dbo:abstract
|
- La Granda Apostateco estas termino komune uzata inter diversaj kristanaj eklezioj sekvantoj de la restaŭrismo, precipe la Mormonoj, Atestantoj de Jehovo, Adventistoj de la Sepa Tago kaj aliaj. Temas pri la periodo kiam la Kristana Eklezio establita de Jesuo Kristo kaj ties apostoloj, ĉesis sekvi, post la morto de la «originalaj apostoloj», la samajn doktrinojn, praktikojn kaj instruojn de la primitiva eklezio, pro la "devojiĝo de la Kristana doktrino" kaj la "enkonduko de kredo kaj praktikoj el paganaj originoj" pro influo de la helena kaj romia kulturoj. Aliaj eklezioj, kiel la Romkatolika Eklezio uzas la terminon por tiuj kiuj forlasas la eklezion. (eo)
- La gran apostasía es un término usado entre los cristianos seguidores del restauracionismo, especialmente los Santos de los Últimos Días y los adventistas entre otros. Se conoce como el período en el que la Iglesia cristiana establecida por Jesucristo y sus apóstoles habría dejado de seguir, tras la muerte de los «apóstoles originales», las mismas doctrinas, prácticas y ordenanzas de la Iglesia primitiva, por causa de la «alteración de la doctrina cristiana» y la "introducción de creencias y prácticas paganas", por influencia de las culturas griega y romana. Otras iglesias, como la Iglesia católica, usan el término apóstata para designar la actitud de quienes abandonan la fe. (es)
- The Great Apostasy is a concept within Christianity to describe a perception that mainstream Christian Churches have fallen away from the original faith founded by Jesus and promulgated through his twelve Apostles. A belief in a Great Apostasy has been characteristic of the Restorationist tradition of Christianity, which includes unrelated Restorationist groups emerging after the Second Great Awakening, such as the Christadelphians, Latter Day Saints, Jehovah's Witnesses, and Iglesia ni Cristo. These Restorationist groups hold that traditional Christianity, represented by Catholicism, Protestantism and Orthodoxy, has fallen into error and thus, the true faith needs to be restored. The term has been used to describe the perceived fallen state of traditional Christianity, especially the Catholic Church, because they claim it changed the doctrines of the early church and allowed traditional Greco-Roman culture (i.e., Greco-Roman mysteries, deities of solar monism such as Mithras and Sol Invictus, pagan festivals and Mithraic sun worship and idol worship) into the church on its own perception of authority. Because it made these changes using claims of tradition and not from scripture, the church – in the opinion of those adhering to this concept – has fallen into apostasy. A major thread of this perception is the suggestion that, to attract and convert people to Christianity, the church in Rome incorporated pagan beliefs and practices within the Christian religion, mostly Graeco-Roman rituals, mysteries, and festivals. The term is derived from the Second Epistle to the Thessalonians, in which the Apostle Paul informs the Christians of Thessalonica that a great apostasy must occur before the return of Christ, when "the man of sin is revealed, the son of destruction" (chapter 2:1–12). The Catholic Church, Lutheran Church, Eastern and Oriental Orthodox Churches have interpreted this chapter as referring to a future falling-away, during the reign of the Antichrist at the end of time. (en)
- La Grande apostasie est une croyance, partagée par plusieurs mouvements restaurationnistes chrétiens, selon laquelle le monde chrétien aurait subi une apostasie généralisée entre le Ier siècle et le IVe siècle après Jésus-Christ. Celle-ci consisterait en la corruption des principes de l'Évangile et aux modifications non autorisées apportées par des hommes à l'organisation et aux sacrements de l'Église. (fr)
