About: Enrico Barone

An Entity of Type: person, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Enrico Barone (Italian: [baˈroːne]; 22 December 1859, Naples, Kingdom of the Two Sicilies – 14 May 1924, Rome, Italy) was a soldier, military historian, and an economist.

Property Value
dbo:abstract
  • Enrico Barone (Italian: [baˈroːne]; 22 December 1859, Naples, Kingdom of the Two Sicilies – 14 May 1924, Rome, Italy) was a soldier, military historian, and an economist. (en)
  • Enrico Barone né à Naples le 22 décembre 1859 dans le Royaume des Deux-Siciles et mort à Rome le 14 mai 1924 est un soldat, historien, militaire et économiste italien. (fr)
  • Enrico Barone (bahasa Italia: [baˈroːne]; 22 Desember 1859, Naples, Kerajaan Dua Sisilia – 14 Mei 1924, Roma, Italia) adalah seorang tentara, , dan ekonom. (in)
  • Enrico Barone (Napels, 22 december 1859 - Rome, 14 mei 1924) was een Italiaans militair, militair historicus en econoom. Barone studeerde klassieke talen en wiskunde voor hij legerofficier werd. Hij doceerde vanaf 1894 acht jaar militaire geschiedenis aan het Italiaans opleidinsginstituut voor officieren. Daar schreef hij een reeks van invloedrijke geschiedkundige werken over militaire zaken. Hierin gebruikte hij een methode van opeenvolgende benaderingen, waarmee hij in zijn studie van de economie kennis had gemaakt. In 1902 werd hij benoemd tot hoofd van de historisch bureau van Generale Staf. In 1906 legde hij die functie neer. Vanaf 1894 werkte hij samen met Maffeo Pantaleoni en Vilfredo Pareto in de redactie van de Giornale deglii Economisti. (nl)
  • Enrico Barone (Napoli, 22 dicembre 1859 – Roma, 14 maggio 1924) è stato un militare, storico ed economista italiano. (it)
  • Enrico Barone (ur. 22 grudnia 1859 w Neapolu, zm. 14 maja 1924 w Rzymie) – włoski ekonomista. Przedstawiciel lozańskiej szkoły w ekonomii. Autor pracy "Zasady ekonomii politycznej". (pl)
  • Энри́ко Баро́не (итал. Enrico Barone; 22 декабря 1859, Неаполь — 14 мая 1924, Рим) — итальянский офицер, военный историк и экономист. (ru)
  • Enrico Barone (22 de dezembro de 1859, Nápoles – 14 de maio de 1924, Roma) foi um soldado, historiador militar e economista. Barone estudou a cultura clássica e a matemática antes de se tornar um oficial do exército. Ele ensinou história militar por oito anos a partir de 1894 na Escola de Treinamento de Oficiais. Lá ele escreveu uma série de influentes obras históricas militares. Ele empregou um método de sucessivas aproximações, que lhe foi apresentado por seu estudo em economia. Em 1902, ele tornou-se o líder do escritório histórico da Direção Geral. Ele deixou seu cargo em 1906. A partir de 1894, ele colaborou com e Vilfredo Pareto no Giornale degli Economisti. As realizações de Barone como um economista foram muitas. Ele foi o primeiro a definir condições para que um mercado competitivo pudesse ser eficiente de Pareto. Ele expandiu o conceito de eficiência de Pareto, deduzindo que nem todos os perdedores poderiam ser compensados por desvios nas condições do equilíbrio competitivo. Ele introduziu proporções variáveis de fatores na economia neoclássica, contribuindo para a teoria da produtividade marginal da distribuição do . Ele abordou as condições de equilíbrio geral na teoria walrasiana, sugerindo a viabilidade do movimento de do equilíbrio de mercado. Ele foi pioneiro no estudo da teoria econômica dos . Tudo isto foi realizado sem o uso da utilidade ou de curvas de indiferença. Barone foi descrito como um "fundador da teoria pura de uma economia socialista". Em 1908, ele apresentou um modelo matemático para uma economia coletivista cujas certas relações, mais tarde identificadas com os preços sombra, devem ser satisfeitas para o "bem-estar coletivo máximo". Este último corresponde à produção ao menos pelo preço de custo, advindo da eficiência de Pareto alcançada no equilíbrio competitivo. Ele ressaltou que tal resultado não poderia ser alcançado a priori mas apenas em um experimento de larga escala com muitas exigências quanto à obtenção de dados, até mesmo assumindo a rigidez das relações de produção. Ele sugeriu que o movimento através da eficiência econômica em uma economia coletivista não era inconcebível. Para tal regime, qualquer que seja a regra de distribuiçã do produto e da renda adotada pelo Ministro da Produção, as mesmas categorias econômicas reapareceriam para os preços, salários, juros, renda, lucros, poupança etc., apesar de talvez com nomes diferentes. Sua análise, e as respostas dos economistas austríacos, alimentou a discussão sobre o problema do cálculo econômico e o socialismo de mercado na década de 1930. Seu método também antecipou a formulação seminal de de uma função de bem-estar social de trés décadas mais tarde. (pt)
