| dbo:abstract
|
- Les lletanies són una sèrie de lloances i súpliques ordenades, repetides i concordes entre si, per les quals es prega a Déu i a la seva mare Santa Maria. Etimològicament la paraula lletania prové del vocable grec litanueo que significa súplica o rogativa. Consisteixen en una llarga sèrie d'invocacions dirigides a la Verge, adjudicant-li títols i qualificatius descriptius, seguits per la frase Ora pro nobis ("Prega per nosaltres") i que, en succeir-se de manera uniforme i repetitiva, creen un flux d'oració caracteritzat per una insistent lloança i, alhora, súplica. (ca)
- Die Lauretanische Litanei – lat. Litania de Beata (Maria Virgine), „Litanei von der Seligen (Jungfrau Maria)“ – ist eine in der katholischen Kirche verwendete Litanei, deren Anrufungen sich an die Gottesmutter richten. Sie geht auf mittelalterliche Wurzeln zurück und wurde mehrfach erweitert und verändert. In der überlieferten Form ist sie im Wesentlichen erstmals 1531 im italienischen Wallfahrtsort Loreto belegt, nach dessen latinisiertem Namen sie benannt ist. (de)
- The Litany of the Blessed Virgin Mary is a Marian litany originally approved in 1587 by Pope Sixtus V. It is also known as the Litany of Loreto (Latin: Litaniæ lauretanæ), after its first-known place of origin, the Shrine of Our Lady of Loreto (Italy), where its usage was recorded as early as 1558. The litany contains many of the titles used formally and informally for the Virgin Mary, and would often be recited as a call and response chant in a group setting. The Litany of the Blessed Virgin Mary has also been set to music by composers such as Giovanni Pierluigi da Palestrina, Marc-Antoine Charpentier, Wolfgang Amadeus Mozart (who composed two settings), Jan Dismas Zelenka, Joseph Auer, and Johannes Habert. A partial indulgence is granted to those who recite this litany. (en)
- Las letanías lauretanas (o, letanía de la Virgen o de Loreto) son las letanías más difundidas como forma de alabanza y de súplica a María, madre de Jesús de Nazaret. Etimológicamente la palabra letanía proviene del vocablo griego litanéia que significa súplica, rogativa u oración de súplica. Las letanías a los santos se originaron en el siglo VII, y las relativas a María se multiplicaron progresivamente en distintas Iglesias cristianas. El decreto Quoniam multi (1601) del papa Clemente VIII aprobó específicamente las letanías lauretanas, ya testimoniadas por un manuscrito del siglo XII, y que deben su nombre a la advocación de la Virgen de Loreto, cuyo santuario constituyó el ámbito en que se desarrollaron. (es)
- Litani Santa Perawan Maria merupakan sebuah doa litani Gereja Katolik Roma. Litani ini tercatat mulai digunakan pada awal 1558, dan diresmikan penggunaannya oleh Paus Siktus V pada tahun 1587. Litani ini disebut juga Litaniae lauretanae (bahasa Latin). Banyak komposer klasik seperti Wolfgang Amadeus Mozart telah menulis aransement lagu Litaniae lauretanae ini. (in)
- Les litanies de Lorette (en latin Litaniæ Laurentanæ) ou Litanies de la Sainte Vierge sont, dans la tradition catholique, des invocations répétées et psalmodiées de demandes d’intercession adressées à la Vierge Marie, Mère de Dieu. Composées sans doute au milieu du XVIe siècle à Lorette, ces litanies furent, avec les Litanies des saints, exclusivement choisies en 1601 par le pape Clément VIII en faveur de l'Église universelle. Toujours en usage, elles demeurent une prière très populaire, réservées à la dévotion mariale. (fr)
