| dbo:abstract
|
- الرهينة هو شخص يتم احتجازه سجينا بقصد الإجبار على الإيفاء باتفاق أو طلب، وقد تقتل الرهينة، إذا لم ينفذ هذا الاتفاق أو الطلب. يحتجز خاطفو طائرة ما ركاب الطائرة وملاحيها رهائن، ليحصلوا على فدية، أو لينقلوا إلى مكان آمن. وقد يحتجز الإرهابيون رهائن، ليطلبوا من الحكومة اتخاذ إجراء محدد. انتشر مصطلح رهينة في العراق بعد الغزو الأمريكي للعراق عام 2003، حيث قامت بعض الجماعات المسلحة العراقية باختطاف من يعمل أو يساعد أو يمول وجود القوات الأمريكية في العراق. (ar)
- Un ostatge és una persona retinguda com a presonera per un segrestador, l'alliberament i la vida de la qual depèn d'un requisit a complir per un tercer. Els exèrcits bel·ligerants han recorregut sovint en el passat a aquesta pràctica en el territori enemic per garantir la seguretat de les seves tropes o reprimir els actes hostils. Aquest va ser el cas durant les dues guerres mundials. Quan el motiu és apolític i només es tracta d'obtenir un , es parla de segrest. En altres casos, es tracta d'una forma de terrorisme per a l'alliberament de presos, el lliurament d'armes o la impunitat dels segrestadors. (ca)
- Rukojmí je osoba, nezákonně proti své vůli zadržovaná jinou osobou. (cs)
- Eine Geisel (von althochdeutsch gisal „Pfand“) ist eine Person, die gewaltsam und widerrechtlich ergriffen wurde und festgehalten wird. Durch die Festhaltung, mitunter sogar durch die Bedrohung der Geisel, wollen die Geiselnehmer Forderungen gegen Dritte durchsetzen. Geiselnahme wird strafrechtlich verfolgt (in Deutschland § 239b StGB). Im Statut für den Internationalen Militärgerichtshof vom 8. August 1945 wurde das Töten von Geiseln zu den Kriegsverbrechen gezählt.Im Prozess gegen die Generäle in Südosteuropa ("Hostages Trial")1947/48 bewertete das Gericht Geiselerschießungen als barbarische, aber zulässige Repressalie nach dem Völkerrecht, stufte die von deutschen Truppen verübten Hinrichtungen von Geiseln in den besetzten Gebieten wegen ihrer exzessiven Züge aber eindeutig als Kriegsverbrechen ein. In der Genfer Abkommen über den Schutz von Zivilpersonen in Kriegszeiten von 1949 wurde Geiselnahme generell untersagt. (de)
- Ostaĝo estas persono, kiu per sia libereco aŭ vivo garantias por iu promeso aŭ postulo. En la historio multfoje iĝis homoj garantioj por plenumado de kontrakto, kiam oni devis transdoni ostaĝon kaj tiu devis vivi ĉe la alia kontraktanto. Temis plej ofte pri filoj de nobla reprezentanto de la tributodeviga ŝtato. En la gastiganta lando ili ĝuis estimplenan pritraktadon kaj edukon. Konata ekzemplo estas kaj Atilo. Hodiaŭ oni prenas ostaĝojn kiel kaptitojn ĉe rabatakoj, por ĉantaĝi elaĉetan monon aŭ por plenumigi terorismajn postulojn aŭ simple certigi la sekuran retiriĝon. Oni parolas en figura senco pri uloj, kiuj estas ostaĝoj de iu falsa penso, ideologio. (eo)
- A hostage is a person seized by an abductor in order to compel another party, one which places a high value on the liberty, well-being and safety of the person seized, such as a relative, employer, law enforcement or government to act, or refrain from acting, in a certain way, often under threat of serious physical harm or death to the hostage(s) after expiration of an ultimatum. The Encyclopædia Britannica Eleventh Edition (1910-1911) defines a hostage as "a person who is handed over by one of two belligerent parties to the other or seized as security for the carrying out of an agreement, or as a preventive measure against certain acts of war." A party who seizes one or more hostages is known as a hostage-taker; if the hostages are present voluntarily, then the receiver is known as a host. In civil society, along with kidnapping for ransom and human trafficking (often willing to ransom its captives when lucrative or to trade on influence), hostage taking is a criminal activity. In the military context, hostages are distinct from prisoners of