  • Enrico Barone, född 22 december 1859 i Neapel, död 14 maj 1925, var en italiensk nationalekonom. Barone var professor i nationalekonomi och föreståndare för Instituto superiore di economiche commerciale i Rom. Han till hörde de matematiskt skolade nationalekonomerna och var lärjunge till Vilfredo Pareto, och sysslade i sitt huvudarbete Principii di economia politica (1912) med prisbildningen och krisernas teori. (sv)
  • Енріко Бароне (італ. Enrico Barone; 22 грудня 1859, Неаполь, Італія — 14 травня 1924, м. Рим, Італія) — італійський військовий офіцер, економіст. (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 6582486 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 6191 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1115495137 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Enrico Barone (Italian: [baˈroːne]; 22 December 1859, Naples, Kingdom of the Two Sicilies – 14 May 1924, Rome, Italy) was a soldier, military historian, and an economist. (en)
  • Enrico Barone né à Naples le 22 décembre 1859 dans le Royaume des Deux-Siciles et mort à Rome le 14 mai 1924 est un soldat, historien, militaire et économiste italien. (fr)
  • Enrico Barone (bahasa Italia: [baˈroːne]; 22 Desember 1859, Naples, Kerajaan Dua Sisilia – 14 Mei 1924, Roma, Italia) adalah seorang tentara, , dan ekonom. (in)
  • Enrico Barone (Napoli, 22 dicembre 1859 – Roma, 14 maggio 1924) è stato un militare, storico ed economista italiano. (it)
  • Enrico Barone (ur. 22 grudnia 1859 w Neapolu, zm. 14 maja 1924 w Rzymie) – włoski ekonomista. Przedstawiciel lozańskiej szkoły w ekonomii. Autor pracy "Zasady ekonomii politycznej". (pl)
  • Энри́ко Баро́не (итал. Enrico Barone; 22 декабря 1859, Неаполь — 14 мая 1924, Рим) — итальянский офицер, военный историк и экономист. (ru)
  • Enrico Barone, född 22 december 1859 i Neapel, död 14 maj 1925, var en italiensk nationalekonom. Barone var professor i nationalekonomi och föreståndare för Instituto superiore di economiche commerciale i Rom. Han till hörde de matematiskt skolade nationalekonomerna och var lärjunge till Vilfredo Pareto, och sysslade i sitt huvudarbete Principii di economia politica (1912) med prisbildningen och krisernas teori. (sv)
  • Енріко Бароне (італ. Enrico Barone; 22 грудня 1859, Неаполь, Італія — 14 травня 1924, м. Рим, Італія) — італійський військовий офіцер, економіст. (uk)
  • Enrico Barone (Napels, 22 december 1859 - Rome, 14 mei 1924) was een Italiaans militair, militair historicus en econoom. Barone studeerde klassieke talen en wiskunde voor hij legerofficier werd. Hij doceerde vanaf 1894 acht jaar militaire geschiedenis aan het Italiaans opleidinsginstituut voor officieren. Daar schreef hij een reeks van invloedrijke geschiedkundige werken over militaire zaken. Hierin gebruikte hij een methode van opeenvolgende benaderingen, waarmee hij in zijn studie van de economie kennis had gemaakt. In 1902 werd hij benoemd tot hoofd van de historisch bureau van Generale Staf. In 1906 legde hij die functie neer. (nl)
  • Enrico Barone (22 de dezembro de 1859, Nápoles – 14 de maio de 1924, Roma) foi um soldado, historiador militar e economista. Barone estudou a cultura clássica e a matemática antes de se tornar um oficial do exército. Ele ensinou história militar por oito anos a partir de 1894 na Escola de Treinamento de Oficiais. Lá ele escreveu uma série de influentes obras históricas militares. Ele empregou um método de sucessivas aproximações, que lhe foi apresentado por seu estudo em economia. Em 1902, ele tornou-se o líder do escritório histórico da Direção Geral. Ele deixou seu cargo em 1906. A partir de 1894, ele colaborou com e Vilfredo Pareto no Giornale degli Economisti. (pt)
rdfs:label
  • Enrico Barone (en)
  • Enrico Barone (in)
  • Enrico Barone (fr)
  • Enrico Barone (it)
  • Enrico Barone (nl)
  • Enrico Barone (pl)
  • Бароне, Энрико (ru)
  • Enrico Barone (pt)
  • Enrico Barone (sv)
  • Енріко Бароне (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License