- Le litanie lauretane (dette anche litanie della beata Vergine Maria) sono una supplica in forma di litania che nella Chiesa cattolica latina vengono rivolte a Dio e alla Vergine Maria. Sono così chiamate perché diventate famose per l'uso che se ne fa nella Santa Casa di Loreto a partire dalla prima metà del secolo XVI. Si usano recitare o cantare alla fine del Rosario, e come atto di culto mariano a sé stante. In questo secondo caso, per esempio, possono costituire l’elemento portante di una celebrazione di preghiera alla Vergine, essere un canto processionale, o far parte di una celebrazione della Parola di Dio. L'appellativo "lauretane" non indica il luogo di origine di queste litanie mariane, ma il luogo che le rese celebri: Loreto. Le litanie alla Madonna sono più antiche e fu la fama del santuario di Loreto a diffonderle tra i fedeli. Oggi sono una delle preghiere più popolari alla Madre di Gesù. (it)
- Litania loretańska (łac. Litaniae Lauretanae) – litania katolicka na cześć Matki Bożej. Po wstępnym błaganiu, skierowanym do Trójcy Świętej, następują krótkie wezwania do Matki Bożej, w których uwydatnione są Jej szczególniejsze cnoty. Od wezwania „Różo duchowna” rozpoczyna się szereg chwalebnych tytułów, które określają kolejno, jak była wyobrażana, kim jest dla wiernych i jakie stanowisko zajmuje w Królestwie niebieskim. Użycie litanii loretańskiej w ramach nabożeństw paraliturgicznych zatwierdzone jest przez Stolicę Apostolską i uposażone licznymi odpustami. Litania loretańska nazywana jest także litanią do Najświętszej Maryi Panny. Przymiotnik „loretańska” w nazwie Litanii pochodzi od włoskiego miasta Loretto, gdzie w bazylice, zgodnie z podaniami, znajduje się, przewieziony z Nazaretu, domek Świętej Rodziny, w którym mieszkała Matka Boża i w którym objawił się jej archanioł Gabriel. Litania do Najświętszej Maryi Panny była tam szczególnie propagowana i odmawiana. Nie narodziła się jednak w Loretto. Źródła podają, że powstała już w XII wieku we Francji, lecz pierwsza wersja nie zachowała się. Pośród licznych schematów litanii maryjnych utrwalił się właśnie ten, który był używany od pierwszej połowy XVI wieku w Loretto. Stąd nazwa litania loretańska. W 1587 papież Sykstus V związał z jej odmawianiem przywilej 200 dni odpustu. Określenie „Litania loretańska” stosowane było częściej od 1575, kiedy to dyrektor chóru w Loreto, Costanzo Porta skomponował najstarsze znane opracowanie muzyczne litanii na 8 głosów (Litaniae deiparae Virginis Mariae octo vocum). Mnożące się litanie i wezwania, często posiadające szkodliwe elementy, doprowadziły do zniesienia przez papieża Klemensa VIII w 1601 wszystkich litanii z wyjątkiem litanii loretańskiej i Litanii do Wszystkich Świętych. Natomiast w 1631 zakazano wprowadzania wszelkich zmian w litanii bez zezwolenia Stolicy Apostolskiej, co bezpośrednio wpłynęło na jej ujednolicenie i upowszechnienie. Dużą rolę w propagowaniu Litanii odegrały zakony katolickie, m.in. dominikanie, kapucyni, karmelici, a poza Kościołem katolickim, mariawici. Litanie oraz 7 psalmów pokutnych od najdawniejszych czasów Kościoła w połączeniu z pacierzami kapłańskimi odmawiano przy nabożeństwie publicznym. (pl)
- De litanie van Loreto (Latijn: Litaniae Lauretanae), ook wel litanie van de heilige Maagd Maria genoemd, is in de Rooms-katholieke traditie een litanie ter ere van Maria. De litanie werd in 1601 door paus Clemens VIII vastgelegd, maar is later diverse malen aangevuld. De naam verwijst naar het heiligdom van Loreto in Italië. De litanie wordt door katholieken vaak na het rozenhoedje of de rozenkrans gebeden. (nl)
- Лита́ния Пресвятой Деве Марии — католическая молитва к Богородице, построенная в форме литании. Одна из семи литаний, одобренных Церковью для всеобщего использования. Называется также Лоретанской литанией по названию Лоретанского монастыря — центра паломничества, посвящённого Деве Марии. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Les lletanies són una sèrie de lloances i súpliques ordenades, repetides i concordes entre si, per les quals es prega a Déu i a la seva mare Santa Maria. Etimològicament la paraula lletania prové del vocable grec litanueo que significa súplica o rogativa. Consisteixen en una llarga sèrie d'invocacions dirigides a la Verge, adjudicant-li títols i qualificatius descriptius, seguits per la frase Ora pro nobis ("Prega per nosaltres") i que, en succeir-se de manera uniforme i repetitiva, creen un flux d'oració caracteritzat per una insistent lloança i, alhora, súplica. (ca)