war—despite prisoners being used as collateral in prisoner exchange—and hostage taking is regarded as a war crime. On occasion, hostage taking is an impulsive act of desperation, as when a criminal act goes awry, the criminal has lethal force available, and a bystander becomes hasty collateral, despite the prospects for evading justice remaining poor, now soon surrounded by lethal force with intent as well as criminal prosecution for a serious additional crime, should the hostage taker survive the escalated stand-off (not always the intent; see suicide by cop). These confrontations are extremely dramatic, and are prominent in the public eye, despite being rather uncommon. Hostage taking is sometimes the only way to enact a plan, hence tactical, such as certain forms of prison escape, especially as treated in film. At the other extreme, it can be an entirely calculated business venture by what amounts to organized crime. Before venturing into regimes known for lax rule of law, it is commonplace for affluent travellers and business persons to obtain kidnap and ransom insurance, though this will be less effective if the kidnapper's game plan transmutes into political extortion. Parental child abduction is not generally considered hostage taking because there is usually no threat of harm to the child and no ultimatum concerning the return of the child (though there are cases where the leverage obtained within the failed parental relationship is more desired than the child), but otherwise hostage taking and kidnapping are prone to blend together. When the goal is strictly financial, the primary lens is one of extortion, even in the face of a severe threat to the safety of the captive person if the financial negotiation fails; conversely, when the goal is political or geopolitical, the primary lens is terrorism. (en)
- Un rehén (en árabe:(رهينة) «hipoteca/garantía») u hostaje es una persona cuya libertad se verá privada y retenida a la fuerza por unos captores con objeto de utilizar esta situación para tratar de obligar a otra persona, organización o nación a cumplir unas condiciones dadas. Tomar rehenes supone una amenaza para el propio rehén y para la parte coaccionada. Hoy en día, esto se considera un delito, y en determinados casos incluso un acto terrorista. Sin embargo, la captura de rehenes tiene un largo historial militar que data de hace miles de años. Género masculino, coloquialmente se admite el femenino. (es)
- Un otage est une personne retenue prisonnière par un preneur d'otage, et dont la vie sauve et la libération dépendent d'une exigence à remplir par une tierce partie. Les armées en guerre ont souvent, par le passé, recouru à cette pratique en territoire ennemi pour assurer la sécurité de leurs troupes ou réprimer des actes hostiles. Ce fut notamment le cas durant les deux Guerres mondiales. Quand le motif est apolitique et ne vise qu'à l'obtention d'une rançon, on parle d'enlèvement, de kidnapping ou de rapt. Dans d'autres cas, il s'agit d'une forme de terrorisme visant à la libération de prisonniers, à la livraison d'armes, à l'impunité des ravisseurs. Article connexe : Prise d'otage. (fr)
- Sandera adalah seseorang yang ditawan seseorang hingga keinginannya dituruti. Sandera sering ditawan untuk memaksa orang lain untuk melakukan sesuatu yang diinginkan penyandera. Penyanderaan terjadi karena berbagai hal:
* Penculikan adalah tindakan penyanderaan dan meminta sejumlah uang tebusan. Jika tebusan dibayar, sandera dibebaskan. Jika tidak, sandera dibunuh.
* Selama beberapa kejahatan, seperti , perampok dapat menyandera orang lain untuk menghentikan serangan polisi. Para sandera umumnya dimanfaatkan untuk membantu perampok kabur atau mencegah polisi menembaknya dengan membebaskan sandera jika polisi berbuat sesuatu, seperti memberi mobil atau helikopter kepada perampok.