- 대배교론(Great Apostasy)이란 전통적으로 기독교 와 가톨릭 교회가 주장하는 것들 이외에 타종교의 의식이나 신비주의의 예배방식이나 혹은 이방적인 문화를 받아들여 타락한 상태를 말한다. 이런 이교도적 의식들은 그리스-로마 문화 , 그리스-로마 신비, 태양신 숭배, 일원론 등 미트라교 우상 숭배 등이 있다. (ko)
- De grote afval is een concept binnen het christendom, dat zich op het laatst tijdens de Reformatie ontwikkelde, op basis van de perceptie dat de oorspronkelijke, apostolische Kerk afvallig is van het geloof zoals door Jezus en zijn twaalf apostelen bedoeld werd. Binnen het protestantisme wordt hiermee gedoeld op het toelaten van elementen uit de Grieks-Romeinse cultuur door de Rooms-Katholieke Kerk, zoals de mysteriecultus, het aanpassen van heidense feesten en het vereren van beelden. Deze werden volgens deze visie toegelaten om heidenen aan te trekken tot de Kerk. De uitdrukking is ontleend aan 2 Tessalonicenzen, waarin de apostel Paulus de kerk vertelde dat de wederkomst van Jezus niet eerder plaatsvindt dan wanneer velen zich van het geloof hebben afgekeerd en de wetteloze mens verschenen is. (nl)
- Grande Apostasia é um termo utilizado por algumas religiões restauracionistas, especialmente os Membros de a igreja de Jesus Cristo dos santos dos últimos dias, as Testemunhas de Jeová, os Adventistas, entre outros; a um fenômeno que teria ocorrido entre os séculos II a IV d.C.. Muitas dessas tem visões diferentes sobre esse período. Um tempo depois do período em que a Igreja cristã estabelecida por Jesus Cristo e seus apóstolos teria sido fundada, muitos seguidores teriam deixado de seguir, após a morte dos "apóstolos originais", segundo alguns afirmam, as mesmas doutrinas e estruturas da Igreja primitiva, por causa de "alteração da doutrina cristã " e a "introdução de crenças e práticas pagãs" influenciadas pela cultura greco-romana. De fato, segundo a história, muitos deixaram a fé para aderir a outros costumes. Isso pode ser visto na afirmação de Santo Inácio de Antioquia, bispo de Antioquia, que declarou por volta de 110 d.C. na sua epístola aos esmirneus: Cuidem de seguir o bispo, assim como Jesus Cristo segue o pai, e o presbitério como se fossem os apóstolos. Assim, Inácio defendia a tese de que cada igreja devia ser supervisionada por um bispo, e que este devia ser distinto do presbitério, ou corpo de homens de mais idade. Porém, alguns grupos restauracionistas afirmam que com o passar dos anos, várias doutrinas pagãs se infiltraram no cristianismo. Outras igrejas, como a Igreja Católica, usam o termo apóstata para aqueles que abandonem a fé. (pt)
- Обмирще́ние в христианстве — процесс переориентации церкви на решение проблем мирской жизни, что противопоставляется изначальной высокодуховной и священной задаче спасения души человека и обретению Жизни вечной. Обмирщение священнослужителей может выражаться в занятиях коммерцией, в стремлении к привилегиям, к материальным благам, к почётным должностям; в слиянии с государственной властью, в симони́и. Особенно быстрый и сокрушительный характер обмирщение приняло после легализации христианства царём Константином Великим в 313 году, а затем и возведением христианства в ранг государственной религии. Священномученик Киприан Карфагенский объяснял большое количество отрекшихся от Христа во время гонения императора Деция в 251 году тем, что христиане чрезмерно увлеклись любостяжанием: Итак переноси страдания, как добрый воин Иисуса Христа. Никакой воин не связывает себя куплями житейскими, чтобы угодить Военачальнику — 2Тим. 2:3—4 (ru)
|
rdfs:comment
|