- Die Lauretanische Litanei – lat. Litania de Beata (Maria Virgine), „Litanei von der Seligen (Jungfrau Maria)“ – ist eine in der katholischen Kirche verwendete Litanei, deren Anrufungen sich an die Gottesmutter richten. Sie geht auf mittelalterliche Wurzeln zurück und wurde mehrfach erweitert und verändert. In der überlieferten Form ist sie im Wesentlichen erstmals 1531 im italienischen Wallfahrtsort Loreto belegt, nach dessen latinisiertem Namen sie benannt ist. (de)
- Litani Santa Perawan Maria merupakan sebuah doa litani Gereja Katolik Roma. Litani ini tercatat mulai digunakan pada awal 1558, dan diresmikan penggunaannya oleh Paus Siktus V pada tahun 1587. Litani ini disebut juga Litaniae lauretanae (bahasa Latin). Banyak komposer klasik seperti Wolfgang Amadeus Mozart telah menulis aransement lagu Litaniae lauretanae ini. (in)
- Les litanies de Lorette (en latin Litaniæ Laurentanæ) ou Litanies de la Sainte Vierge sont, dans la tradition catholique, des invocations répétées et psalmodiées de demandes d’intercession adressées à la Vierge Marie, Mère de Dieu. Composées sans doute au milieu du XVIe siècle à Lorette, ces litanies furent, avec les Litanies des saints, exclusivement choisies en 1601 par le pape Clément VIII en faveur de l'Église universelle. Toujours en usage, elles demeurent une prière très populaire, réservées à la dévotion mariale. (fr)
- De litanie van Loreto (Latijn: Litaniae Lauretanae), ook wel litanie van de heilige Maagd Maria genoemd, is in de Rooms-katholieke traditie een litanie ter ere van Maria. De litanie werd in 1601 door paus Clemens VIII vastgelegd, maar is later diverse malen aangevuld. De naam verwijst naar het heiligdom van Loreto in Italië. De litanie wordt door katholieken vaak na het rozenhoedje of de rozenkrans gebeden. (nl)
- Лита́ния Пресвятой Деве Марии — католическая молитва к Богородице, построенная в форме литании. Одна из семи литаний, одобренных Церковью для всеобщего использования. Называется также Лоретанской литанией по названию Лоретанского монастыря — центра паломничества, посвящённого Деве Марии. (ru)
- The Litany of the Blessed Virgin Mary is a Marian litany originally approved in 1587 by Pope Sixtus V. It is also known as the Litany of Loreto (Latin: Litaniæ lauretanæ), after its first-known place of origin, the Shrine of Our Lady of Loreto (Italy), where its usage was recorded as early as 1558. A partial indulgence is granted to those who recite this litany. (en)
- Las letanías lauretanas (o, letanía de la Virgen o de Loreto) son las letanías más difundidas como forma de alabanza y de súplica a María, madre de Jesús de Nazaret. Etimológicamente la palabra letanía proviene del vocablo griego litanéia que significa súplica, rogativa u oración de súplica. (es)
- Le litanie lauretane (dette anche litanie della beata Vergine Maria) sono una supplica in forma di litania che nella Chiesa cattolica latina vengono rivolte a Dio e alla Vergine Maria. Sono così chiamate perché diventate famose per l'uso che se ne fa nella Santa Casa di Loreto a partire dalla prima metà del secolo XVI. (it)
- Litania loretańska (łac. Litaniae Lauretanae) – litania katolicka na cześć Matki Bożej. Po wstępnym błaganiu, skierowanym do Trójcy Świętej, następują krótkie wezwania do Matki Bożej, w których uwydatnione są Jej szczególniejsze cnoty. Od wezwania „Różo duchowna” rozpoczyna się szereg chwalebnych tytułów, które określają kolejno, jak była wyobrażana, kim jest dla wiernych i jakie stanowisko zajmuje w Królestwie niebieskim. Użycie litanii loretańskiej w ramach nabożeństw paraliturgicznych zatwierdzone jest przez Stolicę Apostolską i uposażone licznymi odpustami. (pl)
|