* Penyanderaan dapat terjadi karena alasan politik. Hal ini biasa terjadi sebagai salah satu bentuk terorisme. Ini sering dilakukan untuk membebaskan kawan penyandera yang dipenjara atau meminta perhatian atas suatu masalah. (in)
- ( 인질은 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 인질 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 볼모는 간단하게 최종적으론 금전적 이득 추구를 위해 트집을 잡거나, 협박의 한 형태로 인식하면 쉽다. 인질은 대립이 평화적 협상을 이루며 상황종료되게하는 타협에 실패하여 패배로 치닿게된다는 판단에 의해 쌍방 혹은 일방이 그 패배가 야기할 비극의 현실화를 저지하고 상황반전을 꾀하고자 대립의 상대가 소중히 여기는 인간 (또는 죽음이 있는 그 어떤 모든 것) 폭력적으로 또는 권리주장하여 소유하여 재협상하기 위한 폭력적 보증이라고 인지하는 것이 일반적이다. 인질은 생명성을 위협하기 때문에 범죄로 정의되지만 볼모는 정치적으로도 사용되며 범죄로 정의되지 읺는 경우가 많은 단어이다, 지구 위 어딘가에는 지방정부가 중앙정부에 볼모를 보내거나 약소국이 강대국에 볼모를 보내는 일이 있다. 대부분 볼모는 의혹과 연관되어 증명되지는 않은 물증이나 물증 대신에 절대적인 사회적 신뢰를 부여받은 권리자 이거나 희생의 흔적을 간직한 피해자일 수도 있다. 인질의 동의어로는 유질(留質)·질자(質子)이 있지만 주로 인질(人質)이 많이 쓰인다. (ko)
- Un ostaggio è una persona fisica tenuta prigioniera per il raggiungimento di un riscatto che può essere di tipo economico o un'altra forma di vantaggio per il sequestratore. In generale, nell'uso contemporaneo, il termine indica chiunque sia trattenuto per costringere un altro soggetto, come un parente, un datore di lavoro, un governo o una forza pubblica ad agire per un determinato obiettivo sotto la minaccia di gravi danni fisici all'ostaggio stesso o la sua morte eseguita tramite la scadenza di ultimatum. Una persona che prende uno o più ostaggi è definita solitamente sequestratore. Alcuni casi storici di tenuta di ostaggi riguardano la politica colombiana Íngrid Betancourt, lo scrittore britannico Terry Waite, le tre giovani statunitensi Michelle Knight, Amanda Berry e Georgina "Gina" DeJesus, il militare statunitense Bowe Bergdahl, la giornalista italiana Giuliana Sgrena oppure i numerosi ostaggi stranieri in Iraq, Nigeria, Pakistan, Siria e in altri Paesi e gli ostaggi del massacro di Monaco (1972). Negli anni 2010 si sono svolti altri gravi sequestri di ostaggi finiti tragicamente come il sequestro dell'autobus a Manila nelle Filippine (2010) e il in Australia (2014). (it)
- Het begrip gijzelaar kan op twee manieren worden gebruikt. Een gijzelaar is enerzijds een persoon die tegen de eigen wil door een misdadiger gevangen wordt gehouden met het doel iets van de persoon zelf of van derden gedaan te krijgen, waarop de gevangene vrijgelaten gaat worden. Anderzijds wordt ook de misdadiger, die iemand gijzelt, wel gijzelaar genoemd. Om eventuele verwarring te voorkomen wordt een persoon die wordt gegijzeld, in plaats van gijzelaar, gegijzelde genoemd. Voor degene die iemand gijzelt kan in plaats van gijzelaar de benaming gijzelhouder of gijzelnemer worden gebruikt. Het doel van een gijzeling kan variëren van een vrije doortocht voor de gijzelnemer, bijvoorbeeld na een overval, tot het gijzelen van mensen ter afdwinging van een politiek doel. Wanneer iemand langdurig gegijzeld wordt kan het gebeuren dat de gegijzelde sympathie voor de gijzelnemer krijgt. Dit psychologisch verschijnsel wordt het stockholmsyndroom genoemd. In de rechtspraak kan gebruik worden gemaakt van gijzeling van een persoon voor het afdwingen tot betaling van schulden. Dit wordt genoeglijk niet als misdadig beschouwd. (nl)
- 人質（ひとじち）は、交渉を有利にするために、人の身柄を拘束することや、拘束された人を指す。および近世以前、借金の担保として人身を質入れすること。また、誓約の保証として妻子や親族などを相手方にとどめておくことや、その対象も人質と呼ばれた。 (ja)
