noord-Syrië en in de oudheid gebruikt werd in het Hettitische rijk en de Neo-Hettitische vorstendommen voor het schrijven van de Luwische taal. Het schrift is in 1870 ontdekt en kort geleden ontcijferd. De meeste inscripties in dit schrift zijn afkomstig van optekeningen op monumenten. Deze hiërogliefen lijken niet aan de Egyptische of Kretenzische hiërogliefen verwant te zijn en worden als een lokale inventie gezien. Ze stellen gemakkelijk herkenbare tekeningetjes voor, zoals dieren of menselijke ledematen, of anders zijn het eenvoudige geometrische figuren. (nl)
|