- La Granda Apostateco estas termino komune uzata inter diversaj kristanaj eklezioj sekvantoj de la restaŭrismo, precipe la Mormonoj, Atestantoj de Jehovo, Adventistoj de la Sepa Tago kaj aliaj. Temas pri la periodo kiam la Kristana Eklezio establita de Jesuo Kristo kaj ties apostoloj, ĉesis sekvi, post la morto de la «originalaj apostoloj», la samajn doktrinojn, praktikojn kaj instruojn de la primitiva eklezio, pro la "devojiĝo de la Kristana doktrino" kaj la "enkonduko de kredo kaj praktikoj el paganaj originoj" pro influo de la helena kaj romia kulturoj. Aliaj eklezioj, kiel la Romkatolika Eklezio uzas la terminon por tiuj kiuj forlasas la eklezion. (eo)
- La gran apostasía es un término usado entre los cristianos seguidores del restauracionismo, especialmente los Santos de los Últimos Días y los adventistas entre otros. Se conoce como el período en el que la Iglesia cristiana establecida por Jesucristo y sus apóstoles habría dejado de seguir, tras la muerte de los «apóstoles originales», las mismas doctrinas, prácticas y ordenanzas de la Iglesia primitiva, por causa de la «alteración de la doctrina cristiana» y la "introducción de creencias y prácticas paganas", por influencia de las culturas griega y romana. Otras iglesias, como la Iglesia católica, usan el término apóstata para designar la actitud de quienes abandonan la fe. (es)
- La Grande apostasie est une croyance, partagée par plusieurs mouvements restaurationnistes chrétiens, selon laquelle le monde chrétien aurait subi une apostasie généralisée entre le Ier siècle et le IVe siècle après Jésus-Christ. Celle-ci consisterait en la corruption des principes de l'Évangile et aux modifications non autorisées apportées par des hommes à l'organisation et aux sacrements de l'Église. (fr)
- 대배교론(Great Apostasy)이란 전통적으로 기독교 와 가톨릭 교회가 주장하는 것들 이외에 타종교의 의식이나 신비주의의 예배방식이나 혹은 이방적인 문화를 받아들여 타락한 상태를 말한다. 이런 이교도적 의식들은 그리스-로마 문화 , 그리스-로마 신비, 태양신 숭배, 일원론 등 미트라교 우상 숭배 등이 있다. (ko)
- The Great Apostasy is a concept within Christianity to describe a perception that mainstream Christian Churches have fallen away from the original faith founded by Jesus and promulgated through his twelve Apostles. (en)
- De grote afval is een concept binnen het christendom, dat zich op het laatst tijdens de Reformatie ontwikkelde, op basis van de perceptie dat de oorspronkelijke, apostolische Kerk afvallig is van het geloof zoals door Jezus en zijn twaalf apostelen bedoeld werd. Binnen het protestantisme wordt hiermee gedoeld op het toelaten van elementen uit de Grieks-Romeinse cultuur door de Rooms-Katholieke Kerk, zoals de mysteriecultus, het aanpassen van heidense feesten en het vereren van beelden. Deze werden volgens deze visie toegelaten om heidenen aan te trekken tot de Kerk. (nl)
- Grande Apostasia é um termo utilizado por algumas religiões restauracionistas, especialmente os Membros de a igreja de Jesus Cristo dos santos dos últimos dias, as Testemunhas de Jeová, os Adventistas, entre outros; a um fenômeno que teria ocorrido entre os séculos II a IV d.C.. Muitas dessas tem visões diferentes sobre esse período. Cuidem de seguir o bispo, assim como Jesus Cristo segue o pai, e o presbitério como se fossem os apóstolos. (pt)
- Обмирще́ние в христианстве — процесс переориентации церкви на решение проблем мирской жизни, что противопоставляется изначальной высокодуховной и священной задаче спасения души человека и обретению Жизни вечной. Обмирщение священнослужителей может выражаться в занятиях коммерцией, в стремлении к привилегиям, к материальным благам, к почётным должностям; в слиянии с государственной властью, в симони́и. Священномученик Киприан Карфагенский объяснял большое количество отрекшихся от Христа во время гонения императора Деция в 251 году тем, что христиане чрезмерно увлеклись любостяжанием: (ru)
|