- Zakładnik – osoba przetrzymywana w celu wymuszenia jakichś korzyści, najczęściej majątkowych lub spełnienia postulatów porywaczy. Międzynarodowa konwencja przeciwko braniu zakładników z 10 grudnia 1979 r. w artykule 1 głosi: 1. Każda osoba, która zatrzymuje lub przetrzymuje i grozi zabiciem, zranieniem albo dalszym przetrzymywaniem innej osoby (zwanej dalej „zakładnikiem”) w celu wymuszenia od strony trzeciej, to jest od państwa, międzynarodowej organizacji międzyrządowej, osoby fizycznej lub prawnej albo grupy osób, działania lub powstrzymania się od jakiegokolwiek działania jako wyraźnego lub dorozumianego warunku zwolnienia zakładnika, popełnia przestępstwo brania zakładników („branie zakładnika”) w rozumieniu niniejszej konwencji. 2. Każda osoba, która: (a) usiłuje popełnić akt brania zakładnika lub (b) współuczestniczy w popełnieniu lub usiłowaniu popełnienia aktu brania zakładnika, również popełnia przestępstwo w rozumieniu niniejszej konwencji. Prócz wymuszenia celem może być zastraszenie ludności jak głosi Międzynarodowa konwencja o zwalczaniu finansowania terroryzmu z 9 grudnia 1999 w art. 2: 1.Przestępstwo w rozumieniu niniejszej konwencji popełnia ten, kto jakimikolwiek środkami, bezpośrednio lub pośrednio, bezprawnie i umyślnie, udostępnia lub gromadzi fundusze z zamiarem ich wykorzystania, lub też mając świadomość, że zostaną one wykorzystane, w całości lub w części, do dokonania: (...) (b) czynu mającego spowodować śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu osoby cywilnej, lub innej osoby nieuczestniczącej aktywnie w działaniach wojennych w sytuacji konfliktu zbrojnego, jeśli celem takiego czynu, wynikającym bądź z jego charakteru, bądź z kontekstu, w jakim jest popełniony, jest zastraszenie ludności, albo skłonienie rządu lub organizacji międzynarodowej do dokonania lub do zaniechania określonej czynności. W polskim prawie wzięcie zakładnika jest zbrodnią zagrożoną karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3, a jeżeli czyn łączył się ze szczególnym udręczeniem zakładnika - na czas nie krótszy od lat 5 albo karą 25 lat pozbawienia wolności. Art. 252 Kodeksu Karnego z 1997: § 1. Kto bierze lub przetrzymuje zakładnika w celu zmuszenia organu państwowego lub samorządowego, instytucji, organizacji, osoby fizycznej lub prawnej albo grupy osób do określonego zachowania się, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. § 2. Jeżeli czyn określony w § 1 łączył się ze szczególnym udręczeniem zakładnika, sprawca podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności. § 3. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 4. Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1, kto odstąpił od zamiaru wymuszenia i zwolnił zakładnika. § 5. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary wobec sprawcy czynu określonego w § 2, który odstąpił od zamiaru wymuszenia i zwolnił zakładnika, a stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary, jeżeli odstąpienie od zamiaru wymuszenia i zwolnienie zakładnika nastąpiło dobrowolnie. W razie zwolnienia zastosowanie może mieć rozdział XXIII Kodeksu Przestępstwa przeciwko wolności zwłaszcza art. 189: § 1. Kto pozbawia człowieka wolności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli pozbawienie wolności trwało dłużej niż 7 dni, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2a. Jeżeli pozbawienie wolności, o którym mowa w § 2, dotyczy osoby nieporadnej ze względu na jej wiek, stan psychiczny lub fizyczny, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 3. Jeżeli pozbawienie wolności, o którym mowa w § 1-2a, łączyło się ze szczególnym udręczeniem, sprawca podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. (pl)
- Refém é uma pessoa ou entidade que, em situações extremas, fica em poder de outrem, como garantia de que alguma coisa será feita. Pode, por exemplo, ser uma pessoa importante, cidade ou praça de guerra tomada ou entregue a uma de duas partes beligerantes como garantia da execução de certas injunções, convenções ou tratados, ou como meio de evitar certos atos de guerra, ou pode ser uma vítima de sequestro feito com vistas a garantir que um terceiro, seja ele um parente do sequestrador, seu empregador, uma autoridade ou força governamental, a atuar de determinada maneira, muitas vezes sob risco de ameaça física a este refém após um ultimato. (pt)
- Gisslan är en eller flera personer som tas (ofta med våld) av ena parten i ett krig eller av en väpnad grupp och hålls som säkerhet eller i utpressningssyfte för att vissa krav skall uppfyllas. (sv)
- Зало́жник — человек, удерживаемый силой с целью заставить кого-либо (родственников заложника, представителей власти или тому подобное) совершить определённые действия, выполнить некие обязательства или воздержаться от совершения нежелательных действий ради освобождения заложника, недопущения его убийства или нанесения вреда его здоровью. Практи��а взятия заложников была распространена с древнейших времён, где заложники из числа родственников правителей отдельных территорий являлись гарантией их лояльности по отношению к удерживающим заложников правителям других территорий. Известны также случаи «горизонтального» заложничества, когда стороны обменивались заложниками в виде гарантий выполнения обязательств. В ходе войн заложники нередко брались для дополнительного давления на противника или использования в качестве «живого щита». В настоящее время[когда?] международными договорённостями (Женевской конвенцией, Конвенцией ООН о борьбе с захватом заложников и т. д.) и национальными законами стран мира взятие заложников запрещено и является тяжким преступлением. Однако практика взятия заложников осталась широко распространена в террористических акциях, а также иногда используется государствами для давления друг на друга или политических противников внутри страны. (ru)
- Зару́чник — людина, захоплена з метою змусити когось (родичів заручника, представників влади) вчинити певні дії або утриматися від вчинення певних дій заради визволення заручника, недопущення його вбивства чи нанесення серйозної шкоди його здоров'ю. (uk)
- 人質（英語：hostage）是指被俘虜者擄走的人，该詞最早的用意是指在戰爭裡，某一方將敵人的人捉走，然後向敵方提出條件，以方便威脅對方。但到了近代，人質一詞通常指被綁架的人，绑架者会要求人质的親屬、雇主、国籍国或事发地政府做出某些事情，例如交付金钱、同意其政治诉求等，尤其是在威脅的態度下進行。在特別的情況下，例如綁架者提出的限期已到（如發出最後通牒來通知），而對方沒有回應或拒絕其要求，綁架者將會伤害人質。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- الرهينة هو شخص يتم احتجازه سجينا بقصد الإجبار على الإيفاء باتفاق أو طلب، وقد تقتل الرهينة، إذا لم ينفذ هذا الاتفاق أو الطلب. يحتجز خاطفو طائرة ما ركاب الطائرة وملاحيها رهائن، ليحصلوا على فدية، أو لينقلوا إلى مكان آمن. وقد يحتجز الإرهابيون رهائن، ليطلبوا من الحكومة اتخاذ إجراء محدد. انتشر مصطلح رهينة في العراق بعد الغزو الأمريكي للعراق عام 2003، حيث قامت بعض الجماعات المسلحة العراقية باختطاف من يعمل أو يساعد أو يمول وجود القوات الأمريكية في العراق. (ar)
- Rukojmí je osoba, nezákonně proti své vůli zadržovaná jinou osobou. (cs)
- ( 인질은 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 인질 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 볼모는 간단하게 최종적으론 금전적 이득 추구를 위해 트집을 잡거나, 협박의 한 형태로 인식하면 쉽다. 인질은 대립이 평화적 협상을 이루며 상황종료되게하는 타협에 실패하여 패배로 치닿게된다는 판단에 의해 쌍방 혹은 일방이 그 패배가 야기할 비극의 현실화를 저지하고 상황반전을 꾀하고자 대립의 상대가 소중히 여기는 인간 (또는 죽음이 있는 그 어떤 모든 것) 폭력적으로 또는 권리주장하여 소유하여 재협상하기 위한 폭력적 보증이라고 인지하는 것이 일반적이다. 인질은 생명성을 위협하기 때문에 범죄로 정의되지만 볼모는 정치적으로도 사용되며 범죄로 정의되지 읺는 경우가 많은 단어이다, 지구 위 어딘가에는 지방정부가 중앙정부에 볼모를 보내거나 약소국이 강대국에 볼모를 보내는 일이 있다. 대부분 볼모는 의혹과 연관되어 증명되지는 않은 물증이나 물증 대신에 절대적인 사회적 신뢰를 부여받은 권리자 이거나 희생의 흔적을 간직한 피해자일 수도 있다. 인질의 동의어로는 유질(留質)·질자(質子)이 있지만 주로 인질(人質)이 많이 쓰인다. (ko)
- 人質（ひとじち）は、交渉を有利にするために、人の身柄を拘束することや、拘束された人を指す。および近世以前、借金の担保として人身を質入れすること。また、誓約の保証として妻子や親族などを相手方にとどめておくことや、その対象も人質と呼ばれた。 (ja)
- Refém é uma pessoa ou entidade que, em situações extremas, fica em poder de outrem, como garantia de que alguma coisa será feita. Pode, por exemplo, ser uma pessoa importante, cidade ou praça de guerra tomada ou entregue a uma de duas partes beligerantes como garantia da execução de certas injunções, convenções ou tratados, ou como meio de evitar certos atos de guerra, ou pode ser uma vítima de sequestro feito com vistas a garantir que um terceiro, seja ele um parente do sequestrador, seu empregador, uma autoridade ou força governamental, a atuar de determinada maneira, muitas vezes sob risco de ameaça física a este refém após um ultimato. (pt)
- Gisslan är en eller flera personer som tas (ofta med våld) av ena parten i ett krig eller av en väpnad grupp och hålls som säkerhet eller i utpressningssyfte för att vissa krav skall uppfyllas. (sv)
- Зару́чник — людина, захоплена з метою змусити когось (родичів заручника, представників влади) вчинити певні дії або утриматися від вчинення певних дій заради визволення заручника, недопущення його вбивства чи нанесення серйозної шкоди його здоров'ю. (uk)
- 人質（英語：hostage）是指被俘虜者擄走的人，该詞最早的用意是指在戰爭裡，某一方將敵人的人捉走，然後向敵方提出條件，以方便威脅對方。但到了近代，人質一詞通常指被綁架的人，绑架者会要求人质的親屬、雇主、国籍国或事发地政府做出某些事情，例如交付金钱、同意其政治诉求等，尤其是在威脅的態度下進行。在特別的情況下，例如綁架者提出的限期已到（如發出最後通牒來通知），而對方沒有回應或拒絕其要求，綁架者將會伤害人質。 (zh)
- Un ostatge és una persona retinguda com a presonera per un segrestador, l'alliberament i la vida de la qual depèn d'un requisit a complir per un tercer. Els exèrcits bel·ligerants han recorregut sovint en el passat a aquesta pràctica en el territori enemic per garantir la seguretat de les seves tropes o reprimir els actes hostils. Aquest va ser el cas durant les dues guerres mundials. (ca)
- Eine Geisel (von althochdeutsch gisal „Pfand“) ist eine Person, die gewaltsam und widerrechtlich ergriffen wurde und festgehalten wird. Durch die Festhaltung, mitunter sogar durch die Bedrohung der Geisel, wollen die Geiselnehmer Forderungen gegen Dritte durchsetzen. Geiselnahme wird strafrechtlich verfolgt (in Deutschland § 239b StGB). (de)
- Ostaĝo estas persono, kiu per sia libereco aŭ vivo garantias por iu promeso aŭ postulo. En la historio multfoje iĝis homoj garantioj por plenumado de kontrakto, kiam oni devis transdoni ostaĝon kaj tiu devis vivi ĉe la alia kontraktanto. Temis plej ofte pri filoj de nobla reprezentanto de la tributodeviga ŝtato. En la gastiganta lando ili ĝuis estimplenan pritraktadon kaj edukon. Konata ekzemplo estas kaj Atilo. Hodiaŭ oni prenas ostaĝojn kiel kaptitojn ĉe rabatakoj, por ĉantaĝi elaĉetan monon aŭ por plenumigi terorismajn postulojn aŭ simple certigi la sekuran retiriĝon. (eo)
- A hostage is a person seized by an abductor in order to compel another party, one which places a high value on the liberty, well-being and safety of the person seized, such as a relative, employer, law enforcement or government to act, or refrain from acting, in a certain way, often under threat of serious physical harm or death to the hostage(s) after expiration of an ultimatum. The Encyclopædia Britannica Eleventh Edition (1910-1911) defines a hostage as "a person who is handed over by one of two belligerent parties to the other or seized as security for the carrying out of an agreement, or as a preventive measure against certain acts of war." (en)
- Un rehén (en árabe:(رهينة) «hipoteca/garantía») u hostaje es una persona cuya libertad se verá privada y retenida a la fuerza por unos captores con objeto de utilizar esta situación para tratar de obligar a otra persona, organización o nación a cumplir unas condiciones dadas. (es)
- Sandera adalah seseorang yang ditawan seseorang hingga keinginannya dituruti. Sandera sering ditawan untuk memaksa orang lain untuk melakukan sesuatu yang diinginkan penyandera. Penyanderaan terjadi karena berbagai hal: (in)
- Un otage est une personne retenue prisonnière par un preneur d'otage, et dont la vie sauve et la libération dépendent d'une exigence à remplir par une tierce partie. Les armées en guerre ont souvent, par le passé, recouru à cette pratique en territoire ennemi pour assurer la sécurité de leurs troupes ou réprimer des actes hostiles. Ce fut notamment le cas durant les deux Guerres mondiales. Article connexe : Prise d'otage. (fr)
- Un ostaggio è una persona fisica tenuta prigioniera per il raggiungimento di un riscatto che può essere di tipo economico o un'altra forma di vantaggio per il sequestratore. In generale, nell'uso contemporaneo, il termine indica chiunque sia trattenuto per costringere un altro soggetto, come un parente, un datore di lavoro, un governo o una forza pubblica ad agire per un determinato obiettivo sotto la minaccia di gravi danni fisici all'ostaggio stesso o la sua morte eseguita tramite la scadenza di ultimatum. Una persona che prende uno o più ostaggi è definita solitamente sequestratore. (it)
- Het begrip gijzelaar kan op twee manieren worden gebruikt. Een gijzelaar is enerzijds een persoon die tegen de eigen wil door een misdadiger gevangen wordt gehouden met het doel iets van de persoon zelf of van derden gedaan te krijgen, waarop de gevangene vrijgelaten gaat worden. Anderzijds wordt ook de misdadiger, die iemand gijzelt, wel gijzelaar genoemd. Om eventuele verwarring te voorkomen wordt een persoon die wordt gegijzeld, in plaats van gijzelaar, gegijzelde genoemd. Voor degene die iemand gijzelt kan in plaats van gijzelaar de benaming gijzelhouder of gijzelnemer worden gebruikt. (nl)
- Zakładnik – osoba przetrzymywana w celu wymuszenia jakichś korzyści, najczęściej majątkowych lub spełnienia postulatów porywaczy. Międzynarodowa konwencja przeciwko braniu zakładników z 10 grudnia 1979 r. w artykule 1 głosi: 2. Każda osoba, która: (a) usiłuje popełnić akt brania zakładnika lub (b) współuczestniczy w popełnieniu lub usiłowaniu popełnienia aktu brania zakładnika, również popełnia przestępstwo w rozumieniu niniejszej konwencji. Prócz wymuszenia celem może być zastraszenie ludności jak głosi Międzynarodowa konwencja o zwalczaniu finansowania terroryzmu z 9 grudnia 1999 w art. 2: (pl)
- Зало́жник — человек, удерживаемый силой с целью заставить кого-либо (родственников заложника, представителей власти или тому подобное) совершить определённые действия, выполнить некие обязательства или воздержаться от совершения нежелательных действий ради освобождения заложника, недопущения его убийства или нанесения вреда его здоровью. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
